Τμήμα Υγείας ΣΥΡΙΖΑ: Η κυβέρνηση της ΝΔ μάλλον αγαπά το δημόσιο χρήμα και όχι το δημόσιο σύστημα

«Η κυβερνητική υποκρισία απέναντι στο υγειονομικό προσωπικό ξεπερνά κάθε όριο», τονίζεται σε ανακοίνωση του Τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ

Η ανακοίνωση του Τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:  

Η κυβερνητική υποκρισία απέναντι στο υγειονομικό προσωπικό ξεπερνά κάθε όριο. Από τη μια έχουμε χειροκροτήματα, βαρύγδουπες δηλώσεις για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, αδρά πληρωμένα διαφημιστικά μηνύματα για τους «ήρωες της πρώτης γραμμής» και από την άλλη έχουμε κυβερνητικές αποφάσεις που ακυρώνουν κάθε δέσμευση και κάνουν εμφανή  τη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία για ιδιωτικοποίηση του  συστήματος υγείας.

Ακούμε συνεχώς κυβερνητικές δεσμεύσεις ότι οι επικουρικοί γιατροί και το λοιπό επικουρικό προσωπικό, που προσλαμβάνονται με διετείς και τριετείς συμβάσεις, θα παραμείνουν στο σύστημα υγείας για να το ενισχύσουν, όμως στην πράξη και εν μέσω πανδημίας απομακρύνουν επικουρικούς γιατρούς, των οποίων οι συμβάσεις λήγουν. Οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κρίνονται άσκοπες αφού «το σύστημα υγείας δεν πιέστηκε» όπως  χαρακτηριστικά τονίζει η κυβέρνηση της Ν.Δ., ενώ την ίδια ώρα αναγκάζει τους νοσοκομειακούς γιατρούς σε περισσότερες εφημερίες τις οποίες και δεν πληρώνει  επικαλούμενη το πλαφόν που ισχύει σε συνθήκες ομαλής λειτουργίας.

Η «εκτίμηση» και ο «σεβασμός» στους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία φαίνεται και από το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχώρησε στη συγκρότηση Διοικητικών Συμβουλίων χωρίς τη συμμετοχή των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων και των γιατρών, παραβαίνοντας την υπάρχουσα Νομοθεσία και καταργώντας τη  δημοκρατική λειτουργία. Επίσης, φάνεται και στον αυταρχισμό των διοικήσεων όταν με αποφάσεις και εκφοβισμούς φιμώνουν τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία για να μη προχωρήσουν σε διεκδικήσεις και καταγγελίες και χαλάσουν το κυβερνητικό αφήγημα της επιτυχίας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μάλλον αγαπά το δημόσιο χρήμα και όχι το δημόσιο σύστημα. Η επιστροφή των εργολάβων, του εργασιακού μεσαίωνα και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος μεθοδεύονται με μια σειρά από πράξεις και παραλείψεις όπως, η παράνομη μείωση της διάρκειας των ατομικών συμβάσεων από 24 σε 12 μήνες και η μη νομοθετική παράταση στο πλαίσιο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει. Έτσι, δεν είναι λίγες οι Διοκήσεις Νοσοκομείων που με τη στήριξη του Υπουργείου Υγείας, ήδη ετοιμάζουν διαγωνισμούς για την επιστροφή των εργολάβων στα Νοσοκομεία.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η κυβερνητική ρητορική της ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας προέκυψε αναγκαστικά λόγω της πανδημίας. Αντιλαμβανόμαστε επίσης, την κυβερνητική διγλωσσία και υποκρισία.  Καλούμε όμως, την κυβέρνηση να σταματήσει να μας εμπαίζει και  να αφήσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο. Την καλούμε να στηρίξει έμπρακτα και άμεσα το δημόσιο σύστημα υγείας και το υγειονομικό προσωπικό, που παλεύει φιλότιμα και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Δηλώνουμε ότι μαζί με τους εργαζόμενους στις δομές υγείας και τους δημοκρατικούς πολίτες θα υπερασπιστούμε τις κοινωνικές κατακτήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, την καθολική και ισότιμη πρόσβαση στην υγεία και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

syriza_wyuv.jpg

Ομιλία Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης

Οι πολίτες έκαναν το καθήκον τους, εξάντλησαν τη δική τους ευθύνη και εξαντλήθηκαν από τα περιοριστικά μέτρα. Τώρα είναι η σειρά της πολιτείας και της κυβέρνησης, να πράξουν το δικό τους καθήκον. Και να πορευτούν με σχέδιο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη και όχι ανασφάλεια.

Ανακοίνωση του Τμήματος Οικολογίας, Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ για το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ

Την περίοδο της πανδημίας και της καραντίνας επέλεξε το ΥΠΕΝ και η κυβέρνηση για να φέρει στο δημόσιο διάλογο ένα πολυνομοσχέδιο που αλλάζει ρητά την περιβαλλοντική πολιτική της χώρας. Μάλλον ήθελαν να κάνουν σε όλους μας σαφές ότι η επόμενη μέρα της πανδημίας θα είναι εντελώς διαφορετική από τις προηγούμενες- δυστυχώς όμως ως προς το χειρότερο. Μάλλον για την κυβέρνηση η νομοθέτηση μέτρων απορρύθμισης, είτε είναι για το περιβάλλον είτε είναι για την παιδεία, είναι ευκολότερη όταν ο κόσμος είναι κλεισμένος στα σπίτια του και προετοιμάζεται να αναλάβει την ευθύνη της αγέλης του.

Το νομοσχέδιο με τον παραπλανητικό τίτλο "Εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής νομοθεσίας" στην πραγματικότητα αποδυναμώνει το νομικό πλαίσιο της προστασίας του περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που αντίκειται στις διεθνείς συμβάσεις, το κοινοτικό περιβαλλοντικό δίκαιο καθώς και στο Σύνταγμα.

Με ένα νομοσχέδιο που ολοκλήρωσε με 66 άρθρα και μέχρι να φτάσει στη Βουλή έφτασε τα 130 (!) το ΥΠΕΝ προωθεί την ελαστικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η εκμετάλλευση πόρων μέσω μιας «άγριας», μη συνετής και μη βιώσιμης ανάπτυξης, που συνοδεύεται προφανώς, από σοβαρές περιβαλλοντικές, αλλά και κοινωνικές επιπτώσεις.

Με πρόσχημα την επίσπευση των διαδικασιών, την άρση εμποδίων και την ενίσχυση των επενδύσεων το εργαλείο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης «ιδιωτικοποιείτε» καιυποβαθμίζεται σε διαδικασία απλής γνωστοποίησης, νομοθετούνται αδιαφανείς και αντιεπιστημονικές διαδικασίες, υποσκελίζεται και σε πολλές περιπτώσεις καταργείται ο απαραίτητος ρόλος της δημόσια αρχής και καταστρατηγείται το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Επεκτείνει σε 15 χρόνια την ισχύ των ΑΕΠΟ και κάνει ένα ακόμα ¨δωράκι¨ στην Ελληνικός Χρυσός, και όχι μόνο, παρατείνοντας την ισχύ της ΑΕΠΟ του ,μέχρι το 2026.

Καταργούνται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ), αφού προηγουμένως έχει απαξιωθεί από την κυβέρνηση ΝΔ το έργο τους, ένα μοντέλο διαχείρισης αποκεντρωμένο, συμμετοχικό, και αντικαθίσταται με ένα μοντέλο αυστηρά ελεγχόμενο από το κεντρικό κράτος, χωρίς πραγματική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, των δρώντων φορέων σε μια περιοχή και της κοινωνίας των πολιτών. Πραγματικός στόχος: Ο έλεγχος από την κυβέρνηση και τους φίλους της των γνωμοδοτήσεων για έργα εντός των προστατευόμενων περιοχών.

Ακόμη, η επιλογή κανόνων ζωνοποίησης στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών με χρήση κανόνων αστικού χώρου παραβιάζει κάθε αρχή προστασίας της φύσης και διατήρησης της βιοποικιλότητας στις προστατευόμενες περιοχές και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το παγκόσμια αποδεκτό σύστημα προστατευόμενων περιοχών της IUCN (International Union for Conservation of Nature) Η ρύθμιση αυτή αναμένεται να επιφέρει τη νομιμοποίηση μιας σειράς αστικών χρήσεων μέσα στις προστατευόμενες περιοχές. Αντίθετα, στις περιοχές αυτές θα έπρεπε οι κανόνες ναι είναι πολύ αυστηροί και σταδιακά, μέσα από διαδοχική ζωνοποίηση του συνόλου της περιοχής, οι κανόνες να γίνονται πιο ελαστικοί και ευέλικτοι.

Με τις ρυθμίσεις που φέρνει ακόμη το ΥΠΕΝ για τους δασικούς χάρτες είναι ολοφάνερο ότι «παίζει καθυστερήσεις». Εάν πραγματικά η πολιτική βούληση ήταν η επιτάχυνση της διαδικασίας ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών, εάν οι δασικοί χάρτες δε συνέχιζαν να αποτελούν για τη ΝΔ πεδίο συνδιαλλαγής αλλά πραγματικό αναπτυξιακό εργαλείο, τότε οι ρυθμίσεις αυτές δεν θα έβρισκαν το φως της δημοσιότητας. Αντιλαμβανόμαστε το πολιτικό κόστος της ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών για την εκάστοτε κυβέρνηση. Περιμέναμε όμως από τους εκφραστές του «επιτελικού κράτους» να έδιναν τη δική τους μάχη με τα συμφέροντα που κρατάν την χώρα όμηρο σε ξεπερασμένες λογικές συνδιαλλαγής, εξυπηρέτησης και οπισθοδρόμησης. Ακόμα και με τις ρυθμίσεις για τις οικιστικές πυκνώσεις μεταθέτουν το πρόβλημα στο μέλλον και συνεχίζουν να κρατούν ουσιαστικά ομήρους (όπως έκαναν επί 50 χρόνια) όλους τους εμπλεκόμενους.

Όσον αφορά στη διαχείριση απορριμμάτων, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για στήριξη του περιβάλλοντος, η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι επιφανειακή και πρόχειρη, δεν στηρίζει την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία, αλλά επιπλέον οδηγεί σε νέα οικονομική επιβάρυνση του πολίτη και των επιχειρήσεων. Η διαχείριση απορριμμάτων στα νησιά θα τιναχθεί στον αέρα την επόμενη της ψήφισης των ρυθμίσεων της ΝΔ, μόνο και μόνο για να δοθούν οι ΦΟΣΔΑ στους κομματικούς περιφερειάρχες της ΝΔ. Η πλήρης μεταφορά της περιουσίας των λειτουργούντων ΦΟΔΣΑ μπορεί να επιφέρει επιπτώσεις στη θεσμική λειτουργία της διαχείρισης αποβλήτων, καθότι υπάρχει μια σειρά εγκεκριμένων και ενταγμένων στο ΕΣΠΑ μελετών για την χρηματοδότηση έργων, των οποίων η μεταβίβαση τους σε άλλο φορέα άλλης μορφής θα επιφέρει σοβαρές δυσλειτουργίες στο ΕΣΠΑ και στην πορεία των έργων. Το πρόβλημα αυτό επιτείνεται λόγω νέας πρόσκλησης του ΥΠΕΝ για υποβολής προτάσεων χρηματοδότησης για έργα απορριμμάτων στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου συγκεκριμένα, ύψους 22,7 εκατ. Ευρώ, την οποία ωρίμαζαν οι ΟΤΑ και τώρα θα βρεθεί η ωρίμανση και η εκτέλεση των έργων στον αέρα! Ακόμα η χωροθέτηση Σταθμών Μεταφόρτωσης (ΣΜΑ) , που δεν συμβάλλουν σε μια νέα, οικονομικά και οικολογικά, δίκαιη και βιώσιμη πολιτική διαχείρισης των απορριμμάτων, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών Οδηγιών,διατυμπανίζει περίτρανα την παράκαμψη των αποφάσεων του ΣτΕ παράνομης χωροθέτησης και λειτουργίας ΣΜΑ. Επίσης με την αιτιολογία της προσωρινής χωροθέτησης προσχηματικά παρακάμπτουν θεσμοθετημένες χρήσεις γης και εγκεκριμένα τοπικά ρυμοτομικά σχέδια που ρητώς δεν επιτρέπουν τις χωροθετήσεις ΣΜΑ σε συγκεκριμένα οικόπεδα.

Με ένα άρθρο «σκούπα» με ρυθμίσεις θεμάτων πολεοδομικού χαρακτήρα επιφέρει δύο πολύ σημαντικές αλλαγές. Πρώτων, τροποποιεί την ιεραρχία του σχεδιασμού (πρώτα τα Ειδικά Χωροταξικά σχέδια, μετά τα περιφερειακά και τα τοπικά), ορίζει ότι η ιεραρχία αυτή είναι σχετική, «με περιθώρια ευελιξίας και ανάδρασης». Πρόκειται για μια προσθήκη που ουσιαστικά ακυρώνει ό,τι έχει απομείνει από την έννοια του χωροταξικού σχεδιασμού, εφόσον αυτός θα μπορεί να αλλάζει ή να λαμβάνεται υπόψην κατά το δοκούν του εκάστοτε υπουργού. Δεύτερον, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και τριγύρω γειτονιές μετατρέπονται σε ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥΠΟΛΗ.

Η «αλλεργία» της κυβέρνησης απέναντι στη δημοκρατία, τον σεβασμό των δικαιωμάτων και την αυτοτέλεια της τοπικής αυτοδιοίκησης αναδεικνύει το τρομακτικό άρθρο 110. Με αυτή τη διάταξη στερούν από τους ΟΤΑ την παροχή άδειας στις εταιρείες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων για τη διέλευσή τους από εκτάσεις δημόσιας ή δημοτικής ιδιοκτησίας. Πρόκειται για κατάφορη παραβίαση ουσιωδών αρχών κάθε ευνομούμενης πολιτείας!

Και η εξυπηρέτηση συμφερόντων συνεχίζεται…. Με το άρθρο 119, όπου μέρος των μεταλλουργικών μεταλλευτικών βιομηχανικών διεργασιών απαλλάσσονται της αδειοδότησης και μεταπίπτουν σε απλή γνωστοποίηση. Είναι προφανής η εξυπηρέτηση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τα εργοστάσια εμπλουτισμού Σκουριών και Ολυμπιάδας μέσω αυτής ρύθμισης.

Από πληθώρα διατάξεων του νομοσχεδίου είναι προφανής η προώθηση από την πλευρά της κυβέρνησης συγκεκριμένων επενδύσεων. Μια τέτοια κατηγορία είναι και οι ΑΠΕ. Εκ πρώτης θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει με αυτή τη στρατηγική, δεδομένων των στόχων για την κλιματική ουδετερότητα αλλά και της συνειδητοποίησης της επείγουσας δράσης που καλούμαστε να λάβουμε για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Παρόλα αυτά δε μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις εισέρχονται ερήμην του νέου χωροταξικού πλαισίου για τις ΑΠΕ για το οποίο η εκτίμηση είναι ότι η μελέτη του θα ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι ένα μεγάλο τμήμα, αν όχι το σύνολο, των έργων που σχετίζονται με την υλοποίηση των στόχων του 2030 θα σχεδιαστεί ερήμην του. Τέλος ερώτημα αποτελεί και η απαραίτητη προετοιμασία που υπάρχει για τους όρους ανάπτυξης έργων σε περιοχές προστασίας (ΠΔ ανά περιοχή, δυνατότητα ή μη έργων, ειδικοί όροι κλπ).

Παράλληλα μέσα από το ίδιο νομοσχέδιο προχωρά η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, την περίοδο που αναδεικνύεται όσο ποτέ άλλοτε η σημασία της δημόσιας παρουσίας και ελέγχου επί των βασικών υποδομών.

Η δηλωμένη πρόθεση του Υπουργείου Π.ΕΝ. για εύνοια προς τις επενδύσεις, υιοθετεί τη στρεβλή άποψη πως οι έννοιες περιβάλλον και ανάπτυξη είναι ασύμβατες. Εμείς πρεσβεύουμε ότι μια στιβαρή περιβαλλοντική νομοθεσία, σε αρμονία με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το Ελληνικό Σύνταγμα, δεν προστατεύει μόνο το περιβάλλον, αλλά προστατεύει και ευνοεί αξιόπιστες και σοβαρές επενδύσεις, καθώς τους παρέχει ένα σταθερό και ασφαλές πλαίσιο, κοινωνική συναίνεση και προστιθέμενη αξία στην ίδια την επένδυση. Ειδικά το τελευταίο σημείο αφορά άμεσα τη Χώρα μας, καθώς η καλή ποιότητα περιβάλλοντος είναι από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά της και ελκυστής επενδύσεων.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μας θυμίζει τον παλιό καλό καιρό που πίσω από τον τίτλο του εκσυγχρονισμού της περιβαλλοντικής, πολεοδομικής, δασικής νομοθεσίας περνούσαν οι πιο επιθετικές πολιτικές λεηλασίας του φυσικού κεφαλαίου, εξυπηρέτησης των μνημονιακών πολιτικών και περιθωριοποίησης της βούλησης της κοινωνίας. Σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο δε μπορούμε παρά να είμαστε αντίθετοι και να ενώσουμε τις φωνές και τις δυνάμεις μας με όσους αγωνίζονται για την απόσυρσή του. Ο αγώνας μας για μια περιβαλλοντική πολιτική που θα σέβεται την ίδια την φύση, τον άνθρωπο και θα μεριμνά για ένα πραγματικά αειφόρο μέλλον δε σταματά - τώρα μόλις ξεκινά και αφορά όλες τις δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις που αντιλαμβάνονται τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Χ.Καφαντάρη: «Δόγμα του σοκ» το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο

«Αυτό το ν/σ δεν είναι "πράσινο", είναι ένα "Δόγμα του Σοκ" για το περιβάλλον, δεν υπάρχει πρόνοια και ευαισθησία της κυβέρνησης για τη κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, και οι πράξεις της, το αποδεικνύουν», τονίζει η αν. τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ

Στα θέματα δημοκρατικής λειτουργίας της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, τα οποία, «δεν είναι διαδικαστικά ζητήματα», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων η αναπληρώτρια τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, Χαρά Καφαντάρη, μιλώντας σήμερα στην συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής με θέμα το αντιπεριβαλλοντικό Ν/Σ «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».

Η ίδια μάλσιτα έκανε λόγο για αδικαιολόγητη κυβερνητική βιασύνη, αναφορικά με τη συζήτηση του ν/σ, «μη λαμβάνοντας υπ'όψη αντιδράσεις Δικτύων Φορέων Διαχείρισης, Προέδρων, εργαζομένων, Επιστημονικών Τμημάτων Πανεπιστημίων, Περιβαλλοντικών οργανώσεων και κομμάτων και χωρίς να δώσει χώρο και χρόνο ομιλίας, ούτε καν στον Συνήγορο του Πολίτη».

Ακόμη, η Χ.Καφαντάρη αναφέρθηκε, επίσης, στη λογική «αντιπολίτευσης στην αντιπολίτευση», που δείχνει την αδυναμία της κυβέρνησης της ΝΔ να αποκρούσει απόψεις, αντιρρήσεις και αντιδράσεις, αντιμετωπίζοντας τη Βουλή, ως «αρένα», όπου προσπαθεί μόνο για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θέλει μια χώρα φιλική στις επενδύσεις, πως θα εξασφαλιστεί, όμως, φιλικό επενδυτικό περιβάλλον, καταστρέφοντας το περιβάλλον;

«Σε μια χρονική στιγμή περιορισμών, λόγω πανδημίας, με συνεχή κυβερνητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ, έρχεται ένα νομοσχεδιο, σε συνέχεια του δήθεν αναπτυξιακού, και στο όνομα της επιτάχυνσης διαδικασιών και πάταξης της γραφειοκρατίας, παραβλέπονται περιβαλλοντικοί όροι, παραβιάζονται κοινοβουλευτικοί κανόνες, συνταγματικές διαδικασίες και Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Για παράδειγμα, καταργείται ο Χωρικός Σχεδιασμός και προκρίνεται ο Τομεακός, καταργούνται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, δημιουργείται ένα συγκεντρωτικό κρατικό μοντέλο ελέγχου που δεν έχει σχέση με την Ε.Ε., δεν προστατεύεται η βιοποικιλότητα, ενώ οι εργαζόμενοι στους φορείς παραμένουν σε καθεστώς εργασίας αβέβαιο», σημείωσε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ.

«Και γιατί τώρα με κλειστή Βουλή;» συνέχισε η Χαρά Καφαντάρη, προσθέτοντας ότι «φαίνεται ότι γίνεται μόνο για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων: έργα σε ζώνες προστασίας, εγκαταστάσεις σε περιοχές απολύτου προστασίας, ξενοδοχεία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, άδειες σε κτίσματα παράνομα, όπως το εκπαιδευτήριο στο Αιγάλεω, παρατάσεις ΣΜΑ σε δήμους, ανατροπή των Δασικών χαρτών –τώρα που φτάσαμε στο 50% της χώρας, πρόεδροι ιδιώτες στις επιτροπές αντιρρήσεων, ανατροπή του Εθνικού σχεδιασμού για τα Απορρίμματα, και επίλυση σοβαρών ζητημάτων με μια απλή ΥΑ. Επίσης, πώληση του 51% του ΑΔΜΗΕ, ποσοστού που με προσπάθειες κρατήθηκε μεσα στα μνημόνια από τον ΣΥΡΙΖΑ».

Αυτό το νομοσχέδιο, κατέληξε, δεν είναι «πράσινο», είναι ένα «Δόγμα του Σοκ» για το περιβάλλον, δεν υπάρχει πρόνοια και ευαισθησία της κυβέρνησης για τη κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, και οι πράξεις της, το αποδεικνύουν.

Πηγη Εφημ. Αυγή