Επιστολή στο mail του enstoloi.gr

Συνάδελφοι Αστυνομικοί, Λιμενικοί, Πυροσβέστες,

Μάλλον δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναρωτιόμαστε ποια είναι η θέση μας σ' αυτή τη κρίσιμη για την ελληνική κοινωνία στιγμή, γιατί πολύ απλά στο σποτάκι της Κυβέρνησης, με το οποίο απευθύνει τα εύσημα και δίνει τις ευχαριστίες της Πολιτείας ο Κλάδος μας δεν αναφέρεται καθόλου. Εμείς δεν είμαστε άξιοι για το χειροκρότημα και την ευγνωμοσύνη των πολιτών!

Και πώς να είμαστε άλλωστε; Αφού αποτελούμε το αναλώσιμο προσωπικό «δια πάσαν περίπτωσιν», ακόμα και για να μας πακετάρουν όπως - όπως για τα νησιά του Αιγαίου για να επιβάλλουμε, όπως μας είπαν, το νόμο στις τοπικές κοινωνίες που φυσικά είδαν τις διμοιρίες των ΜΑΤ τουλάχιστον ως εισβολείς και παρείσακτους στα νησιά τους…

Δεν θυμήθηκε η κυβέρνηση ότι εδώ και σχεδόν 10 χρόνια στα νησιά αυτά δίνουν αγώνα τα πληρώματα των περιπολικών σκαφών του Λιμενικού Σώματος και οι Αστυνομικοί των εκεί Τμημάτων για να τα βγάλουν πέρα με το προσφυγικό/μεταναστευτικό ρεύμα που η γειτονική Τουρκία χρησιμοποιεί ως μοχλό εκβιασμού προς την Ευρώπη; Μάλλον ΟΧΙ.

Δεν σκέφτηκε η κυβέρνηση ότι η όλη εφαρμογή των μέτρων προστασίας του πληθυσμού της χώρας κατά την παρούσα υγειονομική κρίση είναι στα χέρια των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας;  Δεν γνωρίζει μήπως η κυβέρνηση ότι σε όλη την έκταση της χώρας εδώ και μερικές εβδομάδες νύχτα μέρα περιπολούν, ελέγχουν, συμβουλεύουν οι γυναίκες και οι άνδρες των Σ.Α. ώστε να συγκρατηθεί σε εφικτά για το σύστημα Υγείας της χώρας επίπεδα η μετάδοση του ιού της πανδημίας; Μάλλον ΟΧΙ.

Δεν γνωρίζει η κυβέρνηση ότι οι γυναίκες και οι άνδρες αυτοί καθημερινά εκτίθενται στην πιθανότητα να μολυνθούν και να νοσήσουν με άγνωστες συνέπειες για την υγεία τους; Κι αν δεν γνωρίζει η Κυβέρνηση δεν μερίμνησε να ενημερώσει η φυσική και η πολιτική μας ηγεσία; Δυστυχώς δεν το έκανε.

Πάντως, στο μήνυμα που πήγε από την κυβέρνηση στην ελληνική οικογένεια, που «Μένει Σπίτι» για να προστατευθεί και να επιβιώσει, δεν είμαστε ανάμεσα στους ήρωες που θα ευγνωμονεί αυτή η οικογένεια όταν λήξει η κρίση…

Λυπηρό μεν, γεγονός δε…  Εμείς βέβαια θα συνεχίσουμε, όσο καλύτερα μπορούμε στο δρόμο που ορίζει το καθήκον μας… Ετσι κι αλλιώς οι κοινωνίες δίνουν στο τέλος τα εύσημα,

όχι οι κυβερνήσεις.

 Θρασύβουλος Σταυριδόπουλος

Υποναύαρχος Λ.Σ. · ΕΛ.ΑΚΤ. (ε.α.)