Οσοι μιλούν δεν ξέρουν, όσοι ξέρουν δεν μιλούν

Βία, διαμαρτυρίες, τραμπουκισμοί, λεκτικός κανιβαλισμός, απειλές, οπαδισμός, στρατοί, φανατικοί, συγκρούσεις, αναβολές αγώνων, ξυλοδαρμοί διαιτητών και δημοσιογράφων, στημένα ματς, παράγκες και κατά τα λοιπά δήθεν αθλητισμός.

Εδώ και δεκαετίες όλοι προσποιούνται ότι έχουμε πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, τη στιγμή που όλοι αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται περί ενός πλήρως απαξιωμένου εμπορικού προϊόντος επιπέδου «αρκεί να κερδάει ο...», όπως είπε και κάποια ψυχή.
Η εικόνα των γηπέδων αντιστοιχίζεται πλήρως με τη γενικότερη κατάσταση κυριαρχίας για χρόνια των περίφημων «νταβατζήδων». Ο καθείς φυσικά στον τομέα του.
Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο σε έναν οιονεί υπόκοσμο να κυριαρχεί στον χώρο του ποδοσφαίρου, μέχρι τη στιγμή που αυτοί οι «παράγοντες», κάνοντας επίδειξη δύναμης και βγάζοντας τη γλώσσα στην εξουσία, έφτασαν να διεκδικούν και πολιτικό ρόλο, με εφαλτήριο σε πρώτη φάση την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ο μπερλουσκονισμός μάς χτύπησε την πόρτα. Φυσικά η Ελλάδα δεν αποτελεί την εξαίρεση στη δυσοσμία του ποδοσφαίρου, η οποία γεμίζει την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που η ελληνική πολιτεία επιχείρησε να παρέμβει στα κακά του ποδοσφαίρου, οι διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές, επικαλούμενες το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ, έβαλαν φρένο, διαιωνίζοντας μια αρρωστημένη κατάσταση που έχει οδηγήσει στον διασυρμό το ελληνικό ποδόσφαιρο και έχει διώξει τους φιλάθλους από τα γήπεδα.
Η κατάσταση αυτή προσομοιάζει στις δήθεν ανεξάρτητες αρχές τις οποίες επικαλούνται οι τροϊκανοί δανειστές: την Τράπεζα της Ελλάδος που λογοδοτεί στον Ντράγκι, τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων που δεν μπορεί να ελέγξει το ίδιο το κράτος, την ΕΛΣΤΑΤ, το ΣΔΟΕ κ.λπ.
Η ανεξαρτησία ταυτίζεται έτσι με το ανεξέλεγκτο και το ακαταδίωκτο, βυθίζοντας περαιτέρω το άθλημα στην αναξιοπιστία.
Σήμερα, οι κεφαλές του διεθνούς ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου βρίσκονται υπόδικοι για σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς: ο έκπτωτος πρόεδρος της FIFA, Ζεπ Μπλάτερ, o πρόεδρος της UEFA, Μισέλ Πλατινί, αλλά και ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. Μίζες, τηλεοπτικά δικαιώματα, εξαγορές, αναθέσεις διεθνών διοργανώσεων και πάει λέγοντας.
Οταν οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί «θεσμοί» έχουν αλωθεί από τη διαφθορά και τη συναλλαγή, είναι φυσικό να προστατεύουν τους υφιστάμενούς τους εθνικούς «θεσμούς» όταν αυτοί κατηγορούνται επίσης για διαφθορά και συναλλαγή.
Το ερώτημα που πλανάται πλέον είναι εάν η σημερινή κυβέρνηση θα δείξει να διαφοροποιείται ουσιαστικά από τους προκατόχους της, μην κλείνοντας τα μάτια στο προφανές για όλους τους φιλάθλους και καλόπιστους πολίτες: ότι το ποδόσφαιρο σήμερα βρίσκεται στα χέρια των χειρότερων εχθρών του, οι οποίοι το οδηγούν στον πάτο.
Γι’ αυτό λοιπόν, ιδού η Ρόδος!

 #efsyn.gr