Προς ένα νέο μοντέλο Πολιτικής Προστασίας

Της Χαράς Καφαντάρη*,
Την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, κατήγγειλε την ανυπαρξία των προβλεπόμενων έργων πρόληψης και δασοπροστασίας, καθώς και τις τραγικές ελλείψεις σε επιχειρησιακά μέσα ως αποτέλεσμα των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών.
Δυστυχώς, «ο λογαριασμός» που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση σε όλους τους τομείς είναι μεγάλος και καλούμαστε τώρα να τον «πληρώσουμε», όντας στη διακυβέρνηση της χώρας μόνο 5 μήνες.

Κάπως έτσι έρχεται στο προσκήνιο για άλλη μια φορά η ανάγκη αναβάθμισης της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας αλλά και του μοντέλου δασοπυρόσβεσης. Ιστορικά αναφέρουμε ότι το 1995, όταν συστάθηκε η ΓΓΠΠ (ν. 2344/95), υπήχθη στο υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το 2009 (Π.Δ. 184/2009) μεταφέρθηκε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ενώ το 2012 (Π.Δ. 101/2012) το Π.Σ. υπήχθη στη ΓΓΠΠ. Με τον νόμο της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ (ν. 4249/2014) περί Αναδιοργάνωσης Ελληνικής Αστυνομίας και Πυροσβεστικού Σώματος το Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας υπήχθη στο Πυροσβεστικό Σώμα (σαφής υποβάθμιση).

Οπως ορίζεται από τον ν. 3013/2002, Πολιτική Προστασία είναι η λειτουργία του κράτους που αποβλέπει στην προστασία της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών από φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές, που προκαλούν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια της ειρηνικής περιόδου, καθώς και στη μέριμνα για υλικά και πολιτιστικά αγαθά, πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές της χώρας, με στόχο την ελαχιστοποίηση των συνεπειών των καταστροφών.

Η Πολιτική Προστασία ενεργεί με βάση το τρίπτυχο: πρόληψη-αντιμετώπιση-αποκατάσταση. Ο σχεδιασμός και οι δράσεις Πολιτικής Προστασίας αναπτύσσονται κυρίως σε επίπεδο περιφερειών και δήμων, ως εκ τούτου οι κύριοι φορείς Π.Π. είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση α' και β' βαθμού.

Εάν θυμηθούμε τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, τις πλημμύρες στη Δυτική Αθήνα, καθώς και τις δασικές πυρκαγιές, η αναγκαιότητα δημόσιας διαβούλευσης για την αναβάθμιση του θεσμού και τουλάχιστον την εναρμόνισή του και προσαρμογή του στα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι περισσότερο από απαραίτητη.

Σημειώνουμε ότι στη Μ. Βρετανία και την Ιταλία η Π.Π. υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό, ενώ σε Γαλλία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Πολωνία, Γερμανία, Αυστρία στο υπουργείο Εσωτερικών. Το μοντέλο υπαγωγής τής Π.Π. στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη είναι ελληνική πρωτοτυπία.

Η παρουσία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα στο Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας και ο συντονισμός δράσεων και αρμόδιων φορέων με εντολή του, όπως και στις πλημμύρες της Ηπείρου τον χειμώνα, αλλά ακόμη και η παρουσία του τ. πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά πέρσι στην Κεφαλονιά, συνηγορούν στην ανάγκη αναβάθμισης και επανεξέτασης του θεσμού ως προς την υπαγωγή του στην κεντρική διακυβέρνηση. Παράλληλα απαιτείται η επανεξέταση όλου του μοντέλου δασοπροστασίας στη χώρα μας, με έμφαση στην πρόληψη σε βάρος της καταστολής, αφού το υπάρχον μοντέλο έχει ως κατανεμημένες δαπάνες 35% σε πρόληψη και 65% σε καταστολή.

Επίσης το ξεπερασμένο μοντέλο της αεροπυρόσβεσης, που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας, και λόγω του μεγάλου οικονομικού κόστους, αλλά και της μη ουσιαστικής ύπαρξης ολοκληρωμένης δομής εθνικού εναέριου στόλου δασοπυρόσβεσης (αλλά επιμονή σε «περίεργες» συμβάσεις τύπου NAMSA ενοικίασης αεροσκαφών για δασοπυρόσβεση) πρέπει να αναθεωρηθεί. Συγχρόνως απαιτείται και η ενίσχυση του «υγιούς» εθελοντισμού μέσα από κανόνες με έκδοση σχετικού Π.Δ., που θα τους περιγράφει.

*Γεωλόγος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β’ ΑΘΗΝΑΣ

#efsyn.gr