Μιλούν για κατάλυση του κράτους, οι ευνούχοι της αστυνομίας

Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί!
Ποτέ στο παρελθόν ένα άρθρο 210 όλων κι όλων λέξεων δεν επιστρατεύτηκε από την αστική προπαγάνδα και τα κόμματα που ευνοούνται από αυτήν για να χτυπηθεί μια νέα κυβέρνηση. Διότι απλά ποτέ στο παρελθόν φορείς της κυρίαρχης προπαγάνδας και κυβέρνηση δεν ήταν διαφορετικό πράγμα.

Μιλάμε βεβαίως για το επίμαχο άρθρο στα Νέα του Γιάννη Πανούση, ως υπουργού πλέον και όχι απλώς ως εγκληματολόγου, το οποίο έγινε θέμα μόνο και μόνο επειδή έγινε πρωτοσέλιδο. Καταχωνιασμένο στις μέσα σελίδες θα περνούσε απαρατήρητο. Το κρέμασαν φυσικά επίτηδες στα μανταλάκια για να παιχτεί το παιγνίδι όπως έχει ξεκινήσει να παίζεται εδώ και καιρό.
Το παλαιοκομματικό σύστημα, ηττημένο κατά κράτος, τα δίνει όλα. Επιστρατεύει Θεούς και δαίμονες για να προκαλέσει ασφυξία στη νέα κυβέρνηση. Αναμενόμενο να βάλει στο παιγνίδι και το «αστυνομικό ρεπορτάζ» τουτέστιν «αναρχικούς», «λαθρομετανάστες» «εγκληματικότητα» και τα τοιαύτα. Τα κοινωνικά προβλήματα που προκάλεσε ο παλαιοκομματισμός και που καλείται να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση, όχι με τα ΜΑΤ φυσικά, όπως έκανε επί 40 χρόνια το σύστημα, γίνονται «όπλα» κατά της κυβέρνησης στα χέρια των δημιουργών τους και «άμυνα» για ένα ολόκληρο σύστημα πριν προλάβει η νέα κυβέρνηση «να απαντήσει».
Το δεύτερο κραυγαλέο και χυδαίο φαινόμενο των τελευταίων ημερών.
Κόπτονται για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια ακριβώς εκείνοι που έφτιαχναν μια αστυνομία στα μέτρα τους. Του κλώτσου και του μπάτσου, για να μην κυνηγά τα λαμόγια του συστήματος, τους ίδιους δηλαδή, αλλά τους κλεφτοκοτάδες.Αυτήν την τρομερή αλήθεια την κρύβουν συστηματικά όλα τα λαθραίντυπα και όλοι οι υπερχρεωμένοι νταβατζήδες των ΜΜΕ. Δεν ήθελαν ποτέ ούτε εκείνοι μια αστυνομία αποτελεσματική και επαγγελματική. Ούτε επί ΠΑΣΟΚ ούτε επί ΝΔ. Ισα ίσα για τα προσχήματα και βεβαίως για να φυλά τους ίδιους και τα υπουργεία τους.

Τι αστυνομία θέλουμε, ήταν ένα ερώτημα που διατυπώθηκε από την ΠΟΑΣΥ επί υπουργού Βύρωνος Πολύδωρα και μετέπειτα και τούτο δεν ήταν τυχαίο για όσους ενθυμούνται εκείνη την περίοδο. Η Αριστερά, στη δύνη εκείνων των γεγονότων υιοθέτηση το εναγώνιο ερώτημα των συνδικαλιστών της αστυνομίας και μάλιστα πρωτοστάτησε στο να ξεκινήσει επί ματαίω η συζήτηση. Μεγαλοδημοσιογράφοι της εποχής αμφισβήτησαν την αξία του ερωτήματος. Πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ πολέμησαν κάθε σκέψη για μια τέτοια συζήτηση δείχνοντας παράλληλα και το θυμό τους σε όσους μιλούσαν για εκδημοκρατισμό της αστυνομίας. Σιγά σιγά βοηθούσης και της οικτρής αστυνομικής πραγματικότητας, νηφάλιες φωνές από όλα τα κόμματα παραδέχτηκαν τελικά ότι όχι μόνο επιβάλλεται η συζήτηση για την αστυνομία, αλλά αυτή πρέπει να γίνει και συντεταγμένα εντός του κοινοβουλίου που πρέπει να έχει και παρεμβατικό ρόλο για κάποια ζητήματα αστυνόμευσης και επιλογής της ηγεσίας της.
Αυτό το τελευταίο, το υιοθέτησε και ο ίδιος ο Πανούσης, αλλά χωρίς να συγκινηθεί ουδείς. Την προπαγάνδα την ενδιαφέρει να παιχτεί το παιγνίδι με όρους προπαγάνδας και παραπληροφόρησης περί αναρχίας και ανομίας και μάλιστα κομμουνιστικής αναρχίας. Ό,τι δίδασκαν δηλαδή πριν από 40 χρόνια στις σχολές της Χωροφυλακής… Αυτό που κρύβουν είναι ο διακαής τους πόθος να μη βάλουν την Αριστερά στο παιγνίδι του ελέγχου των μυστικών και διωκτικών υπηρεσιών. Θέλουν να κρατήσουν το μονοπώλιο εξουσίας στο σκληρό πυρήνα του κράτους κλπ.


Είναι λυπηρό ότι για μια ακόμα φορά ο πολιτικός κόσμος παίζει επικίνδυνα παιγνίδια εις βάρος της έννομης τάξης χρησιμοποιώντας την Ελληνική Αστυνομία και τους αστυνομικούς της.
Τα πολιτικά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από τα παλαιοκομματικά τζάκια (σκάνδαλα, υπερχρέωση της χώρας κλπ) δεν θα είχαν τελεσθεί αν εφαρμόζονταν οι συνταγματικές επιταγές για την ασφάλεια και την αστυνόμευση. Αυτό το γνωρίζουν οι αστυνομικοί, όσο κι αν κάποιοι ανασύρουν από τις ντουλάπες «σκελετούς» και επιχειρήματα του παρελθόντος (συμμορίτες, συμμορίες, κατάλυση του κράτους κλπ).
Ψυχραιμία λοιπόν. Τους συνιστούμε να διαβάσουν πιο προσεχτικά το άρθρο του υπουργού, ο οποίος προφανώς και δικαιούται όχι μόνο να εκφράζει την άποψή του, αλλά να επιζητεί και ένα σοβαρό αντίλογο. Αλλά είπαμε, τόσα χρόνια δεν υπήρξε. Τώρα που έχουν καταρρεύσει στα μάτια της κοινής γνώμης οι κατ’ επάγγελμα φίλοι και προστάτες της αστυνομίας, θα μιλήσουν σοβαρά για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια;
Το άρθρο

«Πρέπει να συνεννοηθούμε και ν' αφήσουμε στην μπάντα τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης, τα οποία συνήθως εκδίδουν «άνθρωποι χωρίς πρόσωπο».

Αριστερά, και μάλιστα Κυβερνώσα Αριστερά, σημαίνει ισοελευθερία, δικαιώματα κοινωνική πολιτική, δημόσιο έλεγχο, δικαιοσύνη. Οποιος θεωρεί ότι στο σύγχρονο διεθνές και ευρωπαϊκό πεδίο Αριστερή Διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και πόλη (δίχως προσωπική, κοινωνική, εθνική ασφάλεια, δίχως στρατό και δίχως αστυνόμευση, ίσως και χωρίς δικαστές ή φυλακές), όποιος πιστεύει ότι τα διδάγματα της Ιστορίας μας είναι περιττά (αφού όλοι οι λαοί είναι «αδελφωμένοι» - sic) και ότι η Παιδεία μας επιτρέπει κάθε ανομική δράση (sic), τότε όχι μόνο δεν έχει σχέση με την Αριστερά αλλά ούτε και με τη Δημοκρατία. Αυτήν την Αριστερά του Τίποτα δεν τη χρειάζονται ο τόπος και ο λαός. Η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα δεν είναι η ώρα των ανέξοδων ιδεολογημάτων και των ανούσιων τσιτάτων αλλά η ώρα της εμπέδωσης θεσμών, πολιτικής νομιμοποίησης και κοινωνικής συναίνεσης.

ΥΓ1: Εχει επιστημονικό ενδιαφέρον το ότι μερικοί «καθαρόαιμοι αριστεροί» (ποιος τους έχρισε άραγε;) θεωρούν «φασιστικό» ό,τι δεν τους αρέσει και το υβρίζουν ως χυδαίο. Ιδού το ήθος των «γνήσιων»...

ΥΓ2: Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Κι αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται»; #enatokalopaidi.blogspot.gr