Έβαλαν γκαζάκια στο σπίτι του προέδρου των αστυνομικών Θεσσαλονίκης, Διαβάστε την προκήρυξη

Στους δύο ληστές του Βελβεντού που πραγματοποιούν απεργία πείνας αφιερώνεται η εμπρηστική επίθεση στην κατοικία του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης. Η προκήρυξη για το χτύπημα αναρτήθηκε στο athens.indymedia.org

" Σε εσένα που την νύχτα πέφτεις να κοιμηθείς απελπισμένος από την ματαιότητα του αγώνα από την καταστολή που μας <<κλέβει>> τους συντρόφους, τις καταλήψεις, που σαρώνει στο πέρασμα της ότι σταθεί μπροστά της.Ντύσου, πάρε μαζί σου μια απόφαση και αγωνίσου. Ας γράψει η ιστορία γι' αυτούς που αγωνίστηκαν μέχρι το τέλος, μέχρι και οι τελευταίοι επαναστάτες να γίνουν σκόνη στο πέρασμα της αναβαθμισμένης τεχνολογικής καταστολής. Ας γράψει η πουτάνα η ιστορία για τις λυσσασμένες κραυγές των Ανθρώπων πριν τις εκτελέσεις τους. Ναι, σε σένα που μετράς τα βράδια τα αστρέρια και η καρδιά σου χτυπάει γρήγορα, πιο γρήγορα, ολο και πιο γρήγορα καρτερώντας την αυγή για την συνέχιση της προσπάθειας και του αγώνα... ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ "

ΠΟΖΑΡΟΥΜΕ ΑΝΕΜΕΛΑ ΣΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Η καπιταλιστική καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.Εκατομμύρια άνεργοι σε ένα μόνιμο λούκι να βγάλουν τα απαραίτητα απο την μια.Τρελαμένοι από την εργασία που μας κλέβει την ζωή μας, από το υποτιμητικό βλέμμα του κωλοαφεντικού μας από την άλλη.Ο έλεγχος των ζωών μας αυξάνεται.Οι αλυσίδες που μας περνούν, σε μεγάλο κοινωνικό κομμάτι, μοιάζουν με φανταχτερά βραχιόλια, πρόθυμο να τα φορέσει, αφού αυτό επιτάσσει η κανονικότητα.Η κυρίαρχη προπαγάνδα, όσο δεν αντιστεκόμαστε, θα επηρεάζει τις αξίες και την συμπεριφορά μας.Μας κάνει να συνηθίζουμε (αν όχι να επιζητάμε) την πόλη φυλακή μέσα στην οποία ζούμε.Σχολεία-φρούρεια για να συνηθίζει το μάτι από την παιδική μας ηλικία, κάμερες-μπάτσοι-ρουφιάνοι σε κάθε γωνία, καταστροφή της φύσης στον βωμό της ανάπτυξης και οι δημοσιογράφοι να μας αραδιάζουν ανούσιες μαλακίες που τις ανάγουν σε κοινωνικά ζητήματα.Η καπιταλιστική καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.Εκατομμύρια νέοι να 'λιώνουν' στα games και στα facebook, να γυρνάν από καφέ σε μπάρ, προσπαθώντας να σπρώξουν τους δείκτες του ρολογιού για να περάσει ακόμα μια γαμημένη μέρα.Η καπιταλιστική καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.Φαίνεται και στην αύξηση των ψυχίατρων και των πωλήσεων των αντικαταθληπτικών άλλωστε.Η καπιταλιστική καθημερινότητα θα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική στις φυλακές υψίστης ασφαλείας που χτίζονται για όσους δίνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους για να λάμψουν τα όνειρα τους, για όσους με πείσμα παλεύουν για την αναρχία.

Η καπιταλιστική καθημερινότητα θα είναι όλο και πιο ασφυκτική όσο ΕΜΕΙΣ δεν την καταστρέφουμε.Όσο δεν οργανωνόμαστε για να παλέψουμε καθε καταπιεστική πτυχή της, τόσο θα αφήνουμε χώρο για περισσότερη αλλοτρίωση. Να κάνουμε τα αναγκαία άλματα (προσωπικά και συλλογικά) για να κρατήσουμε το εξεγερσιακό και το επαναστατικό στοίχημα ανοιχτό.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός ξεκίνησε απεργία πείνας από τις 10/11 θέλωντας να κερδίσει κάποιες ανάσες ελευθερίας, από το καθεστώς εγκλεισμού στο οποίο βρίσκεται, μέσω των εκπαιδευτικών αδειών που με βάση τους νόμους δικαιούται.Σε αλληλεγγύη με τον σύντροφο ξεκίνησε απεργία πείνας από 17/11 και ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης.Παράλληλα με αυτον τον αγώνα διεξάγεται μια ακόμα απεργία πείνας (από 28/10) από τον Ηρακλή Κωστάρη, μέλος της 17Ν, διεκδικώντας, επίσης, τις εκπαιδευτικές άδειες που έπαιρνε κανονικά επι χρόνια και του τις έκοψαν.Σε μια εποχή που το κράτος εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση σε όσους αγωνίζονται, είναι αναγκαίο να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα του συντρόφου Νίκου Ρωμανού, που σε περίπτωση νίκης θα λειτουργήσει ως ανάχωμα στην επέλαση της καταστολής και ως εφαλτήριο για την διεξαγωγή νέων. Τα μέσα και οι μορφές αλληλεγγύης είναι πολλές.Στο χέρι μας είναι να κρίνουμε ποία μορφη είναι αποτελεσματικότερη σε κάθε φάση της απεργίας πείνας.Έτσι και αλλίως όταν ενας σύντροφος μας ρισκάρει την ζωή του, το ελάχιστο που οφείλουμε να κάνουμε απο την πλευρά μας είναι να ρισκάρουμε την σύλληψη μας.

ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Το βράδυ της Κυριακής 23/11 περάσαμε στην επίθεση, βάζοντας γκαζάκια στο σπίτι του Δημήτρη Παδιώτη(πρόεδρος της ένωσης αστυνομικών υπαλλήλων Θεσσαλονίκης) στην οδό .....  στα κάστρα.Όσο και αν η συνδικαλιστική πτέρυγα των μπάτσων θέλει να δείξει ένα πιο ανθρώπινο προφίλ σε σχέση με τα υπόλοιπα γουρούνια, είναι ξεκάθαρο οτι η κύρια ασχολία τους είναι οι "αγώνες" για την βελτίωση των συνθηκων εργασίας τους.Δηλάδη η ευκολότερη, πιο ξεκουραστη και ασφαλέστερη καταστόλη των αγωνιζόμενων. Από την φύση του αυτό το σιχαμένο επάγγελμα είναι συνδεδεμένο με την διατήρηση και την διαφύλαξη της σάπιας καπιταλιστικής καθημερινότητας.Αρα προφανώς οι αγωνίστες-επαναστάτες πάντα θα φροντίζουν να τους επιστρέφεται ένα ποσοστό της βιας που ασκούν καθημερινά(όσο μεγαλύτερο,τόσο καλύτερα) είτε κάποιοι θέλουν να λέγονται αριστεροί μπάτσοι, είτε συνδικαλιστές, είτε φασίστες.
Δύναμη στους φυλακισμένους αναρχικούς συντρόφους που παλεύουν να μείνουν ακέραιοι σε αυτό το βάρβαρο καθεστώς.

Δύναμη στους εκτός των τειχών αγωνίστες που καθημερινα τολμούν, αγωνίζονται και ξεπερνάνε τον εαυτό τους.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ- ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ - ΕΠΙΘΕΣΗ
ΥΓ1: Το οτι η δράση μας αποσιωπήθηκε τελείως απο κανάλια, blogs και λοιπους ρουφίανους δεν μας ξαφνίαζει, απλά επιβεβαιώνει τον ρόλο τους..Θα τους εχούμε κατα νου.
ΥΓ2: Σύντροφοι, σε περίπτωση που το κράτος θελήσει να παίξει με την υγεία του συντρόφου, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε τα κατάλληλα πλήγματα και το κατάλληλο πολιτικό κόστος ώστε να το αποτρέψουμε.
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ "