Του Βασίλη Μουλόπουλου
 Ήταν μία υπέροχη ημέρα η περασμένη Τετάρτη. Μια ημέρα από τα παλιά. Το γκρίζο κέντρο της καταθλιπτικής Αθήνας γέμισε ξανά από πρόσωπα παιδικά, από συνθήματα σκωπτικά. Ήταν μια υπέροχη διαδήλωση. Η δική τους διαδήλωση. Των παιδιών μας, που ζητούν να τους ακούσουμε, που κραύγαζαν υπάρχουμε, ακούστε μας, κοιτάξτε μας.

Ήταν μια υπέροχη διαδήλωση που με έκανε να νιώσω ότι τα παιδιά μας δεν είναι μια "χαμένη γενιά". Ότι δεν είναι ούτε αδιάφορα, ούτε απολίτικα, ούτε μαμμόθρεφτα. Ότι έχουν και ιδανικά, και όνειρα, και άποψη για τον κόσμο που θέλουν να ζήσουν.
Κι ας μην ψάχνει ο επιθεωρητής Κλουζό που το παίζει υπουργός Παιδείας για ηθικούς αυτουργούς. Για υποκινητές. Ηθικός αυτουργός των καταλήψεων είναι ο ίδιος, το κόμμα του, η κυβέρνησή του.
Υποκινητές είναι όλοι όσοι αναζητούν υποκινητές των καταλήψεων, των διαδηλώσεων γιατί έτσι περιφρονούν τα παιδιά.
Γιατί δεν τα αντιμετωπίζουν ως υποκείμενα με τη δική τους προσωπικότητα, αξιοπρέπεια, σκέψη.
Υποκινητές είναι όλοι όσοι ευνουχίζουν κάθε προσπάθεια των νέων να μετρήσουν, που τους απαγορεύουν να έχουν άποψη τουλάχιστον σε αυτό που τους αφορά: το σχολείο.
Υποκινητές είμαστε όλοι εμείς, γερασμένα και κουρασμένα παιδιά του '68 που "πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή", που φτιάξαμε μια Ελλάδα διεφθαρμένων, υποκρίτρια, που χρησιμοποιεί τους νόμους για να προστατεύει τους παράνομους, που επικαλείται την τάξη για να δημιουργεί το χάος, που υπόσχεται την ισότητα για να διογκώνει την ανισότητα.
Ήταν μια υπέροχη διαδήλωση και ελπίζω να ακολουθούσουν πολλές άλλες. Ελπίζω να γίνουν καταλήψεις σε όλα τα σχολεία και τα πανεπιστήμια της χώρας.
Ελπίζω στην εξέγερση των νέων γιατί μια νεολαία που δεν αντιδρά, δεν αμφισβητεί, δεν επαναστατεί απέναντι στην κοινωνική αδικία, στον πραγματισμό του οικονομικού δαρβινισμού, τον αυταρχισμό είναι σύμπτωμα θανατηφόρας ασθένειας για τη χώρα.
Μια κοινωνία, μια δημοκρατία που θέλει να επιβιώσει πρέπει να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά της να υπάρχουν, να μετράνε.
Να την αμφισβητούν, να αγωνιστούν για τον δικό τους κόσμο.
Να νικήσουν εκεί που εμείς ηττηθήκαμε.
Γι' αυτό μη δυσανασχετείτε: οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις κάνουν καλό. Όχι μόνο στην Παιδεία, αλλά και στη χώρα.