Το πρόβλημα των αστυνομικών, δεν είναι ο μισθός

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα αναφορικά με την απόφαση του ΣτΕ και τις δηλώσεις Σταϊκούρα στη Βουλή, που ουσιαστικά ανέπεμψε σε απροσιόριστο μέλλοντα χρόνο την εφαρμογή από την κυβέρνηση της απόφασης του ΣτΕ, θυμηθήκαμε ένα κείμενο του Scepticus Batsicus που χρονολογειται στις 21 Ιουανουαρίου του 2014. Όταν έγινε γνωστο δηλαδή το "πνεύμα" της απόφασης του ΣτΕ, αλλά όχι το περιεχόμενο του. 

"Από τη στιγμή που διέρρευσε η υποτιθέμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, πουφέρεται να έκρινε αντισυνταγματικό μεταξύ άλλων το γεγονός ότι ψηφίστηκαν μειώσεις καταμεσής της χρονιάς, με αυτές να κατακρατούνται μάλιστα αναδρομικά από την πρώτη του έτους (χελόοου!), πέσατε όλοι να φάτε τους ένστολους.

Το πρόβλημά μου όμως, δεν είναι αυτό.
Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να σας εξηγήσω γιατί χρειάζεται να έχετε καλοπληρωμένους Αστυνομικούς (όπως και δικαστές, γιατρούς κ.λ.π.), ακόμα και όταν κακοπληρώνεται το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων.
Μάλιστα, θα κάνω ακριβώς το αντίθετο.
Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω πως αυτή τη στιγμή το τελευταίο πρόβλημα του Έλληνα Αστυνομικού, είναι η μείωση στο μισθό του.
Ακόμα και όταν αυτή γίνεται με ληστρικό τρόπο. Ακόμα και όταν ούτε ο ίδιος το πιστεύει.

Μόλις προχθές είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με ένα νέο συνάδελφο, συνδικαλιστή, από αυτούς που ελπίζουμε να μας κάνουν να ξαναπιστέψουμε στο συνδικαλισμό.
Η κουβέντα μας λοιπόν για τα προβλήματα στην Αστυνομία, διήρκησε πάνω από μία ώρα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής, ούτε μία φορά αναφέρθηκε το ύψος του μισθού μας!
Όχι βέβαια γιατί δεν μας αγγίζουν οι μειώσεις.
Ούτε το παίζουμε συμπάσχοντες στους υπόλοιπους δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους και δεν μιλάμε για να μην προκαλούμε, αλλά γιατί (και) στην Αστυνομία, υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από τις μειώσεις στο μισθό μας.
Εγώ προσωπικά θα δεχόμουν από αύριο κιόλας, επιπλέον μείωση 200 € στο μισθό μου, αν ταυτόχρονα συνέβαιναν κάποιες ριζικές αλλαγές όπως:

Ολική μηχανογράφηση
Τέρμα ο Αρχειοθέτης, ο Ταχυδρόμος κι ο Διεκπαιρεωτής εγγράφων (;!).
Τέρμα το Γραφείο Πρωτοκόλλου, τέρμα το Γραφείο Αλληλογραφίας, τέρμα οι σκονισμένοι φάκελοι (που δεν είναι αρχειοθετημένοι παρά την ύπαρξη αρχειοθέτη).
Tέρμα ακόμη, το τσοντάρισμα ψιλών για αγορά μελανιών εκτυπωτή ή/και fax αλλά και χαρτιού Α4.
Εξοικονόμηση εργατοωρών, ανθρωπομονάδων αλλά και χρημάτων, την ίδια ώρα που ευαγγελίζονται φυσικοί και πολιτικοί προϊστάμενοι το «άδειασμα των γραφείων» και την αύξηση των Αστυνομικών στο «πεζοδρόμιο».
Κάτι που δεν είναι εφικτό εκ των πραγμάτων, όταν απαιτούνται στρατιές γραφιάδων για να συντηρούν την άσκοπη γραφειοκρατία και για να εξυπηρετούν τα θελήματα αυτών που κάνουν δημόσιες σχέσεις στις πλάτες μας, βολεύοντας την κόρη, του μπατζανάκη, του κουμπάρου της ξαδέρφης τους «σε ένα γραφειάκι». 

Και ερχόμαστε στην επόμενη αλλαγή:
Αξιοκρατία, παντού και πάντα.
Στις μεταθέσεις, στις αποσπάσεις, στις προαγωγές, στις ετήσιες αξιολογήσεις. Παντού.
Και για να γίνει αυτό, αρχικά πρέπει να πάψουμε να έχουμε πολιτικό προϊστάμενο.
Δε χρειάζεται κανέναν η Αστυνομία να της λέει να κάνει τη δουλειά της. Το αντίθετο μάλιστα.
Χρειάζεται να αφεθεί στην ησυχία της και να δουλέψει απερίσπαστη.

Εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, επανεκπαίδευση.
Δε μπορείς να με βάζεις εμένα Γραμματέα Τμήματος όταν δεν ξέρω καν να ανοίγω το Excell.
Ούτε να με στέλνεις στο πεζοδρόμιο όταν η τελευταία φορά που έριξα με το (το λες και αντάρτικο) μπιστόλι μου, ούτε θυμάμαι πότε ήταν και μάλιστα με σφαίρες που πλήρωσα από την τσέπη μου.
Και φυσικά, η αξιολόγηση, η προαγωγή, ακόμα και η ίδια η διατήρησή μου στο Σώμα, να κρίνεται και από την απόδοσή μου στις όποιες εκπαιδεύσεις, που θα είναι ετήσιες, υποχρεωτικές για όλους, σύντομες, περιεκτικές και εκτός ωραρίου υπηρεσίας.

Αξιοπρεπής, up to date υλικοτεχνικός εξοπλισμός.
Τέρμα οι αγορασμένες από την τσέπη μας σφαίρες (στολές, άρβυλα, ζώνες, σφυρίχτρες κ.ο.κ.).
Τέρμα τα ληγμένα αλεξίσφαιρα και τα χαρχαλιασμένα Xsara.
Ό,τι πιο σύγχρονο κυκλοφορεί, στη διάθεσή μας για τη μάχη κατά του εγκλήματος.

Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Αυτό έχει πολλές προεκτάσεις, αλλά η βασική είναι μία: είπαμε να μας μειώσεις το μισθό εθελοντικά, αλλά δεν είμαι ρομπότ, ούτε βρυκόλακας.
Δε μπορώ να δουλεύω 15 νυχτερινά το μήνα.
Κατά κάποιους βέβαια, είμαι γουρούνι. ‘Ενα γουρούνι όμως, που δουλεύει δεκάδες ώρες υπερωρίες το μήνα απλήρωτες.
Έχουμε και γουρουνάκια να θρέψουμε.
Ούτε τα σφαχτάρια για τα Χριστούγεννα τέτοια μεταχείριση.

Πάρεργα.
Αυτό πάλι, είναι ουτοπικό και το βάζω για να μη μπει κανείς στον πειρασμό να κάνει όλα τα παραπάνω και μου μειώσει κι άλλο το μισθό.
Αλλά για σκεφτείτε το λίγο. Φανταστείτε πόσο αποδοτικότερα θα δούλευε η Αστυνομία, αν δεν έκανε τη δουλειά των δικαστικών επιμελητών, των Κ.Ε.Π., της Πολεοδομίας, του Υγειονομικού, της Δασονομίας, της Θηροφυλακής και τόσων άλλων Υπηρεσιών.

Είναι και άλλες τόσες οι απαιτούμενες αλλαγές, αλλά θα πρέπει να πάρω ένα σεντόνι για να τις χωρέσω.
Σας διαβεβαιώ όμως. Όλες είναι πάνω στη σειρά προτεραιότητας, από την αύξηση του μισθού μας.
Και όλες, θα ενισχύσουν το ηθικό μας, θα μας βγάλουν (ξανά) το κρυμμένο φιλότιμο και το λουφαγμένο μας μεράκι και θα μας κάνουν πραγματικά αξιόμαχους.
Και όλα αυτά μπορεί να μην τρώγονται, αλλά είναι απείρως πιο σημαντικά κι από χίλιες αυξήσεις.


#bloko.gr