Η Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Τον Νοέμβρη και παρά τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις η τρικομματική κυβέρνηση «πέτυχε» να ψηφισθεί το μνημόνιο Νο 3 με μόλις 153 ψήφους υπέρ. Με βάση αυτό το γεγονός επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα με στόχο την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων βάρβαρης λιτότητας και τη διατήρηση της κυβερνητικής συνοχής και βιωσιμότητας.

Βασικά σημεία αυτής της πολιτικής τακτικής είναι:
1. Επίδειξη πυγμής και μηδενικής ανοχής. όσον αφορά στα μέτρα και επιτάχυνση της υλοποίησης τους. Η κυβέρνηση δεν παίρνει τίποτε πίσω όσο λογικό και αν φαίνεται (π.χ. φόρος στο πετρέλαιο), αυξάνει την επιβάρυνση των λαϊκών τάξεων μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί ή μειώνει τη φορολογία στις επιχειρήσεις κα τα υψηλά εισοδήματα, άμεσα εφαρμόζει τις περικοπές μισθών και συντάξεων, προωθεί με τη μέθοδο fast truck τις ιδιωτικοποιήσεις και τη μεταφορά της δημόσιας περιουσίας στο ΤΑΙΠΕΔ κ.α. Υποβαθμίζει πλήρως το Κοινοβούλιο, κυβερνώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αρνούμενη τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, λαμβάνοντας μέτρα σιδηράς πειθαρχίας των κοινοβουλευτικών ομάδων που τη στηρίζουν.
Επιτίθεται με μανία   σε όποια κοινωνική ομάδα μπαίνει   σε αγωνιστική διαδικασία  χρησιμοποιώντας ακραία μέτρα καταστολής(πολιτική επιστράτευση, άρνηση οιουδήποτε διαλόγου, αστυνομική βία κ.λ.π.) και την ίδια στιγμή επιδιώκει τον κοινωνικό αυτοματισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Παράλληλα διευρύνει τα πολιτικά της στηρίγματα με τις παροχές στην ελληνική ολιγαρχία, τους τραπεζίτες και τους καναλάρχες με νέα δώρα (αναδρομική προκαταβολή 10% στα συγχρηματοδοτούμενα έργα, δάνεια, συμβάσεις παραχώρησης κ.λ.π.)
2. Αναπτύσσει εμφυλιοπολεμική στρατηγική έντασης με πρόσχημα την παραβατικότητα και τη βία που η ίδια πυροδοτεί με σχεδιασμένες επιχειρήσεις σε υπό κατάληψη χώρους και μετά αξιοποιεί επικοινωνιακά, με στόχο μικροκομματικά οφέλη, στοχοποιώντας τις δυνάμεις της Αριστεράς που έχουν σταθερό μέτωπο απέναντι στην τρομοκρατία, είτε ασκείται από το κράτος, είτε από αυτόκλητους σωτήρες.
3. Εξαπολύει επικοινωνιακή επίθεση «μαύρης προπαγάνδας» με τη συγκρότηση επικοινωνιακού κέντρου που προσπαθεί να εφεύρει γεγονότα, να εξευτελίσει ή διαστρεβλώσει δηλώσεις και δράσεις ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ.  
4. Συγκαλύπτει τις ακραίες πολιτικές και ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών συμμάχων της και συγχρόνως αφήνει στο απυρόβλητο τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την φοροδιαφυγή. Η διαχείριση της λίστας Λάγκάρντ είναι το κορυφαίο, αλλά όχι το μόνο παράδειγμα (Χριστοφορακος, Ζήμενς, μαύρο πολιτικό χρήμα κ.α.)
Οι ηγεσίες των δύο άλλων κομμάτων της συμπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ και Δημ.Αρ.) είναι απολύτως προσδεμένες στο άρμα της ΝΔ. Οι επικοινωνιακές διαφοροποιήσεις είναι «για τα μάτια του κόσμου» και για εσωτερική κατανάλωση μια και κάθε φορά ακολουθούν – με ή χωρίς συζήτηση – τις κυβερνητικές επιλογές.

 
Β. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας από το τρίγωνο κυβέρνηση – τραπεζίτες – καναλάρχες η κοινωνία και η οικονομία βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η ύφεση συνεχίζεται, η παραγωγή αποδιαρθρώνεται, η διοικητική μηχανή, πλην της κατασταλτικής, αργεί, η ανεργία συνεχίζει την ανοδική της πορεία, επιχειρήσεις κλείνουν, μισθοί και συντάξεις μειώνονται διαρκώς, χαράτσια και νέοι φόροι προκαλούν απελπισία στο λαό χωρίς να αυξάνουν τα δημόσια έσοδα ακριβώς λόγω της αδυναμίας της τεράστιας πλειοψηφίας των πολιτών να αντεπεξέλθει. Η διάλυση της Υγείας και της Παιδείας ως δημόσιο αγαθό θεωρείται δεδομένη και τετελεσμένη στον παρόντα χρόνο.
Η σημερινή κοινωνική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από τους 1.500 000 ανέργους, άνδρες και γυναίκες, από τις εκτεταμένες ζώνες της φτώχειας, από τη νεανική μετανάστευση, από τα κλειστά μαγαζιά και τις κλειστές βιομηχανίες, από τους άστεγους και όλους εκείνους που σπρώχνονται στο κοινωνικό περιθώριο. Δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ότι κατά την περίοδο της κρίσης εντείνονται οι διακρίσεις κατά των γυναικών, τόσο με την αύξηση της ανεργίας, όσο και με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Σημαντικό επίσης πρόβλημα είναι η έξαρση της βίας λόγω φύλλου και του εγκληματικού φαινομένου του βιασμού
Αυτή η πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της κυβέρνησης.

 
Γ. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ   πορεύτηκε την προηγούμενη περίοδο   με κριτήριο και στόχο να αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα, τις αιτίες που έφεραν την χώρα σ΄ αυτή την κατάσταση,   να προβάλλει τις θέσεις του, να τονίσει την ανάγκη απαλλαγής της χώρας και του λαού από μια πολιτική που καταστρέφει τη χώρα και χρεοκοπεί το λαό   και από μια επικίνδυνη κυβέρνηση η οποία έχει σαν στόχο να προστατεύσει τα συμφέροντα των δανειστών και της ολιγαρχίας της χώρας. Η προσπάθεια αυτή   συνοδεύτηκε από μια   επιτυχή διαδικασία ανασυγκρότησης και μαζικοποίησης του πολιτικού μας φορέα, με τομή την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
  • Δώσαμε μάχη για να μην ψηφιστεί το μνημόνιο Νο 3, συμμετείχαμε στην ανάπτυξη του κινήματος αντίστασης, αναδείξαμε τον αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό του χαρακτήρα.
  • Συμβάλουμε στην ανάπτυξη και προβολή δομών αντίστασης και αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας τις δυσκολίες που έχουν εμφανιστεί.
Αναδείξαμε την συγκάλυψη του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ αλλά και τα ουσιαστικά στοιχεία που συγκροτούν τον τρόπο λειτουργίας και επιβολής ενός σάπιου και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος.
  • Πήραμε καθαρή θέση πάνω στα φαινόμενα τρομοκρατικής βίας και δείξαμε τις κυβερνητικές ευθύνες αλλά και τις κυβερνητικές επιδιώξεις.
Το Διεθνές περιβάλλον και η Ευρώπη 
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι ζούμε σε ένα πολυπολικό κόσμο, και ότι στο πλαίσιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης νέες αντιθέσεις και νέες απειλές αναφύονται
 Οι συναντήσεις με ηγέτες χωρών τις Λατινικής Αμερικής, με παράγοντες κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, μας έδωσε τη δυνατότητα αφενός να αποκτήσουμε μια καθαρότερη εικόνα των νέων αντιθέσεων που δημιουργούνται στον καπιταλιστικό κόσμο, αφετέρου μας δόθηκε η ευκαιρία να διεθνοποιήσουμε εμείς και με τη δική μας οπτική το ζήτημα της Ελλάδας των μνημονίων, να προβάλλουμε αδιαμεσολάβητα τις θέσεις μας, να αποκτήσουμε άμεσες εμπειρίες και γνώσεις, ώστε να σπάσει μπροστά στην κοινωνία η εικόνα δήθεν μη αποδοχής και απομόνωσης που προσπαθεί να οικοδομήσει για το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ο πολιτικός αντίπαλος.
 Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να αποτιμήσουμε αναλυτικότερα τα αποτελέσματα των συναντήσεων και να σχεδιάσουμε ακόμη καλύτερα, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, τις διεθνείς μας επαφές.
Σήμερα είναι πλέον  εμφανές ότι, η οικονομική κρίση και η κυριαρχία των δυνάμεων του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, με επικεφαλής την γερμανική κυβέρνηση της κα Μέρκελ, επιχειρείται μια συνολικότερη συντηρητική-νεοφιλελεύθερη και αντιδημοκρατική ανασυγκρότηση της Ε.Ε.
Με τους σημερινούς πολιτικούς  συσχετισμούς, η  στρατηγική της Ε.Ε, αποσκοπεί, στη ενίσχυση της θέσης  της στο διεθνή  ανταγωνισμό, στο πλαίσιο νέων παγκόσμιων οικονομικών, πολιτικών και στρατηγικών  ανακατατάξεων.  
Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος που επιφυλάσσεται για μεγάλο εύρος κοινωνικών δυνάμεων, χωρών ή ακόμα και ευρύτατων περιφερειών στην Ευρώπη, είναι ρόλος ιδιότυπων ειδικών οικονομικών ζωνών με περιορισμένα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα. Η συρρίκνωση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η υποβάθμιση της εργασίας, οι πολιτικές λιτότητας σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι μια πολιτική που αφορά μόνο τον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά σταδιακά μεταγγίζεται και στις Μητροπόλεις του Βορρά. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι ΕΟΖ καθιερώθηκαν στην Α. Γερμανία και σταδιακά εισχώρησαν και στη Δυτική
Η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της Ευρώπης δεν αφορά μόνο τη σφαίρα της οικονομίας, αλλά και εκείνης της πολιτικής και της δημοκρατίας. Ακόμη και τα συντάγματα και οι καταστατικοί χάρτες των κρατών μελών παραμερίζονται από την νεοφιλελεύθερη και αντιδημοκρατική επίθεση.
Την ίδια στιγμή εκφράζονται όλο και πιο έντονα οι φόβοι ότι η συνεχιζόμενη υφεσιακή πολιτική της Ε.Ε. μπορεί να πλήξει και άλλες περιοχές του πλανήτη, ειδικότερα δια μέσου του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο κλυδωνίζεται από τα ίδια τα τοξικά του προϊόντα.
Στην ευρύτερη περιοχή μας, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, συνεχίζονται οι ανακατατάξεις και οι γεωπολιτικοί κλυδωνισμοί, οι ξένες επεμβάσεις και οι μεγάλοι κίνδυνοι ενός πολεμικού ντόμινο, με επίκεντρο τον πολυαίμακτο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αλλά και την ιμπεριαλιστική επέμβαση του γαλλικού στρατού στο Μάλι.
Η απόκρουση των σχεδίων για πόλεμο στο Ιράν, με πρόσχημα το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, απαιτεί την ενίσχυση, με κάθε δυνατό τρόπο, της πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για την ανακήρυξη της Μ. Ανατολής σε ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής.
Είναι στις προτεραιότητές να επεξεργαστούμε ένα σχέδιο που θα συγκεκριμενοποιεί το πρόγραμμά μας για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική τόσο στα ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη διεθνή, όσο και τη στενότερη εθνική σφαίρα. Ζητήματα όπως (α) η σχέση ευρωπαϊκού Νότου-Βορρά, (β) η συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού μετώπου που θα αντιπαρατεθεί στο νεοφιλελευθερισμό της Νέας Τάξης, (γ) η ανάγκη να εκδηλώσουμε την αγωνιστική μας αλληλεγγύη προς τον κυπριακό λαό συμπράττοντας με κάθε τρόπο ώστε να αποτραπεί η επιβολή και στην Κύπρο ενός εφιαλτικού μνημονίου. Όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε με επάρκεια στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Δ. ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Να περάσουμε στην επίθεση:
  Όλα δείχνουν ότι με τη δική μας συμβολή μπαίνουμε σε μια νέα φάση κοινωνικής κινητικότητας, σε ένα νέο κύκλο αγώνων και αντιστάσεων.
Από αυτή τη σκοπιά οφείλουμε να δείξουμε πως για να σταματήσει η καταστροφή χρειάζεται:

1. Να υψώσουμε την ασπίδα κοινωνικής προστασίας που θα αποσοβήσει την ανθρωπιστική καταστροφή. Να μην υπάρχει πολίτης χωρίς το αναγκαίο για την επιβίωσή του ελάχιστο εισόδημα, χωρίς περίθαλψη και κοινωνική προστασία, χωρίς πρόσβαση στα βασικά αγαθά. Να μην υπάρχει παιδί που πεινάει, να μην υπάρχει νοικοκυριό που χάνει το σπίτι του, να μην υπάρχει άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας.
   
   2. Να ακυρώσουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους στη Βουλή όπου ψηφίστηκαν και να τα αντικαταστήσουμε με ένα εθνικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ενίσχυση επιλεγμένων βιομηχανικών τομέων και της επιστημονικής αγροτικής καλλιέργειας, σχέδιο που θα εντάσσει ταυτόχρονα στο πλαίσιό του την κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξισορρόπηση και την πολιτιστική αναγέννηση της χώρας. Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού θα επουλώνει τα τραύματα που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και θα αποκαθιστά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης με τους ανάλογους μισθούς και συντάξεις.
   
   3. Να επαναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές συμβάσεις με βασικό δεδομένο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους συνιστά πανευρωπαϊκό και όχι στενά ελληνικό πρόβλημα. Με πρόσθετο δεδομένο το ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε ποτέ το να μετατραπεί η χώρα σε αποικία χρέους, στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης οφείλει να είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ενώ εκείνο που απομένει οφείλει να αποπληρωθεί, μετά από μια περίοδο χάριτος, με δικαιότερους όρους και μέσω μιας ρήτρας που θα συνδέει τον ρυθμό αποπληρωμής με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Ενδέχεται να διατυπωθούν κατά τη διαπραγμάτευση απειλές, ίσως και εκβιασμοί, περί διακοπής της χρηματοδότησης, περί εξόδου από το ευρώ, ίσως και άλλα. Αλλά, όπως ήθελε να συμπυκνώσει το σύνθημα που χρησιμοποιήσαμε «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για μας είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, και όχι η υπαγωγή σε υποχρεώσεις που άλλοι ανέλαβαν υποθηκεύοντας τη χώρα. Κατά συνέπεια, δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε το ενδεχόμενο τέτοιων απειλών ή εκβιασμών με όλα ανεξαιρέτως τα όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε ακόμη και με τη χειρότερη έκβαση. Είμαστε βέβαιοι ότι σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει ανεπιφύλακτα. (επίκαιρο απόσπασμα από την Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)
   

Θεωρούμε ότι 16 σημεία των Προγραμματικών στόχων της Διακήρυξης, που διαμορφώσαμε στη Συνδιάσκεψη του Δεκεμβρίου 2012, αποτελούν ένα επαρκές πλαίσιο γιατί δείχνουν και τα συγκεκριμένα μέτρα και τη συνολική κατεύθυνση.
Προϋποθέσεις για την κοινωνική και πολιτική αντεπίθεση
Βρισκόμαστε σε μια φάση της πολιτικής εξέλιξης όπου απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και σημαντικές αλλαγές στο συνολικό τρόπο παρέμβασης και δουλειάς μας. Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι η ανάγκη   να ανέβει στο πιο ψηλό επίπεδο η συνολική πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, να υπάρχει σταθερός προσανατολισμός στα λαϊκά προβλήματα να γίνεται καθαρή και πειστική η εναλλακτική μας πρόταση και να αντιλαμβάνονται καθαρά οι εργαζόμενοι σε τι και πώς θα βελτιωθεί η ζωή τους με την κυβέρνηση της αριστεράς .
Άμεσες ενέργειες με ορίζοντα την κυβέρνηση της Αριστεράς
Ο στόχος για ανάληψη της κυβέρνησης από την Αριστερά   θα προωθείται ακόμη καλύτερα όσο εξασφαλίζονται παράλληλα ορισμένες σημαντικές προϋποθέσεις:
α) Η δημιουργία ενός   μεγάλου πολιτικού ρεύματος ανατροπής και ριζικής αλλαγής, που θα δημιουργεί μια μεγάλη δυναμική από τα κάτω.
β) Η   ύπαρξη ενός σαφούς προγράμματος μεγάλων στόχων και προτεραιοτήτων που   θα αποτελεί   το πλαίσιο πάλης   όσο γίνεται περισσότερων κοινωνικών   και πολιτικών δυνάμεων.  
γ) Η αγωνιστική αναγέννηση   του κοινωνικού κινήματος   με αντιμνημονιακούς στόχους αλλά   και με αιτήματα   που θα επαναφέρουν   την διαπραγματευτική ισχύ   και παρέμβαση των   συνδικάτων και κινημάτων και θα αποκαθιστούν τα συλλογικά   και κοινωνικά   δικαιώματα και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης με στόχο την δημιουργία μιας σταθερής και πλατειάς συμμαχίας των εργαζομένων των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων, των γυναικών μαζί με τον αγροτικό κόσμο και τα μεσαία   στρώματα των πόλεων και της περιφέρειας.
  ε) Η ισχυροποίηση του   πολιτικού μας υποκειμένου το οποίο πρέπει να κατακτά την   δυνατότητα πολιτικής συσπείρωσης και κινητοποίησης μεγάλου τμήματος   των εργαζομένων και του λαού. Αυτό διασφαλίζεται με την κατάκτηση θέσεων μέσα στους μαζικούς εργατικούς και κοινωνικούς φορείς και την διαρκή προσπάθεια για την επίτευξη ηγεμονίας των θέσεων μας.
ζ) Η ικανότητά μας να διαμορφώνουμε συμμαχίες με   τις άλλες   δυνάμεις της αριστεράς, αλλά κυρίως η ικανότητά μας να εμπνέουμε και να μας ενισχύει ο κόσμος της Αριστεράς   αλλά και να μας στηρίζουν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις ,   που ανεξάρτητα με το βαθμό συμφωνίας τους με όσα προτείνουμε, επιθυμούν την ακύρωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών   και μια προοδευτική διέξοδο στη χώρα.
Το επόμενο εξάμηνο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, όσον αφορά το προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα. Η ανησυχία της κυβέρνησης και διεθνών κέντρων για κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα, η προφανής δυσκολία να επιβάλλει πρόσθετα μέτρα   περικοπών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα   υπάρξει αδιαλλαξία στην εφαρμογή των μέτρων που έχουν ψηφιστεί   και θα οξυνθεί ο αυταρχισμός, η καταστολή   και οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.  
Τα θέματα της ανεργίας και των απολύσεων, των χαρατσιών ,της φτώχειας, της θέρμανσης, της παροχής ενέργειας, των συντάξεων πείνας ,της παροχής φαρμάκων και υγειονομικής περίθαλψης, των συλλογικών συμβάσεων, της διάλυσης της δημόσιας παιδείας,   είναι θέματα που απαιτούν προτάσεις και δράσεις στο σήμερα.  
Η όξυνση των προβλημάτων πλέον δημιουργεί κοινωνική κινητικότητα. Οι κινητοποιήσεις στα ΜΜΜ, στην Υγεία, τους Ναυτεργάτες, στα Ναυπηγεία, τους Τραπεζοϋπάλληλους, τους αγρότες, τους δημοσίους υπαλλήλους κ.α, διαμορφώνουν την πραγματική ατζέντα. Εμείς χρειάζεται να στηρίξουμε πολιτικά αυτούς τους αγώνες και συγχρόνως να συμβάλλουμε με τις δυνάμεις μας στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα κοινωνικά κινήματα να συντονισθούν σ’ ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο που θα απαιτεί συλλογικές συμβάσεις, θα αντιτίθεται στις απολύσεις, τις   ιδιωτικοποιήσεις κλπ, θα επιδιώκει αλλαγή και πολιτική ανατροπή. Η πίεση προς τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να είναι διαρκής αλλά όταν δεν αποδίδει επιθυμούμε και επιδιώκουμε να υπάρχει ένας κοινός συντονισμός Εργατικών Κέντρων., Ομοσπονδιών και σωματείων που θα προχωρά μπροστά
Πιο συγκεκριμένα, και σε σύνδεση με τα αμέσως προηγούμενα, στο αμέσως επόμενο διάστημα χρειάζεται να επικεντρωθούμε:
1. Στη συμβολή μας στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων
Ιδιαίτερα πάνω στα ζητήματα αιχμής όπως:
Αγροτικό κίνημα
Ο αγροτικός κόσμος είναι στο πόδι, οι αγρότες έχουν δίκιο. Η συγκυβέρνηση παρέδωσε την υποθηκευμένη γη στο τραπεζικό κεφάλαιο, μέσα από την εκχώρηση της ΑΤΕ στην Πειραιώς. Τίναξε στα ύψη το κόστος αγροτικής παραγωγής με τις αυξήσεις στο πετρέλαιο και το ηλεκτρικό. Επέβαλε χαράτσια στις γεωτρήσεις και τις σταβλικές εγκαταστάσεις. Ξεπούλησαν τη Δωδώνη, την Ε.Β.Ζάχαρης, την ΣΕΚΑΠ. Κατήργησε τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα του ΕΛΓΑ. Αφήνει ανεξέλεγκτους τους μεγαλέμπορους και τις αλυσίδες σουπερ μάρκετ να εκβιάζουν τους αγρότες και να κερδοσκοπούν σε βάρος των καταναλωτών. Κόβει τις συντάξεις του ΟΓΑ και ανεβάζει τα όρια συνταξιοδότησης. Συναινεί στην ακραία νεοφιλελεύθερη ΚΑΠ για το 2014-2020, η οποία εξοντώνει την οικογενειακή γεωργία και τους μικρούς παραγωγούς. Η κυβέρνηση, όπως σε κάθε κινητοποίηση, καταφεύγει στη συκοφαντία και την καταστολή, επενδύοντας στον κοινωνικό αυτοματισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι στο πλευρό του αγροτικού κόσμου, παλεύει μαζί με τους αγρότες για την πιο πλατειά συμπαράταξη των λαϊκών δυνάμεων, για να σταματήσει η καταστροφή και να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας, της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Για την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα, τη διατροφική ασφάλεια και την ανόρθωση της υπαίθρου σε όφελος των κοινωνικών αναγκών.
Συλλογικές συμβάσεις
Απολύσεις-Άνεργοι – Ανασφάλιστοι
Υγεία
Παιδεία
Φόροι (Χαράτσια – πετρέλαιο θέρμανσης)
Ιδιωτικοποιήσεις
Ιδιαίτερα στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να συμβάλλει ώστε να αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα ένα μεγάλο και αποτελεσματικό κίνημα που θα αποτρέψει το κύμα ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων, δημόσιων εκτάσεων και ακινήτων και εθνικού πλούτου. Ο αγώνας κατά των ιδιωτικοποιήσεων και μάλιστα κρίσιμων και στρατηγικών τομέων της οικονομίας οφείλει να αποκτήσει παλλαϊκά χαρακτηριστικά και να συνδεθεί στενά με την προσπάθεια συνολικής ανασυγκρότησης του δημόσιο τομέα και αναπτυξιακής διεξόδου και προοπτικής της χώρας, η οποία απαιτεί ένα ισχυρό, αποτελεσματικό, αποδοτικό και σύγχρονο δημόσιο, ικανό να καταστεί εργαλείο ανάκαμψης και αναγέννησης του παραγωγικού και κοινωνικού τοπίου της χώρας και της απασχόλησης.
 
Αποτελεί καταστατικό μας στόχο η πάλη για να αναστείλουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, να επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο, αλλά ταυτόχρονα να ανασυγκροτήσουμε πλήρως, τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό σε συνεργασίες δημόσιο τομέα νέου τύπου, υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας και υπό τις κατάλληλες μορφές κοινωνικού ελέγχου, μακριά από τη λογική του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων. (επίκαιρο απόσπασμα από την Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)
Ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των σχεδιασμών επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με απαράδεκτους και σκανδαλώδεις όρους, επαναβεβαιώνει τη θέση του για εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και την ανάγκη να λειτουργήσουν με νέα αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα δυνατά μέσα για την επαναφορά της ΑΤΕ υπό δημόσιο έλεγχο και νέο αναπτυξιακό φιλοαγροτικό ρόλο, ενώ δεν αναγνωρίζει ενδεχόμενη εκποίηση του ΤΤ, την οποία αγωνίζεται για να αποτρέψει με τη διατήρηση όλων των θέσεων απασχόλησης.
2. Συνδικαλιστική δουλειά
Η πορεία προς το συνέδριο της ΓΣΕΕ να σημαδευτεί από μία ολοκληρωτική στροφή προς την πολιτική και συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς. Ήδη έχει γίνει συζήτηση και υπάρχει απόφαση της Γραμματείας. Ο συντονισμός σε επίπεδο ΕΚ, Ομοσπονδιών και Πρωτοβάθμιων Σωματείων, πέραν των άλλων θα δημιουργήσει ισχυρό αντίβαρο στην παθητική στάση των ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ακόμα περισσότερο ο συντονισμός ανάμεσα σε φορείς του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, με άλλα αγωνιζόμενα στρώματα και κινήματα (αγρότες, μικρομεσαίοι κλπ.) θα δρομολογήσει την παλαϊκότητα της αντίστασης ενάντια στη μνημονιακή πολιτική και θα ανοίξει το δρόμο της ελπίδας διαμορφώνοντας στην πράξη το μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα αλλαγής.  Αυτό σημαίνει ότι οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ βάζουν σε ύψιστη προτεραιότητα τη στήριξη των εργατικών αγώνων, τη συμμετοχή των μελών στα συνδικάτα, τη δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών με το αγωνιζόμενος συνδικαλιστικό κίνημα.
3. Δημοκρατία
Η αντίσταση και πάλη ενάντια στο Μνημόνιο είναι συγχρόνως πάλη υπεράσπισης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η πάλη για τη δημοκρατία. Συνδέεται άρρηκτα με την απαίτηση ριζικών δημοκρατικών αλλαγών, την ακύρωση των μνημονιακών δεσμεύσεων και την αναχαίτιση της αντιδημοκρατικής εκτροπής που επιβάλλει η κυβέρνηση Σαμαρά. Η οποία μολύνει την κοινωνία με συντηρητικές και ακροδεξιές αξίες, με την έξαρση της καταστολής, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την πολιτική διαχείριση του φόβου και των ανασφαλειών των μεσαίων στρωμάτων. Ιδιαίτερο κεφάλαιο πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης αποτελεί η έξαρση του νεοφασιστικού φαινομένου, η δράση της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής , που μεταξύ άλλων σημαίνει το καθήκον μας για στοχευμένες παρεμβάσεις στα σχολεία και τις υποβαθμισμένες συνοικίες των αστικών κέντρων.
Μέσα στον επόμενο μήνα ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα οργανώσει ειδική εκδήλωση στην Αθήνα με θέμα: «Δημοκρατία – Αλληλεγγύη – Κοινωνική Δικαιοσύνη, η απάντηση της Αριστεράς στην πολιτική της έντασης».
4. Δομές αλληλεγγύης
Χρειαζόμαστε παραπέρα ανάπτυξη των δομών αλληλεγγύης αλλά και επικοινωνία της δουλειάς που έχει κάνει και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Η Ελλάδα είναι χώρα που βρίσκεται ήδη σε ανθρωπιστικής κρίση. Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να ενεργοποιηθούν και διεθνείς οργανισμοί ιδιαίτερα για τις κατηγορίες πληθυσμού που έχουν πραγματικά εξαθλιωθεί (άστεγοι, ανασφάλιστοι, μετανάστες κλπ.).
5. Πρόγραμμα άμεσων ενεργειών της κυβέρνησης της Αριστεράς
Χρειαζόμαστε ένα συνεκτικό προγραμματικό πλαίσιο άμεσων ενεργειών μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, αντίστοιχο με αυτό που εκφωνήσαμε και ισχύει ανάμεσα στις 2 εκλογές του 2012 και στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Αυτό που σταματά την καταστροφή και δείχνει τη συνολική κατεύθυνση (πχ. - Επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και της υποχρεωτικότητας τους, του δικαίου των απολύσεων και μετενέργειας- αύξηση του κατώτερου μισθού-αύξηση του αφορολόγητου ορίου, μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση των χαρατσιών, περιουσιολόγιο, αύξηση της φορολόγησης του πλούτου - μέτρα προστασίας των δανειοληπτών - ιεράρχηση των δαπανών σε σχέση με τα έσοδα (άνεργοι, Υγεία, Παιδεία) - Μέτρα δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής κλπ). Ήδη τα Τμήματα και οι ΕΚΚΕ εργάζονται σ’ αυτή την κατεύθυνση ώστε και συνεκτικό να είναι και ρεαλιστικό και να απαντά στο ερώτημα «τι, πότε, ποιοι».
6. Ιδιωτικοποιήσεις και Δημόσια αγαθά
Η ολομέτωπη επίθεση που δέχεται σήμερα η κοινωνία είναι αλληλένδετη με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική εκποίησης των συλλογικών αγαθών και υποδομών που σχετίζονται με το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής: ιδιωτικοποίηση νερού και ενέργειας, ξεπούλημα δημόσιας γης, δασών και αιγιαλού, εκχώρηση της διαχείρισης απορριμμάτων.  Η Κ. Ε. εκφράζει τη στήριξη της στους μεγάλους αγώνες για ποιότητα ζωής και οικολογική ισορροπία, καταδικάζει τις μνημονιακές πολιτικές εκποίησης και ιδιωτικοποίησης των μεγάλων ελεύθερων χωρών, την χρυσό φορά εξαθλίωση του λαού της Χαλκιδικής, της Θράκης και του Κιλκίς, αποδοκιμάζει την κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων και των απορριμμάτων. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας  συνδέεται άρρηκτα με το σεβασμό των περιβαλλοντικών αξιών και την προστασία των φυσικών πόρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ το επόμενο διάστημα θα εργαστεί συστηματικά για την ενίσχυση των τοπικών κοινωνικών αντί στάσεων ενάντια στην τροικανή νεοφιλελεύθερη πολιτική απαλλοτρίωσης των δημοσίων κοινών αγαθών, ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα που υποθηκεύουν μακροχρόνια την ποιότητα ζωής, τον "κοινωνικό μισθό", τους αναγκαίους όρους μελλοντικής αναπαραγωγής της κοινωνίας, αλλά και μελλοντικής εφαρμογής ενός εναλλακτικού αριστερού πολιτικού σχεδίου.

 
7. Παραγωγική και Κοινωνική ανασυγκρότηση
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα εμβαθύνει τις προγραμματικές του επεξεργασίας ώστε να συμπεριλάβει στο επίκεντρο του πολιτικού του σχεδίου ένα σχέδιο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης με άξονες την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής και τη διαχείριση των φυσικών πόρων με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας, την απασχόληση και ευημερία της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι το κέρδος. Αυτό είναι και το κύριο έργο της Μόνιμης Επιτροπής Προγράμματος σε σύνδεση με τα Τμήματα και τις Οργανώσεις. Η συζήτηση πρέπει να επεκταθεί στις Οργανώσεις, στην Περιφέρεια, όπως και με την ίδια την κοινωνία.
8. Παρεμβάσεις-Καμπάνιες
 Θα οργανώσουμε 6 μεγάλες παρεμβάσεις μέσα, αλλά κυρίως έξω από την Βουλή , μερικές εκ των οποίων είναι σε εξέλιξη ο σχεδιασμός τους, που θα αφορούν:

α) Ένα νέο θεσμικό και πολιτειακό πλαίσιο: Παίρνουμε την πρωτοβουλία για να αναδείξουμε την ανάγκη ενός νέου θεσμικού και πολιτειακού πλαισίου. Ένα νέο πλαίσιο που να εξασφαλίζει την πραγματική δημοκρατία, την ουσιαστική συμμετοχή, τον κοινωνικό έλεγχο και την κοινωνική λογοδοσία.. Προχωράμε στην ανοιχτή συγκρότηση ενός «Φόρουμ» πλατειάς κοινωνικής διαβούλευσης. Απευθυνόμαστε στον κόσμο των «Πλατειών», στα κινήματα, τους καλλιτέχνες και τους προοδευτικούς διανοούμενους, στους επιστημονικούς φορείς, σε όλους τους πολίτες, να συμβάλλουν με τη συμμετοχή τους.
β) Ιδιωτικοποιήσεις: Η παγκόσμια εμπειρία, οι στόχοι της συγκυβέρνησης και του Μνημονίου, οι αντιστάσεις, η πρότασή μας για τα δημόσια αγαθά και τη δημόσια και κοινωνική ιδιοκτησία
γ) Κοινωνικά δικαιώματα: Με έμφαση στα εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
δ) Φορολογικό σύστημα: Κριτική του υπάρχοντος και η δική μας εναλλακτική πρόταση
ε) Ανθρωπιστική κρίση: Διοργάνωση διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης με σύνθημα «Οι αγορές καταδικάζουν την Ελλάδα σε ανθρωπιστική κρίση», να καλέσουμε σε συμμετοχή διεθνείς φορείς, από τον ΟΗΕ έως το Ευρωκοινοβούλιο, κυρίως όμως να διαμορφώσουμε ένα ρεύμα αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αντίστασης, με τη συμμετοχή των τοπικών και εργασιακών οργανώσεων, της Κοινοβουλευτικής ομάδας, των διανοουμένων και των καλλιτεχνών. Να καλέσουμε σε πλατειά συμμετοχή στις υπάρχουσες Δομές αλληλεγγύης και αντίστασης, να δημιουργήσουμε παντού. Η έκδοση φυλλαδίου και κεντρικής αφίσας με ενδεικτικό σύνθημα «Σταματάμε την καταστροφή-Να νικήσει η ζωή-Να φύγουν» είναι τα πρώτα απαραίτητα υλικά
στ) Παραγωγική ανασυγκρότηση: Ένα σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση δεν είναι ένα σχέδιο γραφείων και ειδικών, αντιθέτως απαιτεί την ενεργοποίηση πολλών. Χρειάζεται να κινητοποιήσουμε επιστήμονες -Έλληνες και ξένους- επιμελητήρια, συνδικάτα, συνεταιρισμούς, παραγωγικούς φορείς, κινήματα πόλης και περιβάλλοντος, συνελεύσεις κατοίκων. Χρειαζόμαστε δηλαδή μια πανελλαδική διαβούλευση, ανοικτή και δημόσια σε κάθε ενδιαφερόμενο/η, η οποία να ξεκινήσει άμεσα και να ολοκληρωθεί, εάν είναι δυνατόν –στο χέρι μας είναι- το Καλοκαίρι του 2013. Ένα συνέδριο όλων των συμμετασχόντων μπορεί να είναι η κατάληξη της διαβούλευσης, για την χάραξη στρατηγικών κατευθύνσεων και την διατύπωση ενός εναλλακτικού μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Δ. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεμελιώνεται πάνω στη συλλογική δημοκρατική λειτουργία σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς να πισωγυρίζουμε στο μοντέλο του αυταρχικού συγκεντρωτικού κόμματος διασφαλίζουμε ότι τόσο η εκπόνηση πολιτικών όσο και η δημόσια εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ οργανώνονται από τα εκλεγμένα συλλογικά όργανα. (Γραμματεία, ΚΠΕ, Νομαρχιακές, Τοπικές Συνελεύσεις, Γραφείο Τύπου). Η πλήρης διαφάνεια και η μέγιστη δυνατή διαβούλευσης δεν είναι απλά ευκταίες, αλλά απολύτως απαραίτητες για μια επιτυχημένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες, δεσμεύονται από αυτή τη λειτουργία.
 Στην καθημερινή πολιτική δραστηριότητα μας δεν έλειψαν τα λάθη και οι αδυναμίες,. Η γόνιμη κριτική που αναπτύχθηκε στην Κ. Ε. γύρω από την ανάγκη συλλογικής λειτουργίας και δημοκρατικής οργάνωσης, την ανάγκη γείωσης στην κοινωνία και στα κοινωνικά κινήματα και κυρίως την ανάγκη περιφρούρησης της αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με την επιμονή στους πολιτικούς στόχους , θα αποτελέσει τη βάση για την παραπέρα πορεία μας.
Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη περί της μεταβατικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Για το λόγο αυτό υπάρχουν περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται μια ανυπόμονη προσπάθεια λειτουργίας ως ένα κόμμα και περιπτώσεις που ανθίστανται υπέρ του συμμαχικού χαρακτήρα. Χρειάζεται για άλλη μια φορά να τονίσουμε πως σ’ αυτή τη φάση, αλλά και πάντοτε, η επιδίωξη είναι η συναίνεση, συναίνεση που δε βλάπτει τη δημοκρατική έκφραση, την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα στη δράση.
Η συγκρότηση των πολιτικών οργάνων και η τακτική και έκτακτη λειτουργία τους διήρκεσε πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι έπρεπε. Αποτέλεσμα είναι να μην έχει εμπεδωθεί ως αυτόματη λειτουργία η σχέση πολιτικού κέντρου – Τμημάτων επεξεργασίας – Οργανώσεων. Ακόμη λειτουργούμε με τον παλιό τρόπο και τις παλιές συνήθειες του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στην πρακτική δράση. Επικοινωνιακά δεν ήταν λίγες οι φορές που αμυνόμαστε αν και έχουμε ισχυρά χαρτιά επίθεσης.  
 Αντίστοιχα, ανεπαρκώς προετοιμασμένες ήταν οι διεθνείς επαφές. Εκτίμησή μας είναι πως ενώ το αποτέλεσμα είναι θετικό, εσωτερικά, αλλά και μέσα στις οργανώσεις δεν αναδείξαμε επαρκώς τη σημασία τους και τα στρατηγικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων.

Σχετικά με τις εμφανίσεις στελεχών του Κόμματος στα ΜΜΕ χρειάζεται να επιμείνουμε στα εξής:
α) Το Γραφείο Τύπου είναι αυτό που συντονίζει και αξιοποιεί τις παρεμβάσεις όλων των στελεχών του Κόμματος.
β) Οι προσκεκλημένοι σύντροφοι/σσες σε τηλεοπτικές συζητήσεις ή δελτία ειδήσεων πανελλαδικής εμβέλειας ενημερώνουν και συνεννοούνται εκ των προτέρων με το Γραφείο Τύπου.
γ) Για λόγους ισότητας κανένα στέλεχος του Κόμματος, πλην του εκπροσώπου τύπου, δεν μπορεί να εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές πανελλαδικής εμβέλειας πάνω από 2 φορές την βδομάδα, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος (πολύ εξειδικευμένο θέμα, έκτακτο γεγονός κλπ.).

Συγχρόνως να φροντίσουμε:
α) Τον κοινό δημόσιο λόγο μας, με την ενδυνάμωση της τεκμηρίωσης, του πολιτικού σχεδιασμού, της επικοινωνίας Αποδέκτες των επεξεργασιών είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα, το στελεχιακό μας δυναμικό στο Κέντρο και την Περιφέρεια, τα Τμήματα της Κ.Ε.
β) Την καλύτερη προετοιμασία με υλικό τεκμηρίωσης, με συσκέψεις παλαιότερων και νεότερων στελεχών, ώστε ν’ αποφεύγονται μονομερείς μη συνεννοημένες εκφωνήσεις και προτάσεις.
γ) Υλικό στις οργανώσεις για περιοδείες και εξορμήσεις
δ) Αξιοποίηση των επεξεργασιών των Τμημάτων. (Κοινή λίστα τεκμηρίωσης, ενημέρωσης, non paper , βουλευτών, γραμματείας, Κ.Ε. και γραμματέων Ν.Ε.)
ε) Στο πλαίσιο του Οργανωτικού Γραφείου συγκροτείται Τεχνική Γραμματεία με ευθύνη την τεχνική οργανωτική υποστήριξη, τη διαμόρφωση αρχείου, τον καθορισμό ομιλητών/τριων σε εκδηλώσεις, κ.α.

 
Μπροστά μας είναι δύο μεγάλα ζητήματα:
1.  Η συγκρότηση Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ,   ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθεί άμεσα η Γραμματεία.

2. Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.
Για την προετοιμασία του Συνεδρίου συγκροτούμε τις επιτροπές Θέσεων και Καταστατικού. Όποια μέλη της ΚΕ επιθυμούν μπορούν να συμμετάσχουν, ταυτόχρονα εξουσιοδοτείται η στην Γραμματεία για την οριστική συγκρότηση. Οι 2 επιτροπές πρέπει να έχουν ολοκληρώσει την πρώτη φάση του έργου τους έως τις 20 Μάρτη. Με προσανατολισμό το Συνέδριο να γίνει πριν το καλοκαίρι, αλλά και με το μυαλό στις πολιτικές εξελίξεις και την πολιτική και κοινωνική μας δράση. Στη συνεδρίαση της ΚΕ τον Μάρτιο να ορίσουμε με ακρίβεια τις διαδικασίες και την ημερομηνία του Συνεδρίου. Αντίστοιχα, θα λειτουργήσουμε για τις Νομαρχιακές Συνδιασκέψεις και την εκλογή –συγκρότηση Ν.Ε.
Στα Άμεσα Καθήκοντα περιλαμβάνονται επίσης να ξεκινήσει κύκλος ανοιχτών συνελεύσεων, περιοδειών και εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα με κεντρικό στόχο να καταδειχτεί πως η ελπίδα είναι μπροστά μας, στην αντίσταση, στην αλληλεγγύη, την ενότητα, την κυβέρνηση της Αριστεράς.