Η εκπαίδευση της ΕΛ.ΑΣ. αναγνωρίζει μόνο ένα «άκρο»

Tου Τάσου Κωστόπουλου
Παρά τη δικαστική δίωξη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, η Ελληνική Αστυνομία και οι παραγωγικές σχολές του στελεχικού δυναμικού της παραμένουν μονομερώς
προσανατολισμένες στην καταπολέμηση του αντίθετου «άκρου». Το διαπιστώνουμε από το αναλυτικό πρόγραμμα της Σχολής Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που έχει αναρτηθεί την τελευταία τριετία στον επίσημο δικτυακό τόπο «Διαύγεια», με αφορμή τις προκηρύξεις θέσεων για το εκεί διδακτικό προσωπικό.

Παρά τις αξιοσημείωτες αλλαγές που παρατηρούνται εκεί μεταξύ των εκπαιδευτικών ετών 2011/12 και 2013/14, η θεσμική μύηση των νέων αξιωματικών στο έργο της «κρατικής ασφάλειας» αγνοεί πλήρως την ύπαρξη της ακροδεξιάς και ρατσιστικής βίας, επικεντρωμένη αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του «αναρχισμού».

Τα τμήματα

Σύμφωνα με την υφιστάμενη οργανωτική διάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ. (Π.Δ. 14/2001), η αντιμετώπιση των παραβατικών συμπεριφορών πολιτικής φύσης ανάγεται στα καθήκοντα της «κρατικής ασφάλειας», σε αντίθεση με τη «δημόσια ασφάλεια» που αφορά την πάταξη της καθαρά ποινικής εγκληματικότητας.

Η αρμόδια Διεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας περιλαμβάνει (Π.Δ. 14/2001) τέσσερα τμήματα, με συγκεκριμένο καταμερισμό αρμοδιοτήτων: (α) «Κοινωνικών και Πολιτιστικών Ζητημάτων» (ασχολούμενο με την αστυνόμευση των μειονοτήτων, την παρακολούθηση της «αντεθνικής» δραστηριότητας και τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου), (β) «Προστασίας Πολιτεύματος» (επικεντρωμένο στην «αντιμετώπιση της δράσης των εξτρεμιστών και των οργανώσεών τους»), (γ) «Οπλων και Εκρηκτικών», και (δ) «Ταυτοτήτων και Αρχείων».

Οπως διαπιστώνουμε από τα αναλυτικά προγράμματα της Σχολής Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ., το μάθημα «Αστυνομία Κρατικής Ασφάλειας» διδάσκεται σταθερά στο Γ΄ έτος και περιλαμβάνει τρία επιμέρους μαθήματα: (α) «Πληροφορίες», (β) «Αναρχισμός», και (γ) «Τρομοκρατία».

Προφανώς το πρώτο έχει λίγο-πολύ τεχνικό χαρακτήρα και αφορά τις μεθόδους συλλογής και διαχείρισης του σχετικού υλικού, ενώ τα υπόλοιπα δύο εξειδικεύουν τις εκδοχές του «εσωτερικού εχθρού» που καλείται να καταστείλει η Eλληνική Aστυνομία. Εξαιρετικά εύγλωττη είναι εδώ η διαφοροποίηση ανάμεσα στην «τρομοκρατία» (δηλαδή μια εξ ορισμού παράνομη πρακτική) και τον «αναρχισμό» εν γένει, όπως τον αντιλαμβάνονται οι εντεταλμένες υπηρεσίες, που εμφανίζεται ν’ αποτελεί αντικείμενο ειδικής αστυνόμευσης ως πολιτικός και κοινωνικός χώρος αυτός καθαυτός.

Σε κανένα απολύτως σημείο των παραπάνω αναλυτικών προγραμμάτων δεν συναντάμε την παραμικρή αναφορά στην ακροδεξιά ή ρατσιστική βία ως αντικείμενο ειδικής ενασχόλησης και ευαισθητοποίησης των μελλοντικών στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. Κι όμως, τα φαινόμενα αυτά είχαν ήδη αποκτήσει αρκετά μαζικές διαστάσεις όταν τον Μάρτιο του 2011 συντασσόταν το πρώτο από τα προγράμματα που έχουμε στα χέρια μας, ενώ κατά τη σύνταξη του τελευταίου, τον Απρίλιο του 2013, είχαν κλιμακωθεί πια στον βαθμό που επέβαλε τελικά τη λήψη των γνωστών μέτρων κατά της Χ.Α.

Αλλά και μετά τη στροφή 180 μοιρών της κυβέρνησης Σαμαρά, από την απροκάλυπτη υπόθαλψη στην ποινική δίωξη των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου, δεν παρατηρήθηκε κάποια αναθεώρηση του περιεχομένου της αστυνομικής εκπαίδευσης. Αν μη τι άλλο, κάτι τέτοιο δεν αποτυπώνεται στις σχετικές (υποχρεωτικές) αναρτήσεις στη «Διαύγεια».

Καταστολή διαδηλώσεων

Μολονότι άσχετη εκ πρώτης όψεως με το θέμα μας, μια άλλη τροποποίηση των εν λόγω αναλυτικών προγραμμάτων αξίζει πάντως να υποσημειωθεί: η αύξηση, μέσα στην τελευταία τριετία, των μαθημάτων που συνδέονται με την καταστολή διαδηλώσεων.

Δίπλα στο μάθημα «Συναθροίσεις – συγκεντρώσεις – αστυνομικές επιχειρήσεις», που διδάσκεται σταθερά στο β΄ έτος της σχολής, από το 2012/13 έχουν προστεθεί κάμποσες ώρες με «ασκήσεις πυκνής τάξης» σε κάθε έτος.

Απροσδιόριστο παραμένει, πάλι, σε ποιο βαθμό οι «ασκήσεις προσομοίωσης», που επίσης έχουν εισαχθεί από το 2012/13 σε κάθε έτος, ασχολούνται -κι αυτές- με την αντιμετώπιση «οχλοκρατικών εκδηλώσεων».

#efsyn.gr