ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ. (;)

Του ΜΑΛΑΓΚΩΝΙΑΡΗ Γεωργίου, Αστυνόμου Α’ (ε.α.),

Όντας πρώην Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. και πρώτος εκλεγμένος γραμματέας της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής το έτος 1989, θα ήθελα να αναπτύξω μέσα από τα δικά μου βιώματα και την εμπειρία μου κατά πόσο επιτεύχθηκε ο εκδημοκρατισμός μέσα στο σώμα της ΕΛ.ΑΣ.

Η Αστυνομία δημιουργήθηκε από το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας προκειμένου να ανακόψει οποιαδήποτε δημοκρατική εξέλιξη του λαού, έχοντας όμως ως πρόσχημα την υπεράσπισή του από το έγκλημα. Τα κριτήρια για την πρόσληψη των τότε Αστυνομικών ήταν να προέρχονται από τα φτωχότερα τμήματα του ελληνικού λαού, αλλά να είναι και φίλα προσκείμενοι με την καθεστώσα τάξη μέσα από τα κοινωνικά φρονήματα αυτών. Κατόπιν περνούσαν στην εκπαίδευσή τους, η οποία πραγματοποιούνταν βάση στρατιωτικών προτύπων έτσι ώστε οι Αστυνομικοί να λαμβάνουν το μήνυμα, όπως ο στρατιώτης όταν εκπαιδεύεται λαμβάνει το μήνυμα να αντιμετωπίσει τον εχθρό της πατρίδας του, ότι εχθρός τους είναι ο ίδιος ο λαός. Και όλα τα ανωτέρω γίνονταν χωρίς οι Αστυνομικοί να έχουν οποιοδήποτε δικαίωμα και έκφραση.

Το 1981, όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δόθηκαν κάποια βασικά δικαιώματα (ο μη στρατωνισμός του Αστυφύλακα στα Αστυνομικά Τμήματα, η προικοδότηση από τις συζύγους κ.α.). Επίσης το βασικότερο ήταν ότι η πρόσληψη των Αστυνομικών δεν γινόταν πλέον με βάση τα κοινωνικά τους φρονήματα, έτσι ώστε ο νέος Αστυνομικός να μπορεί να έχει και διαφορετικές πολιτικές απόψεις.

Το 1985 όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξανακέρδισε τις εκλογές και θέλοντας να σκληρύνει την πολιτική του απέναντι στο λαό, έπρεπε και η Αστυνομία να παίξει τον ανάλογο και σκληρό ρόλο απέναντι στην κοινωνία. Τότε αναλαμβάνει και Υπουργός Δημοσίας Τάξης ο ΔΡΟΣΟΓΙΑΝΝΗΣ Αντώνιος με τις γνωστές αντιδημοκρατικές και αντιδραστικές του απόψεις, προκειμένου να ενισχύσει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης δια μέσου και της Αστυνομίας.

Τα πρώτα κορυφαία γεγονότα εξελίχθηκαν το έτος 1987 και συγκεκριμένα την 21/09/1987 με την εξέγερση των Αστυνομικών στη σχολή Αρχιφυλάκων, όπου 843 δόκιμοι Αρχιφύλακες εναντιώθηκαν στη λειτουργία της σχολής. Ενώ το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης γνώριζε πότε θα δεχθεί η σχολή τους δοκίμους, μέχρι την ημέρα της παρουσίας τους δεν είχε φροντίσει για τη σύνταξη εσωτερικού κανονισμού της σχολής με αποτέλεσμα η εκπαίδευση να καταστεί πλημμελής. Το μόνο που ενδιέφερε τον Υπουργό Δημοσίας Τάξης, κ. ΔΡΟΣΟΓΙΑΝΝΗ, ήταν ο υποχρεωτικός στρατωνισμός. Έτσι οι δόκιμοι, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, αρνήθηκαν να ακολουθήσουν αυτό το πρόγραμμα στρατωνισμού.

Η απάντηση που ήρθε δια μέσου του Υπουργού αλλά και του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ΑΡΚΟΥΔΕΑ Νίκου ήταν ο εκφοβισμός και ο αυταρχισμός απέναντι στους δοκίμους. Ο Υπουργός μάλιστα έφτασε στο σημείο να απειλεί ότι θα διαλύσει τη σχολή και θα αποτάξει τους δοκίμους. Οι ιθύνοντες της σχολής αποφάσισαν ότι κάποιοι έπρεπε να ‘’πληρώσουν’’ προς παραδειγματισμό των υπολοίπων. Έτσι τέσσερις (4) δόκιμοι Αρχιφύλακες ο ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, η ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ και ο ΜΑΛΑΓΚΩΝΙΑΡΗΣ αποτάχθηκαν, καθώς χαρακτηρίστηκαν ‘’υπαίτιοι’’ και φορτώθηκαν με κατηγορίες με βάση το χουντικό νομοθετικό διάταγμα Ν.Δ. 935/1971.

Το αποτέλεσμα του ως άνω γεγονότος ήταν να κατατεθεί στο Πρωτοδικείο Αθηνών το πρώτο καταστατικό συνδικαλιστικού κινήματος κατωτέρων Αστυνομικών και να αρχίσουν να δημιουργούνται οι συνθήκες για συνδικαλιστική έκφραση των Αστυνομικών. Μετά από ένα (1) έτος περίπου, κατατίθεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών νέο καταστατικό, βάση του Ν. 1264/1984, έτσι ώστε οι Αστυνομικοί να δώσουν το στίγμα ότι δεν είναι αποκομμένοι από το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, δημιουργώντας έτσι την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, η οποία μέσα από αγώνες και διώξεις και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από τη Ν.Δ. κατάφερε να νομιμοποιήσει τη συνδικαλιστική της έκφραση το 1994.

Σήμερα παρατηρούμε ότι ενώ οι Αστυνομικοί έχουν νόμιμη συνδικαλιστική έκφραση, έχει ενταθεί ο αυταρχισμός και η αντιδημοκρατική συμπεριφορά σε βάρος τους και από τη φυσική και από την πολιτική ηγεσία, με αντικειμενικό σκοπό να τους κάνει άβουλους ανθρώπους χωρίς σκέψη και έτσι εύκολα να τους κηδεμονεύει και να τους χρησιμοποιεί σαν όργανα καταστολής ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις αλλά και στους εαυτούς τους.

Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι όπου υπάρχει φόβος και τρομοκρατία και ειδικά μέσα στις τάξεις των Αστυνομικών, αυτό είναι ένας κακός οιωνός για κάθε δημοκρατική σκέψη. Η συσπείρωση σε αγωνιστική κατεύθυνση φαίνεται να είναι η μόνη διέξοδος για ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος και διεκδίκησης δημοκρατίας στο χώρο της ΕΛ.ΑΣ.

#apasa.gr