Η αστυνομική σκευωρία εναντίον του Μάριου Ζέρβα: Κι αν συνέβαινε σ’ εσένα;

Τον έπιασαν τυχαία, τον προσήγαγαν παράνομα, και του φόρτωσαν τέσσερα κακουργήματα χωρίς αποδείξεις – μόνο με τις καταθέσεις αστυνομικών, αντίθετες με αυτές πλειάδας αυτοπτών μαρτύρων.

Ο Μάριος Ζέρβας, ο δάσκαλος κολύμβησης με τα ράστα, ο «Μάριος Ζ» όπως έγινε τότε γνωστός, δικάζεται σήμερα, τριάμισι χρόνια μετά την αποφυλάκισή του. Θέλετε να μιλήσουμε για διαφωτισμό, ευρωπαϊκά ιδεώδη και φιλελεύθερες αρχές;

11 Μαρτίου 2010, ημέρα πανελλαδικής απεργίας των συνδικάτων ενάντια στα οικονομικά μέτρα της τότε κυβέρνησης. Ξεκινάει πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Ο Μάριος Ζέρβας, ένας νέος δάσκαλος κολύμβησης κατεβαίνει μαζί με τη σύντροφό του και έναν φίλο τους. Το μεσημέρι πρέπει να πάει για δουλειά στο κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ, όπου εργάζεται μέχρι και σήμερα. Έχει πάρει μαζί του τον σάκο της κολύμβησης και προσπαθεί να ολοκληρώσει την πορεία με ταχύ βήμα. Φτάνει με την παρέα του στα Προπύλαια. Αντιλαμβάνεται ότι κάτι γίνεται πίσω του. Ειδοποιεί τους δικούς του ότι θα πάει να δει τι συμβαίνει για να αποφασίσουν από πού θα φύγουν. Η αστυνομία έχει αρχίσει να ρίχνει δακρυγόνα και έτσι επιστρέφει στους φίλους του. Συνειδητοποιούν ότι μπροστά τους γίνεται μια βίαιη σύλληψη ενός ανηλίκου και διαμαρτύρονται. Η ένταση ανεβαίνει και πηγαίνει προς τα πίσω προτρέποντας την κοπέλα του και τον φίλο του να κάνουν το ίδιο. Δεν είχε μάσκα, δεν είχε μαλόξ, δεν είχε τίποτα παρά μόνο ένα παλιό ύφασμα που του έδωσε η σύντροφός του.

«Όπως περπατούσα με γρήγορο βήμα προς τα πίσω για να φτάσω στην παρέα μου με σκοπό να αποφύγω την ένταση, ένιωσα κάποιον να κινείται έντονα προς το μέρος μου. Με άρπαξε από τα μαλλιά, με πέταξε κάτω, με πήγε μέχρι το πεζοδρόμιο και μου έβαλαν χειροπέδες. Με σήκωσαν, με έσυραν προς τη Σίνα και με άφησαν κάτω. Από κει με ξανασήκωσαν, με οδήγησαν προς την κλούβα που ήταν στην Ακαδημίας. Έψαξαν τον σάκο μου ξανά και ξανά.»

Ο σάκος του είχε μπουρνούζι, σαμπουάν, μαγιό, γυαλιά κολύμβησης, ό,τι τέλος πάντων ήταν απαραίτητο για τη δουλειά του. Παρ’ όλα αυτά δεν αντιστάθηκε. «Ζήτησα απλώς από τη σύντροφό μου να ενημερώσει ότι θα αργούσα να πάω στη δουλειά, ότι μπορεί να μην πήγαινα καθόλου. Φανταζόμουν ότι αυτό που συνέβαινε ήταν μια άδικη αλλά τουλάχιστον απλή προσαγωγή στη ΓΑΔΑ και ότι θα με άφηναν κάποια στιγμή το απόγευμα. Ήμουν ήρεμος. Προσπαθούσα να δείξω και στους αστυνομικούς ότι δεν υπήρχε λόγος να είναι επιθετικοί μαζί μου. Μου είχαν σφίξει πάρα πολύ τα χέρια και ζήτησα να μου χαλαρώσουν λίγο τις χειροπέδες».

Δεν το έκαναν. Τον έβαλαν στην κλούβα μαζί με άλλους συλληφθέντες και τον οδήγησαν στη ΓΑΔΑ. Δεμένους πισθάγκωνα τους έβαλαν να καθίσουν σε πάγκους με το πρόσωπο στον τοίχο. Τους απαγόρευαν να μιλούν μεταξύ τους. Έμειναν εκεί για ώρες. Κάποια στιγμή άρχιζαν να φωνάζουν έναν έναν μέσα για να υπογράψει την έκθεση σύλληψης. Το βράδυ έφτασε η σειρά του.

«Ο αστυνομικός μου είπε να την διαβάσω και να υπογράψω. Διαβάζοντας τις καταθέσεις των αστυνομικών νόμιζα ότι είχαν κάνει λάθος στο όνομα. Ρώτησα τον αστυνομικό “Μάλλον έχει γίνει κάποιο λάθος. Μήπως με μπερδέψατε;”. Μου απάντησε “Κανένα. Θα υπογράψεις;”. Δεν υπέγραψα».

Τον οδήγησαν στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ. Το επόμενο πρωί πέρασε από ανακριτή. Εκεί τρεις αστυνομικοί εμφανίστηκαν για να καταθέσουν ότι είχε καλυμμένα χαρακτηριστικά, ότι τον είδαν να πετάει μολότωφ, ότι από τη συγκεκριμένη κιόλας μολότωφ πήρε φωτιά το πόδι ενός αστυνομικού. Ο Μάριος Ζέρβας βρίσκεται αντιμέτωπος με τέσσερις κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος βάσει «κουκουλονόμου»: κατασκευή και χρήση βόμβας μολότωφ, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, απόκρυψη χαρακτηριστικών και διατάραξη κοινής ειρήνης. Ζητά προθεσμία για να απολογηθεί. Οδηγείται ξανά στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ μέχρι και τη Δευτέρα όπου και αποφασίζεται η προφυλάκισή του στις φυλακές Κορυδαλλού, μια απόφαση η οποία βασίζεται στη μαρτυρία ενός αστυνομικού, εξετάζει μόνο έναν μάρτυρα υπεράσπισης και αγνοεί συνολικά 13 αυτόπτες μάρτυρες που την διαψεύδουν.

Οι φίλοι του ξεκινούν έναν απίστευτο αγώνα προκειμένου να αποδείξουν μια σειρά από αυτονόητα με βάση –πέραν από τις μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων – το φωτογραφικό υλικό που καταφέρνουν να συλλέξουν. Μερικά λοιπόν από αυτά τα αυτονόητα είναι ότι ένα παιδί με μια ράστα αφάνα, αν ήθελε να καλύψει τα χαρακτηριστικά του θα ξεκινούσε από…  την ίδια την αφάνα. Τα μαλλιά του όμως είναι ακάλυπτα , από αυτά άλλωστε τον τράβηξε ο αστυνομικός των ΜΑΤ. Έπειτα, όπως αποδεικνύει το φωτογραφικό υλικό, ούτε το πρόσωπό του είναι καλυμμένο. Το ύφασμα που το έχει δώσει η σύντροφός του το φοράει στον λαιμό. Ο δε σάκος του ψάχτηκε δύο και τρεις φορές από διμοιρίες και βρέθηκαν μόνο τα αντικείμενα της δουλειάς του – όχι βέβαια ότι δεν θα μπορούσαν να του είχαν χρεώσει έναν άλλο σάκο, ουκ ολίγες φορές έχει καταγγελθεί η αλλαγή τσάντας από αστυνομικούς ενώ στο διαδίκτυο υπάρχουν και βίντεο που το αποδεικνύουν.

Η υπόθεση του Μάριου Ζέρβα παίρνει δημοσιότητα. Στήνονται μικροφωνικές σε γειτονιές και μοιράζονται κείμενα που εξηγούν τι του συνέβη, οι μικροί του μαθητές μαζί με τους γονείς τους φτάνουν έξω από τον Κορυδαλλό για να του φωνάξουν ότι δεν είναι μόνος, τον επισκέπτονται ακόμα και βουλευτές.

της  Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου

http://unfollow.com.gr