Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ 187Α ΤΟΥ ΠΚ

Του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ*

Για την αναστολή της χρηματοδότησης της «Χρυσής Αυγής» (ΧΑ) θα αρκούσε η αναφορά στη σχετική νομοθετική ρύθμιση που έφερε , διά του Γ. Μιχελάκη, η κυβέρνηση, μόνο στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο κάνει λόγο για «εγκληματική οργάνωση». Και θα αρκούσε, γιατί η δικαστική δίωξη και οι προφυλακίσεις ηγετικών στελεχών της ΧΑ προχώρησαν με αποκλειστική βάση αυτό το άρθρο.

Η κυβέρνηση, όμως, δεν περιορίστηκε με τη ρύθμιση, στην οποία μετά από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και «αναδιπλώσεις» κατέληξε, μόνο στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα περί «εγκληματικής οργάνωσης», άρθρο που και αυτό έχει σωρεία προβλημάτων και απαράδεκτων προεκτάσεων.

Η κυβέρνηση επέμεινε και συμπεριέλαβε στη νομοθετική ρύθμιση και ένα άλλο άρθρο του Ποινικού Κώδικα με βάση το οποίο θα μπορεί στο μέλλον να αναστέλλει τη χρηματοδότηση ενός κόμματος. Και αυτό το άρθρο είναι το περίφημο αντισυνταγματικό έκτρωμα 187Α περί «τρομοκρατικών ενεργειών» και «τρομοκρατικής οργάνωσης».

Γιατί επέμεινε η μνημονιακή κυβέρνηση κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού να συμπεριλάβει αυτό το άρθρο; Προβλέπει ότι οι δικαστικές αρχές θα κινήσουν διώξεις και σε άλλο σημερινό ή ενδεχόμενα αυριανό κοινοβουλευτικό κόμμα με την κατηγορία τώρα της «τρομοκρατικής οργάνωσης»; Αν όχι, τότε γιατί αυτή η μακάβρια προληπτική παρέμβαση;

Αυτό το άρθρο 187Α, το οποίο είναι ο πυρήνας ενός απαράδεκτου και ικανού για κάθε χρήση αντιδημοκρατικού νόμου, του λεγόμενου τρομονόμου, είχε παλιότερα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από την Αριστερά και τα κινήματα.

Και είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων όχι γιατί Αριστερά και κινήματα ανέχονταν εγκληματικές πράξεις αλλά γιατί αντιστέκονταν στην κρατική αυθαιρεσία, στις ενδεχόμενες σκευωρίες και την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Οι λόγοι, τότε, των δικαιολογημένων αντιδράσεων ήταν πολλοί και κρίσιμοι.

Βασική τότε αντίρρηση της Αριστεράς για το άρθρο 187Α ήταν ότι δεν τιμωρεί, έστω, πράξεις που θεωρεί εγκληματικές, αλλά, άκουσον-άκουσον και επιδιώξεις.

Ιδού το πρωτάκουστο στην παράγραφο 4 του 187Α: «Με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών τιμωρείται όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα που δρουν από κοινού και επιδιώκουν την τέλεση του εγκλήματος της παραγράφου 1 (τρομοκρατική οργάνωση)»

Αλλά και αν η ως άνω διαπιστωμένη «τρομοκρατική οργάνωση» αποδειχθεί ότι δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα και πάλι δεν αθωώνεται αλλά αυτή η διαπίστωση συνιστά «ελαφρυντική περίσταση»!!!

Ιδού το έκτρωμα από την Παρ. 4 του 187Α: «Η μη τέλεση από την τρομοκρατική οργάνωση οποιουδήποτε από τα εγκλήματα του καταλόγου που περιλαμβάνονται στα στοιχεία α' έως κβ' της παραγράφου 1 συνιστά ελαφρυντική περίσταση.»

Πέραν αυτών, στη λογική των τρομοκρατικών πράξεων ή επιδιώξεων(!), στη βάση των οποίων μπορεί να συσταθεί τρομοκρατική ομάδα, περιλαμβάνονται στο άρθρο 187^Α, ανάμεσα στα πολλά άλλα, και η «η διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών» και η «διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων, αεροσκαφών».

Με βάση αυτές τις διατάξεις μπορεί να κατηγορηθούν συλλήβδην ως τρομοκράτες ή ως τρομοκρατική οργάνωση κάθε μορφής διαδηλωτές ή κάθε λογής εργαζόμενοι που επιχειρούν αγωνιστικές «καταλήψεις» διαμαρτυρίας σε τραίνα, πλοία κλπ κλπ.

Αυτά από εμένα, γιατί άλλοι έγκριτοι νομικοί πολύ πιο αρμόδιοι, από μένα, θα μπορούσαν να προσθέσουν πολύ περισσότερα και με πολύ μεγαλύτερη τεκμηρίωση.

Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει απ΄όλα τα παραπάνω είναι αμείλικτο:

ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχθηκε να νομιμοποιήσει με τη ψήφο του το κατάπτυστο 187Α μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ;

Δεν του έφτανε το 187 που υπεραρκούσε για τη διακοπή της χρηματοδότησης της «Χρυσής Αυγής»;

Έπρεπε να «καταπιούμε» και όλη την αντισυνταγματική έκτακτη «αντιτρομοκρατική νομοθεσία»;

*Ο Άκης Μπαδογιάννης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

iskra