40 χρόνια από τη δολοφονία του Σαλβαδόρ Αλιέντε του Κώστα 'Ησυχου

                    










Ένα από τα αιμοσταγή δικτατορικά –φασιστικά καθεστώτα του 20ου αιώνα εκδηλώθηκε στις 11-9 -1973 στην μαρτυρική Χιλή, όπου πάνω από τριανταπέντε χιλιάδες δημοκράτες, κομμουνιστές, σοσιαλιστές, εξαφανίσθηκαν, δολοφονήθηκαν του επόμενους μήνες και χρόνια. 40 χρόνια πέρασαν. Οι επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες της Χιλιανής Αριστεράς δεν ξεχάστηκαν. Ο αγώνας τους έμεινε ανεξίτηλος.

Πάνω από μισό εκατομμύριο Χιλιανοί διέφυγαν στο εξωτερικό. Η Χιλιανή αριστερά είχε υποστεί μια φυσική γενοκτονία. Ο ανθός της φοιτητικής νεολαίας, του εργατικού κινήματος, των ανθρώπων των γραμμάτων και τις τέχνης, ακτιβιστές, συνδικαλιστές, νομικοί και πολιτικοί, δημοκράτες στρατιωτικοί είτε δολοφονήθηκαν με την συνεργασία ξένων μυστικών υπηρεσιών εντός ή εκτός της Χιλής με την αγαστή συνεργασία των ΗΠΑ και άλλων δικτατορικών καθεστώτων της Λατ. Αμερικής.

Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε βρέθηκε επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, μιας πλατειάς κοινωνικής-πολιτικής συμμαχίας της αριστεράς που για πρώτη φορα στην μαρτυρική ήπειρο, εν μέσω «ψυχρού πόλεμου» κέρδισε βουλευτικές εκλογές τον Γενάρη του 1970. Μια εκλογική νίκη που σημάδεψε την σύγχρονη ιστορία. Για πρώτη φορα το Αμερικανικό Ιμπέριουμ, μετά την ολέθρια ήττα του στην Κούβα, ήταν αντιμέτωπο με ένα δεύτερο « μαρξιστικό εγχείρημα» που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό, αφού ολόκληρη η Λατ. Αμερική και η Καραϊβική βρισκόταν σε κοινωνικό και πολιτικό αναβρασμό.
Ο Νίξον και ο Κίσινγκερ, από την πρώτη μέρα που η Λαϊκή Ενότητα βρέθηκε στην εξουσία, ξεκίνησαν μια αγωνιώδη προσπάθεια αποσταθεροποίησης και ανατροπής της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Τα ΜΜΕ, οι μεγάλες πολυεθνικές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, παραστρατιωτικές ομάδες στην αστυνομία και τον στρατό, απόλυτα συντονισμένες με την «τεχνογνωσία» της Ουάσιγκτον έκαναν τα πάντα ώστε η αριστερή κυβέρνηση της χώρας από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης να βρίσκεται μπροστά σε σύνθετα προβλήματα σε κάθε τομέα δουλειάς και πολιτικής παρέμβασης.

Ο Κώστας Ήσυχος είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ,
 υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική και άμυνα.

Η αγροτική μεταρρύθμιση, η εθνικοποίηση των ορυχείων χαλκού αλλά και των τηλεπικοινωνιών, ήταν στην καρδιά των μεγάλων ανατροπών που η αριστερά επιδίωκε. Η νέα κυβέρνηση του Σ. Αλιέντε δεν αστειευόταν.

Ο Α. Πινοσέτ είχε οριστεί αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, έχοντας "κερδίσει" την εμπιστοσύνη του Προέδρου Αλιέντε, που τον θεωρούσε έναν αφοσιωμένο στο Σύνταγμα της χώρας δημοκράτη στρατιωτικό. Όταν τις πρώτες πρωινές ώρες στις 11 του Σεπτέμβρη του 1970, ο Πρόεδρος ενημερώθηκε για τις κινήσεις μηχανοκίνητων μονάδων του στρατού στην πρωτεύουσα φώναξε: «Ειδοποιήστε τον Αυγκούστο, είναι δικός μας και θα μας πει τι συμβαίνει». Την ίδια μέρα αργά το απόγευμα, μαζί με μια ομάδα πιστών του συντρόφων, παρέμενε στο Προεδρικό Μέγαρο που βομβαρδίζονταν από την πολεμική αεροπορία. Το βράδυ η κρατική τηλεόραση θα ανακοίνωνε την «αυτοκτονία» του προέδρου Αλιέντε.

Χρήσιμα πολιτικά και ιστορικά συμπεράσματα βγήκαν και καταγράφηκαν από εκείνη την περίοδο. Λάθη, ανεπάρκειες, ηρωικές στιγμές και τεράστιες ηθικές νίκες και προγραμματικές κατακτήσεις αναλύθηκαν. Ακόμα και σήμερα ένα κυρίαρχο σημείο κατακτά την τωρινή ιστορική συγκυρία. Όταν η αριστερά είναι ενωμένη, έχει σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος, όταν ο λαός είναι εγγυητής των μεγάλων ιστορικών ανατροπών τα πραξικοπήματα μένουν ως «σχέδιο επί χάρτου». Στην περίπτωση της κυβέρνησης της Λαϊκής Ενότητας ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, όπως και σήμερα, όταν διακυβεύονται τα στρατηγικά του συμφέροντα, σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη, δεν διστάζει να παρεμβαίνει με πολυποίκιλους τρόπους, να δολοφονεί ηγέτες, να οργανώνει πραξικοπήματα, να κυριαρχεί στα μονοπώλια των ΜΜΕ, όπου «η μια και μοναδική αλήθεια» και η χειραγώγηση των συνειδήσεων πλέον έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια μιντιακή επιστήμη.

Τα τεράστια ιστορικά διδάγματα της εποχής εκείνης είναι χρήσιμα, όχι μόνο για να διεξαχθεί ιστορική και πολιτική έρευνα, άλλα για να αξιοποιηθεί σήμερα η αρνητική και η θετική πτυχή της εμπειρίας της κυβέρνησης της Λαϊκής Ενότητας. Ζωντανό κοινωνικό-πολιτικό εργαστήρι είναι και η χώρα μας στην διαβρωμένη από αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές Ε.Ε.
Ζητούμενο είναι μια αριστερά ενωμένη, ανατρεπτική, εμπνευσμένη από την ιστορία της και της σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες του Ελληνικού Λαού.

Το «κόκκινο νήμα» της ιστορίας όχι απλά δεν κόπηκε αλλά δυνάμωσε μιας και οι βασικοί πρωταγωνιστές, οι ίδιοι οι λαοί, επιβάλλουν την αδιάκοπη μάχη με το ισχυρό ντόπιο και ξένο κατεστημένο. Ιστορικό χρέος μιας κυβέρνησης της αριστεράς στη χώρα μας είναι να διερευνήσει την τύχη των αγωνιστών ελληνικής καταγωγής, που δολοφονήθηκαν στη Χιλή και στην Αργεντινή. Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που ακόμη δεν το έπραξε. Πρόσφατα ο Λασάν Αθανασίου, 36 ετών, βρέθηκε στην Αργεντινή από τις Μητέρες της Πλατείας του Μάη. Είχε απαχθεί μηνών , όταν οι γονείς του διέφυγαν από την Χιλή στην Αργεντινή. Μετά τη σύλληψη και την «εξαφάνισή» τους, το μωρό δόθηκε ως λάφυρο για παράνομη υιοθεσία.
Έχουν χαθεί και κερδηθεί μάχες στο διάβα της ιστορίας. Το δικό μας στοίχημα είναι μονόδρομος. Venceremos!