Γολγοθάς η καθημερινότητα,στην εποχή των μνημονιακών πολιτικών φτωχοποίησης και μια πρόταση.

Του Μανώλη Μαργετάκη,
Αντιπρόσωπος της ΕΑΥΑ στην ΠΟΑΣΥ
Μέλος ΑΠΑΣΑ.


Οι μέρες που ζούμε ειναι πρωτόγνωρα δύσκολες,με τα οικονομικά μας στο ναδίρ,με τις εργασιακές μας συνθήκες να θυμίζουν το μακρύ παρελθόν του σώματος,αφού παραβιάζεται το Π.Δ για το ωράριο εργασίας αλλά και την εγκληματικότητα να
αυξάνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς ενώ αντριστρόφως ανάλογα μειώνεται η υλικοτεχνική υποδομή,το έμψυχο υλικό,αλλά πλέον και το ηθικό του σώματος,στα πλαίσια της φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας.

Σε όλα αυτά ,ακούμε τίς ανατριχιαστικές φήμες για απολύσεις συναδέλφων,με οτι αυτό συνεπάγεται.

Η καθημερινότητα σε αυτές τις συνθήκες για πολλούς συναδέλφους,σε ενέργεια ή σε αποστρατεία, αλλά και τις οικογένειες μας,δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι θυμίζει γολγοθά,έχοντας το άγχος αν ο μισθός θα φτάσει να βγεί ο μήνας.

Το συνδικαλιστό μας κίνημα πρέπει να προτάξει τα στήθη μπροστά,με ευθύνη και μεγάλη αποφασιστικότητα,για τα τεράστια προβλήματα που έφερε η οικονομική κρίση,μια κρίση που το μάρμαρο πληρώνουν μόνο αυτοί που δε φταίνε,δηλαδή οι αστυνομικοί,οι πυροσβέστες, οι λιμενικοί, μαζί με τούς άλλους δημοσίους υπαλλήλους,τούς συνταξιούχους,τούς εργάτες ,τούς αγρότες και γενικότερα τις πιό αδύναμες οικονομικά τάξεις της κοινωνίας.

Πρέπει άμεσα να απαιτήσουμε μέτρα για την ελάφρυνση αυτών των δυσανάλογα μεγάλων βαρών της καθημερινότητας, για τα οποία οι κυβερνώντες κωφεύουν αλλά και αντίσταση σε κάθε υπόνοια για απολύσεις,με μορφές αγώνων τέτοιου μεγέθους που θα τούς κάνει,να μην τολμήσουν να βάλουν στο τραπέζι τέτοιο θέμα για κανένα.

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές,που οι αυτοκτονίες συναδέλφων έχουν γίνει πρωτοσέλιδα σε πολλές εφημερίδες,εξαιτίας της μη κάλυψης των αναγκών των οικογενειών τούς,απαιτούμε, την εξασφάλιση δωρεάν φοίτησης και σίτισης των παιδιών μας, στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Σε αυτό πρέπει να τονιστεί ότι,αποκλειούν τις γυναίκες αστυνομικούς απο το πρόγραμμα "εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής " του ΕΣΠΑ,λες και οι γυναίκες  αστυνομικοί έχουν οικονομική άνεση να πληρώνουν παιδικό σταθμό!(αυτό αναφέρεται στη προκήρυξη της "Ελληνική εταιρεία τοπικής ανάπτυξης και αυτοδιοίκησης"Ε.Ε.Τ.Α.Α. ΑΕ.)

Τούς διαφεύγει ακόμα ότι,ο αστυνομικός λόγω των μεταθέσεων δεν μένει μόνιμα σε ένα δήμο και άρα δεν εγγράφεται στο δημοτολόγιο του δήμου κατοικίας,αλλά στο δήμο του τόπου συμφερόντων του και γιαυτό τον αποκλείουν,παρότι το εισόδημα είναι χαμηλό και η σύζυγος ακόμη και άνεργη.
Χαρακτηριστική ήταν η παρακάτω φράση που άκουσε συνάδελφος,αφήνοντας τον σύξυλο,από διευθύντρια τομέα,αρμόδιο για τους παιδικούς σταθμούς μεγάλου δήμου της Αττικής,παρότι είχε ιατρική βεβαίωση δημοσίου νοσοκομείου ότι είναι απαραίτητη η εγγραφή του παιδιού:
"ο δήμαρχος έδωσε εντολή να παίρνουμε μόνο τα παιδιά, όσων ψηφίζουν στο δήμο μας..(όχι λοιπόν στο μύθο/προπαγάνδα που λέει ότι φταίνε οι αλλοδαποί, θύματα και αυτοί της φτώχειας που την συντηρούν και την εντατικοποιούν όλοι αυτοί που έχουν ως θέσφατο τις ακραίες μονεταριστικές πολιτικές φτωχοποίησης, με μόνο αποτέλεσμα και σκοπό την εξασφάλιση του συμφέροντος  των λίγων..).

Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι και οι λογοθεραπείες των παιδιών πολλών συναδέλφων,που έχουν ανάγκη και γίνεται μεγαλύτερο τώρα που οι παροχές του κοινωνικού κράτους έχουν θυσιαστεί στο βωμό του χρέους,οδηγώντας γονείς και παιδιά στην απόγνωση.
Επιπλέον ο απαραίτητος εμβολιασμός των παιδιών μας έχει πια γίνει πολυτέλεια,με ότι αυτό συνεπάγεται για την δημόσια υγεία.
Άλλωστε είναι καθημερινό  φαινόμενο η απελπισία που συναντούμε στις συζητήσεις των συναδέλφων,όταν έχουν κάποιο σημαντικό ή και ασήμαντο θέμα υγείας,αφού ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον δωρεάν περίθαλψη.
Όσο για τα κεντρικά ιατρεία της αστυνομίας,στην οδό Πειραιώς,υπολειτουργούν για τις περισσότερες ειδικότητες.

Πολλά ακόμα μπορούν να υποθούν,αλλά δεν εξυπηρετούν τη δομή ενός άρθρου,γιαυτό θα κλείσω με μια σκέψη—πρόταση στον αντίποδα των "μεταρρυθμίσεων"της κυβέρνησης,αφού έτσι βαπτίζει κάθε αυταρχική και οπισθοδρομική πολιτική μνημονιακής έμπνευσης που μοναδικό σκοπό έχει την απαξίωση του πραγματικού δημοσίου συμφέροντος,πρός τέρψιν των ιδιωτικών συμφερόντων,ξένων και εγχώριων(όπως εταιρείες ιδιωτικής ασφάλειας,την ιδιωτική εκπαίδευση και κατάρτιση, την ιδιωτική ασφάλιση και περίθαλψη καθώς και την ιδιωτική ενημέρωση και ψυχαγωγία)με σκοπό το κέρδος,σε βάρος των αδύναμων οικονομικά τάξεων της κοινωνίας,στις οποίες ανήκουμε και οι  αστυνομικοί.

Γιαυτό  κρίνεται επιτακτική ανάγκη να υπάρξει η βούληση από όλους, για την δημιουργία στα πρότυπα άλλων φορέων(π.χ λιμενικό,τράπεζες, βουλή κ.α)ενός κέντρου με παιδικό σταθμό, με παιδιατρικό ιατρείο,με τμήμα λογοθεραπείας αλλά και ένας χώρος πολιτισμού και ψυχαγωγίας για τα παιδιά όλων των αστυνομικών της Αθήνας.

Το κόστος μπορεί να καλυφθεί εύκολα και με πολλούς τρόπους.
Συγκεκριμένα ,στα πλαίσια της αυτοδιαχείρισης,μπορούμε να έχουμε συναδέλφους οδηγούς,ιδιόκτητα κτίρια της αστυνομίας ή του δήμου,σίτηση από τις λέσχες αλλά και συναδέλφους πτυχιούχους σχετικών ειδικοτήτων,όπου υπάρχει ανάγκη.
Το ΤΕΑΠΑΣΑ θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα μέρος από το 10% των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από τούς αγώνες ποδοσφαίρου, όπως έχει θεσμοθετηθεί ή να βάλει ένα ανταποδοτικό τέλος στη μισθοδοσία κ.α.

Σε αυτή τη κατεύθυνση θα πιέσει πρός κάθε αρμόδιο η ένωση Αθηνών και η ομοσπονδία,γιατί τα αυτονόητα τώρα είναι πιο αναγκαία απο ποτέ.
Αναγκαία όσο ποτέ,είναι όμως και η έμπρακτη στήριξη και συμμετοχή όλων των συναδέλφων στα κελεύσματα του σωματείου,για τούς δίκαιους αγώνες όλων μας.

 πηγή:http://www.apasa.gr/2013/08/blog-post_6307.html