Αλλάζουμε τον Πρωθυπουργό

του Σωτήρη Παπαμιχαήλ

Επιτέλους βρέθηκε η λύση στο μέγα πρόβλημα της τρικοματικής κυβέρνησης.
Αλλάζουμε τον Πρωθυπουργό.
Αυτό πρότεινε η «αριστερά της ευθύνης», δια στόματος Γ. Ψαριανού.
Ο «σκεπτόμενος» αριστερός Γ. Ψαριανός εντόπισε το πρόβλημα στον άνθρωπο.
Δεν έχουν καμιά σημασία για τον πολιτικό ογκόλιθο Ψαριανό, οι πολιτικές απόψεις, η πολιτική της τρικοματικής κυβέρνησης, ο σχεδιασμός και η στρατηγική της οικονομίας, το μοντέλο εξουσίας κι όλα αυτά τα ασήμαντα  στοιχεία.
Σημασία έχει το πρόσωπο. Το αλλάζεις κι όλα είναι καλά και άγια.

Με τα παραπάνω δεδομένα λοιπόν, δεν χρειάζεται ν’ αναρωτιέται κανείς, με ποια λογική ένα «αριστερό» κόμμα στηρίζει την πιο ανάλγητη και ενδοτική κυβέρνηση της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.
Όταν η πολιτική σκέψη καταργείται, όταν η στρεβλή αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων θεωρείται μέθοδος αντιμετώπισης της κρίσης, όταν η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού και της ασυδοσίας του κεφαλαίου ορίζεται ως η αναγκαία πολιτική για την αντιμετώπισης της κρίσης του οικονομικού μοντέλου που κυριαρχεί, τότε οι φελλοί και οι λακέδες της εξουσίας, βρίσκουν λόγο ύπαρξης και ευκαιρία να επιτελέσουν το καθήκον τους στ’ αφεντικά τους.
Είμαι σίγουρος πως δεν πηγάζει από τον τρόπο σκέψης του Γ. Ψαριανού. η πρότασή του για το ξεπέρασμα του προβλήματος στην κυβερνητική συνεργασία, όπως είμαι σίγουρος πως δεν είναι τόσο βλάκας, ώστε να πιστεύει ότι αλλάζοντας τον πρωθυπουργό λύνεται το πρόβλημα.
Εκείνο για το οποίο δεν είμαι σίγουρος είναι για το πως νοιώθει ο τέως σύντροφος Γρηγόρης, όταν ακούει τις παλιές του εκπομπές κι όσα έσερνε στα σημερινά αφεντικά του.
Αλήθεια βρε Γρηγόρη πως καταφέρνεις και ξεπερνάς το χτες?
Τι βλέπεις το πρωϊ στον καθρέφτη ?
Και τι σου απαντά όταν τον ρωτάς «ποιος είναι μεγαλύτερος κωλοτούμπας εγώ ή ο μπουμπούκος?
(Τουλάχιστο σου δόθηκε η ευκαιρία να βρεις «πολιτικό μέγεθος» να συγκριθείς μαζί του).


πηγή:στη σκιά του τρελού