Γράμμα (απάντηση) στον Νίκο Δένδια, από το ThePressProject

Διαπιστώσαμε κάπως καθυστερημένα ότι το γραφείο τύπου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη ασχολήθηκε με το δημοσίευμα του ThePressProject για την «δημιουργική» χρήση της Wikipedia κατά τη σύνταξη της ομιλίας του υπουργού Ν. Δένδια στο John Jay College του City University of New York στις 25 Απριλίου.

Η απάντηση αυτή περιλαμβάνει ορισμένα ψέματα και ορισμένα λάθη σε σχέση με τους ισχυρισμούς του ρεπορτάζ του ThePressProject. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο, αν στο γραφείο τύπου απασχολείται και ο συντάκτης της ομιλίας του υπουργού (εκτός αν τη δουλειά την έκανε ο ίδιος ο υπουργός, πράγμα που δεν διαψεύδει στην απάντησή του, εδώ που τα λέμε). Για την ιστορία και για χάρη των χιλιάδων αναγνωστών μας, που δεν είναι τόσο ηλίθιοι όσο νομίζει το γραφείο τύπου του υπουργείου, απαντάμε σε ορισμένες από τις αιτιάσεις της απάντησης που μας αφορούν.

    Το δημοσίευμα δεν ανήκει στο Left.gr όπως ισχυρίζεται το γραφείο τύπου του υπουργείου, αλλά στο ThePressProject. Το Left.gr αναδημοσίευσε μέρος του ρεπορτάζ, όπως και δεκάδες άλλα διαδικτυακά μέσα κάθε πολιτικής θέσης.

    Το ρεπορτάζ δεν ήταν ανώνυμο όπως ισχυρίζεται το γραφείο τύπου του υπουργείου, είχε φαρδιά πλατιά υπογραφή, η οποία αναδημοσιεύτηκε και στο Left.gr.

    Το ρεπορτάζ διαχώριζε ρητά το κομμάτι της ομιλίας του υπουργού που αφορά την πολιτική του υπουργείου και δεν υποστήριξε ότι κι αυτό ψαρεύτηκε από το διαδίκτυο.

    Τα σημεία της αντιγραφής που επισημάναμε δεν προέρχονται από κείμενα διεθνών συνθηκών, όπως ισχυρίζεται το γραφείο τύπου του υπουργείου. Πρόκειται για εν ψυχρώ αντιγραφή του κειμένου της ανοιχτής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia με αποσιώπηση των εκάστοτε πηγών που αναφέρονται εκεί. Η κουτοπονηριά του συντάκτη της ομιλίας είναι τέτοια που αποκρύπτει τις πηγές ακόμη κι εκεί που η αναφορά των πηγών όχι μόνο θα τον έσωζε από την κατηγορία της αντιγραφής, αλλά και θα αύξαινε το κύρος της τεκμηρίωσης της ομιλίας (π.χ. στο τρίτο παράθεμα του ρεπορτάζ, όπου μια θέση του ΟΗΕ εμφανίζεται ως υπουργική διαπίστωση).

    Αν για τον υπουργό και το επιτελείο του μπορεί να ισχύει η εξίσωση ThePressProject = Left.gr = ΣΥΡΙΖΑ, τότε και για μας μπορεί να ισχύει η εξίσωση parapolitika.gr = Δένδιας και τότε θα δικαιούμασταν να καγχάσουμε για την «διαρροή» που ακολούθησε τη δημοσίευση του ρεπορτάζ του ThePressProject, σύμφωνα με την οποία «ο λόγος του [υπουργού] σε σχέση με το συνταχθέν κείμενο ήταν εντελώς διαφορετικός καθώς ο υπουργός συνηθίζει να μιλά από στήθους κρατώντας απλώς τις απαραίτητες σημειώσεις».

Κατά τα λοιπά, εμείς στο ThePressProject δεν έχουμε κάτι να απαντήσουμε. Απαντάμε με τη δουλειά μας στην κατεύθυνση της αδέσμευτης πληροφόρησης της κοινής γνώμης και της διάλυσης των κυρίαρχων μύθων για την τρέχουσα πραγματικότητα. Υπ’ αυτή την έννοια, εμείς και το γραφείο τύπου του υπουργείου είμαστε, πράγματι, σε διαφορετικά μετερίζια.

Παντελής Παντελόγλου

Η επίμαχη ανακοίνωση Δένδια
Αθήνα, 3 Μαΐου 2013

Οι πλαστογράφοι του left.gr και η απάντηση

του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη

Τα αναγραφόμενα στην κομματική ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ left.gr, τα οποία ατυχώς αναπαρήγαγαν χωρίς την παραμικρή διασταύρωση και άλλες ιστοσελίδες, περί δήθεν «πλαστογραφίας» από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα «κουτοπονηριάς» με συγκεκριμένο συκοφαντικό κίνητρο και στόχο τη διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων.

Προσκεκλημένος του Κολλεγίου John Jay της Νέας Υόρκης, ο ΥΔΤ&ΠΠ κ. Νικόλαος Δένδιας εκφώνησε στις 25.04.13 ομιλία σχετικά με την ασφάλεια του πολίτη και την αρχή του κράτους δικαίου.

Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη θα ήταν αδύνατον να αντιγράψει την ομιλία του από το διαδίκτυο, (όπως ανερυθρίαστα ισχυρίζονται οι ανώνυμοι συντάκτες του left.gr.) καθώς αυτή αφορούσε κατά μεγάλο μέρος την ακολουθούμενη πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης στους τομείς της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, της μετανάστευσης και του ασύλου. Εκτός κι αν θέλουν να πιστέψουμε ότι και αυτή την πολιτική η ελληνική κυβέρνηση την έχει αντιγράψει από το ... διαδίκτυο!

Στην ομιλία του επίσης ο κ. Δένδιας, αναφέρθηκε σε γενικώς παραδεδεγμένες αρχές της θεωρίας του δικαίου, στοιχεία της νομολογίας του Δικαστηρίου της ΕΕ και του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και στις πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις στην ΕΕ.

Η απομόνωση συγκεκριμένων σημείων του αναρτημένου στην ιστοσελίδα του ΥΔΤΠΠ 18σέλιδου κειμένου της ομιλίας και η απόδοσή του σε ανοικτές διαδικτυακές πηγές πληροφόρησης, παραγνωρίζει σκόπιμα ότι το περιεχόμενο δικαστικών αποφάσεων, θεμελιωδών νομικών εννοιών, στοιχείων τεθειμένου δικαίου, όπως η Συνθήκη της Λισσαβώνας, η Συμφωνία του Prüm (Schengen III), ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ κ.α. είναι συγκεκριμένο, ώστε να μην επιτρέπει διαφοροποιήσεις ή αλλοιώσεις χωρίς να αλλοιωθεί το νόημά τους. Και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει άλλωστε ότι τέτοιου είδους αναφορές, γίνονται με την επακριβή χρήση του κειμένου. Εκτός και εάν εφεξής κατηγορείται όποιος π.χ. επικαλείται ένα άρθρο του Συντάγματος ότι το... αντέγραψε!

Πλαστογραφία συνεπώς υπάρχει. Αλλά είναι η συγκεκριμένη ‘κοπτοραπτική’, σε συνδυασμό με σοφιστείες και στρεψοδικίες χαμηλού επιπέδου. Πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να προκληθούν εντυπώσεις από τα κομματικά ενεργούμενα, με προφανή στόχο, ως συνήθως, τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη.

Φυσικά στο ερώτημα που έθεσε η ομιλία του Υπουργού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, για το εάν είναι η ασφάλεια αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη ή υποβάλλεται σε εκπτώσεις, ανάλογα με την προέλευση και την ιδεολογική τοποθέτηση αυτών που την υποσκάπτουν και την παραβιάζουν, δεν περιμένουμε απάντηση. Η κατά καιρούς τοποθέτηση της ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ left.gr υπέρ ταραχοποιών και κουκουλοφόρων δεν αφήνει περιθώρια για τα κίνητρα.

Η απάντηση του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη, έτσι όπως την ανέπτυξε ο Υπουργός στην ομιλία του στις ΗΠΑ, είναι η απάντηση της ευνομούμενης κοινωνίας. Διαθέσιμη σε κείμενα, διατάξεις, ομιλίες. Ανοικτή και προσβάσιμη σε όλους, όπως και οι ιδέες κάθε ανοικτής, ανεκτικής και ελεύθερης κοινωνίας. Προφανώς στην ακραία λογική τους, τη λογική της «Βίλας Αμαλία» και των «μολότοφ», η ελεύθερη κοινωνία είναι εχθρός τους (για να «αντιγράψουμε» και τον μέγιστο φιλόσοφο-εχθρό του ολοκληρωτισμού Καρλ Πόππερ...). Δόγμα τους είναι το δόγμα των φίλων τους από το άλλο άκρο, με τους οποίους τους ενώνει ο κοινός σκοπός για αποδόμηση της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας: «Λάσπη-λάσπη, κάτι θα μείνει».