Ιδέες και αργύρια...μια πασχαλινή ιστορία

Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Ο άνεργος κύριος Ήσυχος βρήκε μια μεγάλη Παρασκευή που το πάρκο ήταν έρημο ένα δερμάτινο χαρτοφύλακα

ξεχασμένο στο παγκάκι όπου συνήθιζε να κάθεται και να φιλοσοφεί. Τον πήρε στα χέρια του, τον περιεργάστηκε, είδε ότι δεν ήταν κλειδωμένος και ύστερα τον άφησε δίπλα του και παραδόθηκε σε σκέψεις.

Αν έχει μέσα λεφτά, σκέφτηκε, έστω και λίγα, ίσως μπορέσω να πάρω παπούτσια στα παιδιά, που γυρίζουν σχεδόν ξυπόλητα. Επίσης θα πάρω ένα αρνί για το Πάσχα, ένα καλό φουστάνι για τη γυναίκα μου, κι ένα παντελόνι, για μένα. Θα μπορέσουμε να επισκευάσουμε και το πλυντήριο ρούχων που είναι τόσο καιρό χαλασμένο.

Αν είναι όμως περισσότερα ίσως φτάσουν για να ξεκινήσω μια δική μου δουλίτσα, ένα μικρό κατάστημα ας πούμε με ψιλικά, τσιγάρα και εφημερίδες στη γειτονιά, στο οποίο θα μπορούμε να απασχολούμαστε με τη γυναίκα μου. Έτσι θα βγάζουμε ένα μεροκάματο, ενώ θα εξυπηρετούμε και τους γείτονες.

Αφού όμως οραματίστηκε όλα αυτά και κυρίως το μαγαζάκι, του μπήκε αμέσως η σκέψη τι θα κάνει όταν οι γείτονες και οι γνωστοί, φτωχοί και άνεργοι οι περισσότεροι λόγω της κρίσης, αρχίσουν να του ζητούν με πίστωση γάλα για τα παιδιά, ή τσιγάρα για τους ίδιους. Θα τους πω βέβαια ότι δεν μπορώ να δίνω τίποτε με πίστωση, αποφάσισε, γιατί κι εγώ είμαι φτωχός και αν κάνω τέτοιο πράγμα σε λίγο δεν θα υπάρχει όχι μαγαζί, αλλά ούτε και γάλα για τα δικά μου παιδιά. Θα είμαι ανυποχώρητος και σκληρός, έστω κι αν έτσι με κατηγορήσουν ότι για ένα μαγαζάκι ξέχασα τις ιδέες μου -έκανε την καρδιά του πέτρα. Πράγμα που κράτησε όμως ευτυχώς μόνο δυο λεπτά, γιατί τότε εμφανίστηκε λαχανιασμένος ο άντρας που είχε ξεχάσει στο παγκάκι τον χαρτοφύλακα και τον έβγαλε από τις σκέψεις του.

Ευτυχώς, γιατί μ 'αυτά βγάζω το ψωμάκι μου, είπε ανακουφισμένος, ανοίγοντας το χαρτοφύλακα. Έτσι ο τελευταίος διαπίστωσε ότι ξέχασε τις ιδέες του κι έγινε σκληρός με τους γείτονες και τους φίλους του για μερικά βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου, που προφανώς ο άλλος πουλούσε με δόσεις. Πάνω-πάνω μάλιστα ξεχώρισε ένα με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που τον έκανε να επανέλθει τρέχοντας από τα αργύρια στις ιδέες του...

*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» το Σάββατο 4 Μαΐου 2013