''MANOLADA CO.'' του Γρ. Σωμάτων Ασφαλείας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Μαυρόπουλου

Μείναμε με το στόμα ανοιχτό για τη Μανωλάδα. Υποκρισία στον υπέρτατο βαθμό. Για ποιο πράγμα εκπλαγήκαμε; Για τις συνθήκες εργασίας, για τα λεφτά που τους χρωστάνε ή τους έχουν φάει ή για τους πυροβολισμούς των νταβατζήδων;

Όλα μας ήταν γνωστά. Κάτι από αυτά μπορεί να τα έχουμε ζήσει και οι ίδιοι ή κάποιοι γνωστοί μας, αλλά όλα αυτά τα έχουμε ακούσει επανειλημμένα.
Πόσοι Αλβανοί όταν άνοιξαν τα σύνορα δεν δούλευαν απλήρωτοι στις φάμπρικες και στις οικοδομές και όταν ζητούσαν τα λεφτά τους τα αφεντικά έφερναν την Αστυνομία και τους μάζευαν; Πόσοι μετανάστες που τόλμησαν να ζητήσουν κάτι από αυτά που δούλεψαν δεν είδαν μπροστά τους την οργισμένη φάτσα του αφεντικού ή του επιστάτη, δεν τους χτύπησαν ή δεν τους μάζεψαν οι Αρχές;
Τους στόχους της ΟΝΕ και του Μάαστριχτ ποιοι και πώς τους έπιασαν; Τα ολυμπιακά έργα με μονοψήφιο μεροκάματο σε ευρώ ποιοι τα έχτισαν; Ποιοι χτίστηκαν σαν τις γυναίκες του πρωτομάστορα για να εκστασιαστούμε με τα λαμπιόνια και το μεγαλείο της διοργάνωσης; Πόσες χιλιάδες βάρκες με ψυχές πέρασαν το Αιγαίο για να ταίσουν Μανωλάδες και να γεμίσουν τα καλούπια με μπετό; Πόσες χιλιάδες μεροκάματα έμειναν στις τσέπες των αφεντικών γιατί κάποιοι <<λαθραίοι>> είδαν μια καραμπίνα στη μούρη τους;
Τα ξέραμε και δεν μας ένοιαζε. Αυτή την καραμπίνα όμως τώρα τη βλέπουμε και εμείς που είμαστε <<νόμιμοι>>. Τα σκάγια σκάνε πλέον στο πρόσωπό μας. Παρακαλάμε να δουλέψουμε σε συνθήκες Μανωλάδας για να πληρώσουμε τη ΔΕΗ με διακανονισμό και να φάμε μια φέτα ψωμί. Απλά σε εμάς δεν έχει την ευχαρίστηση ο Δένδιας και το κράτος να δείξει τη μεγαλοψυχία του. Γιατί εμείς<< έχουμε χαρτιά >>και δεν μπορούν να μας απελάσουν .
Οι <<λαθραίοι>> της Μανωλάδας είναι <<αντίπαλοι>> μας. Όταν τους μαζέψουν όλους θα πάρουμε τη θέση τους εμείς με λιγότερα λεφτά. Και με την παρέμβαση του κράτους και την μεγαλοψυχία τους θα ζούμε σε κτιστά κουτιά και όχι σε θερμοκήπια.
Πόσα νέα παιδιά φορώντας σαν στολή το κουστούμι και την γραβάτα, δεν είναι απλήρωτα και όταν τολμήσουν να ζητήσουν αυτά που τους χρωστάνε δεν βρίσκονται στο δρόμο; Πόσοι συνεχίζουν να δουλεύουν απλήρωτοι και μένουν νηστικοί για να έχουν το ένσημο και τη δήθεν ασφαλιστική κάλυψη;
Η άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν ξεχωρίζει χρώμα, θρησκεία και φυλή. Είμαστε όλοι το φτηνό καύσιμο στη μηχανή που γεμίζει τα σεντούκια των τραπεζιτών, που φτιάχνει τα <<μεγάλα έργα>>, που χτίζει τα πλοία και φουσκώνει τις τσέπες των εκμεταλλευτών μας.
Το περιβάλλον που έχουν διαμορφώσει στη χώρα μας οι κυβερνώντες-υπηρέτες των μνημονίων- είναι αυτό του φτηνού καυσίμου στην καλοφτιαγμένη μηχανή τους. Μεσαίωνας χωρίς δικαιώματα, παραδομένοι για εκμετάλλευση στον <<επιχειρηματία>>, στον <<επενδυτή>> για τους οποίους έχουν διαμορφώσει ένα περιβάλλον ασυλίας, περιβάλλον Μανωλάδας.
Όταν φύγουν οι κάμερες από ‘κεί και σταματήσουν οι τηλε-αστέρες να ρωτούν όλο απορία, γιατί δεν πάνε να δουλέψουν εκεί και ΄Έλληνες (όλα ήταν καλά, το μόνο κακό ήταν η καραμπίνα), η Μανωλάδα θα συνεχίσει να ζει. Είναι μια ειδική οικονομική ζώνη που θα γίνει όλη η Ελλάδα.
Η Μανωλάδα είναι το πρότυπο. Οι υπουργοί και οι υπηρεσίες πήγαν εκεί γιατί κάποιοι ασυγκράτητοι νταβατζήδες τους εξέθεσαν.
Σε πολλές εταιρείες, πολυκαταστήματα, μάρκετ και βιομηχανίες, με τους υπαλλήλους ντυμένους με ίδια φωτεινά ρούχα και καρτελάκια, οι αποζημιώσεις τους και οι συνθήκες είναι Μανωλάδας. Η καραμπίνα είναι η απόλυση, η ανασφάλεια, η ουρά που περιμένει να τους αντικαταστήσει με λιγότερα λεφτά, η μαύρη λίστα που θα μπουν, το χαρτόκουτο στο πεζοδρόμιο.
Αρνούμαι να δω το μέλλον. Φοβάμαι το γέλιο νέων ανθρώπων με γαλάζια, κίτρινα και πορτοκαλί ομοιόμορφα ρούχα και καρτελίτσες -που μέσα σε αυτούς θα είναι και τα παιδιά μου- που θα χειροκροτούν και θα αγκαλιάζονται γιατί η εταιρεία ‘’MANOLADA CO.’’ έπιασε τους στόχους και έτσι θα παραμείνουν στη δουλειά για να θρέψουν το σαρκίον τους με ένα κομμάτι ψωμί.
Φυλακές, στρατόπεδα, κρατητήρια, σκούπες εξαρτημένων και αστέγων, αξιολόγηση, διαθεσιμότητα, απόλυση, καλός-κακός υπάλληλος, συσσίτια, φτώχεια, αποκλεισμός έγιναν η καθημερινότητά μας.
Προσαρμοστήκαμε και αυτό είναι επικίνδυνο. Η Μανωλάδα ήταν ένα χαστούκι για να ξυπνήσουμε. Αντί να καταπίνουμε την αηδία και την οργή ας τα κάνουμε πολιτική πράξη. Εξέγερση και ανατροπή.

Τάσος Μαυρόπουλος 

Γραμματέας Τμήματος Σωμάτων Ασφαλείας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ