Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σημαντικό μέρος των στρατιωτικών μετά και από τις τελευταίες περικοπές στις αποδοχές του, είναι και η δυσκολία (η ακόμα και η αδυναμία) εξυπηρέτησης των δανειακών τους υποχρεώσεων. Με το συγκεκριμένο άρθρο θα προσπαθήσουν να δοθούν κάποιες απαντήσεις σχετικά με το τι μπορεί να κάνει ο δανειολήπτης στρατιωτικός που πληρώνει τις δανειακές του υποχρεώσεις με δυσκολία ή απλά έχει σταματήσει την όποια καταβολή χρημάτων προς τις τράπεζες.
Τι είναι δάνειο;
Με την ονομασία δάνειο φέρεται ειδική διμερής σύμβαση, εξ ου και ο ταυτόσημος όρος δανειακή σύμβαση, όπου κατά τη συνομολόγησή της μεταβιβάζεται για κάποιο χρονικό διάστημα η κυριότητα χρημάτων ή άλλων αντικαταστατών πραγμάτων, με την υποχρέωση της μετέπειτα επιστροφής τους.
Η δανειακή σύμβαση από νομικής άποψης είναι ετεροβαρής σύμβαση, ενοχική και διαρκής. Η δε συνομολόγησή της προκειμένου να είναι έγκυρη θα πρέπει τόσο τα συμβαλλόμενα μέρη όσο και το αντικείμενο αυτής να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις σύναψης δικαιοπραξίας .
Όπως και όλα τα χρεόγραφα, το δάνειο συνεπάγεται την ανακατανομή των χρηματοοικονομικών στοιχείων του ενεργητικού κατά την πάροδο του χρόνου, μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη.
Πρόκειται λοιπόν για την παροχή κεφαλαίου από μία πηγή (η οποία μπορεί να είναι είτε ένα φυσικό πρόσωπο είτε ένα νομικό) σε κάποιον ενδιαφερόμενο, ο οποίος και είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει το ποσό μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που έχει προκαθορισθεί και υπό ένα συγκεκριμένο τόκο.
Σε ένα δάνειο, ο δανειολήπτης λαμβάνει ή δανείζεται αρχικά ένα χρηματικό ποσό από το δανειστή και είναι υποχρεωμένος να εξοφλήσει ή να επιστρέψει ένα ίσο ποσό χρημάτων στο δανειστή σε μεταγενέστερο χρόνο.
Συνήθως, τα χρήματα επιστρέφονται σε τακτικές δόσεις, ή μερικές πληρωμές, όπου κάθε δόση είναι το ίδιο ποσό.
Το δάνειο παρέχεται γενικά με κάποιο κόστος, το οποίο είναι ουσιαστικά ο τόκος για το χρέος, που λειτουργεί ως κίνητρο για τον δανειστή προκειμένου να δώσει το δάνειο. Σε ένα νομικό δάνειο, κάθε μία από αυτές τις υποχρεώσεις και τους περιορισμούς επιβάλλονται από μία σύμβαση ή ένα συμβόλαιο, τα οποία μπορούν επίσης να συμπεριλαμβάνουν και πρόσθετους περιορισμούς για το δανειολήπτη.
Βασικοί τύποι δανείων είναι:
Καταναλωτικό: για αγορά διαφόρων καταναλωτικών αγαθών (με ή χωρίς εξασφάλιση)
Προσωπικό: για την ικανοποίηση προσωπικών αναγκών
Υπερ-ανάληψη: δικαίωμα υπερ-ανάληψης ποσού από προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό που διαθέτει κάποιος
Πιστωτική κάρτα: Πίστωση για προμήθεια αγαθών ή ανάληψη μετρητών μέσω μιας κάρτας που χορηγεί η τράπεζα
Στεγαστικό-επισκευαστικό δάνειο (συνήθως με εμπράγματη εξασφάλιση)
Τι συμβαίνει όταν δεν μπορώ να πληρώσω το δάνειο μου
Όσο ο δανειολήπτης μπορεί να αποπληρώνει τις μηνιαίες δόσεις τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην σχέση του με την τράπεζα, τι θα συμβεί όμως σε περίπτωση που λόγω των συνεχών περικοπών στις αποδοχές του σε συνδυασμό με την υπέρμετρη αύξηση του κόστους ζωής βρεθεί σε αδυναμία πληρωμής;
Οι τράπεζες όπως έχουμε καταλάβει όλοι μας ενδιαφέρονται μόνο για να πάρουν πίσω τα χρήματα που έχουν δανείσει και ως εκ τούτου θα χρησιμοποιήσουν κάθε μηχανισμό για προκειμένου να γίνει το δάνειο και πάλι ενήμερο ή να αποπληρωθεί. Ως πρώτο μέτρο με το οποίο έχει βρεθεί η πλειοψηφία των δανειοληπτών, έστω και μια φορά είναι οι κλήσεις από τις επονομαζόμενες «εταιρίες ενημέρωσης» οφειλών οι οποίες αρχίζουν να καλούν τηλεφωνικά τον δανειολήπτη από την επόμενη κιόλας ημέρα που το δάνειο τους κατέστη υπερήμερο (υπάρχουν και περιπτώσεις κλήσεων πριν από την ημερομηνία καταβολής της δόσης για ‘’υπενθύμιση’’).
Η νομοθεσία που διέπει την λειτουργία αυτών των εταιριών είναι:
Ο Νόμος 3758/2009 (ΦΕΚ 68/Α/5.5.2009)
Ο Νόμος 4038/2012 (ΦΕΚ 14/Α/2.2.2012)
Όμως είναι γνωστό σε όλους ότι πολλές από τις εταιρείες αυτές «αλωνίζουν» και οι υπάλληλοι τους συχνά εμφανίζονται ως εντεταλμένοι των τραπεζών, εκφοβίζουν και ασκούν ψυχολογική πίεση στους δανειολήπτες, απειλώντας ακόμα και με κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων. Το φαινόμενο των τηλεφωνικών οχλήσεων από τις εταιρίες αυτές έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα καθώς υπάρχουν δανειολήπτες που μπορεί να δεχτούν και τρία τηλεφωνήματα μέσα στην ίδια ημέρα από διαφορετικές εταιρείες, οι οποίες όμως συνεργάζονται με την ίδια τράπεζα.
Οι πρακτικές αυτές είναι καθ’ όλα παράνομες και βασίζονται στην άγνοια των πολιτών σχετικά με τις υποχρεώσεις των εταιριών αυτών και τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι σε αυτές τις οχλήσεις. Με τον προαναφερόμενο νόμο (3758/09) θεσμοθετείται μια σειρά υποχρεώσεων για αυτές τις εταιρίες, τις οποίες είναι σημαντικό να γνωρίζουν όλοι οι πολίτες προκειμένου να προστατεύονται από την ανεξέλεγκτη δράση τους. Συγκεκριμένα οι υποχρεώσεις που έχουν από το νόμο οι εταιρίες αυτές είναι:
1. Να σέβονται, μεταξύ άλλων, την προσωπικότητα, την ιδιωτική ζωή και την υγεία των πολιτών
2. Να ενημερώνουν τον δανειολήπτη ότι τα στοιχεία του δόθηκαν από το δανειστή σε εταιρεία ενημέρωσης. Διαφορετικά η όχληση είναι παράνομη και μπορεί ο δανειολήπτης να προσφύγει εναντίον του δανειστή του.
3. Να ενημερώνουν τον δανειολήπτη από ποια εταιρεία τον καλούν και εκ μέρους ποιου δανειστή.
4. Απαγορεύεται τηλεφώνημα με απόκρυψη αριθμού από την πλευρά της εταιρίας.
5. Δυνατότητα κλήσης του δανειολήπτη μόνο εργάσιμες ημέρες (Δευτέρα-Παρασκευή) και ώρες 09.00 μέχρι 20.00
6. Δικαίωμα όχλησης το πολύ μία φορά στις δύο ημέρες.
7. Απαγόρευση κλήσης του δανειολήπτη στο χώρο εργασίας του εκτός αν δεν υπάρχει άλλο γνωστοποιημένο τηλέφωνο.
8. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο άσκηση ψυχολογικής βίας (απειλές για κατασχέσεις), ακόμη και υπό τη μορφή «νουθεσίας», στο δανειολήπτη προκειμένου να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.
9. Απαγορεύεται επίσης η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη.
10. Απαγορεύεται η όχληση των οικείων προσώπων του δανειολήπτη.
Να σημειωθεί ότι ο δανειστής έχει το δικαίωμα να απευθύνεται μόνο σε μία εταιρία ενημέρωσης για κάθε υπόθεση.
Σε περίπτωση που οι εταιρίες ενημέρωσης δεν τηρήσουν κάποια από τις παραπάνω από το νόμο προβλεπόμενες υποχρεώσεις τους, η συμπεριφορά τους συνιστά κατάχρηση δικαιώματος, που πολλές φορές μπορεί να ανέρχεται και στο επίπεδο του ποινικού αδικήματος.
Το επόμενο βήμα σε περίπτωση μη καταβολής των οφειλομένων μηνιαίων δόσεων που προβαίνει η τράπεζα είναι η καταγγελία (συνήθως μετά από 90 ημέρες όπου το δάνειο σταμάτησε να εξυπηρετείται) του δανείου η οποία πραγματοποιείται μέσω εξώδικου δήλωσης καθιστώντας όλο το ποσό του δανείου άμεσα απαιτητό και αποστέλλεται στην διεύθυνση του δανειολήπτη μέσω δικαστικού επιμελητή ο οποίος συντάσσει έκθεση επίδοσης (καταγγελία του δανείου μέσω τηλεφώνου ή μέσω απλής επιστολής δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί). Το εξώδικο δεν αποτελεί κάποιο ιδιαίτερο νομικό έγγραφο, είναι απλά μια επίσημη ειδοποίηση η οποία δεν έχει κάποια άλλη αξία πλην της ενημέρωσης αλλά μας δείχνει τις προθέσεις του δανειστή για τις κινήσεις που θα ακολουθήσουν θέτοντας μάλιστα και προθεσμίες για την αποπληρωμή του δανείου.
Μόλις περάσει η προθεσμία που μας δίνει το εξώδικο, η τράπεζα κατά πάσα πιθανότητα θα εκδώσει διαταγή πληρωμής σε βάρος μας. Αυτή μας κοινοποιείται με δικαστικό επιμελητή. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, η τράπεζα μπορεί να προβεί σε κατάσχεση και πλειστηριασμό των περιουσιακών στοιχείων μας. Εδώ απαιτείται άμεση επέμβαση δικηγόρου.
Η διαταγή πληρωμής είναι μια δικαστική επιταγή που εκδίδει ο δικαστής, με την οποία διατάζει τον οφειλέτη να πληρώσει στο δανειστή το πρόδηλο χρηματικό χρέος του. Και είναι αυτό πρόδηλο, όταν το παραγωγικό γεγονός του χρέους αυτού προαποδείχνεται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο που έχει δεσμευτική αποδεικτική δύναμη. «Κώστας Μπέης, Πολιτική δικονομία > Μαθήματα Πολιτικής Δικονομίας – Θεμελιακές Έννοιες >«Η πράξη αυτή καταχωρίζεται σε δημόσιο έγγραφο που δημιουργεί μαχητό τεκμήριο ενοχής του οφειλέτη. Για το λόγο αυτό, η διαταγή πληρωμής είναι εκτελεστός τίτλος (631 και 904 §2 εδ. ε’).
1) Αποτελεί εκτελεστό τίτλο. (Εκτελεστός τίτλος=η δυνατότητα του δανειστή να επιχειρήσει την έναρξη της εκτέλεσης και την επίταξη του ποσού που του οφείλεται επιβάλλοντας κατάσχεση και ορίζοντας πλειστηριασμό)
2) Εκδίδεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν απαιτείται προσδιορισμός δικασίμου ούτε διεξάγεται συζήηση σε ακροατήριο. (Πινάκιο-συζήτηση= Ο προσδιορισμός της συζήτησης σε χρόνο μεταγενέστερο από την κατάθεση της αίτησης).
3) Περιορίζεται το κόστος. Απλή κατάθεση, δικαστικό ένσημο και κοινοποίηση στον οφειλέτη για να ξεκινήσουν οι προθεσμίες (κόστος μίας αγωγής=σύνταξη κατάθεση κοινοποίηση, παράβολο συζήτησης δικαστικό ένσημο, πιθανότητα εφετείου, προσδιορισμός δικασίμου, παράβολα και αμοιβές δικηγόρων στο Εφετείο)
4) Ελαφρύνει το δικαστήριο καθώς ο όγκος των χρηματικών απαιτήσεων των δανειστών είναι τεράστιος. Υπολογίζεται ότι εάν δεν υπήρχε η διαδικασία των Διαταγών πληρωμής οι χρηματικές απαιτήσεις με την υπάρχουσα κατάσταση θα προσδιοριζόταν σε τακτική δικάσιμο μετά από 5 χρόνια σε πρώτο βαθμό
5) ικανοποιείται η απαίτηση του δανειστή όσο το δυνατό συντομότερα. Βέβαια θα πρέπει να αποδεικνύεται παραχρήμα το βέβαιο και εκκαθαρισμένο της απαιτήσεώς του.
6) είναι αμέσως εκτελεστή και η άσκηση ανακοπής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής.(Αναστολή= η δικαστική διαδικασία που πρέπει να κινήσει ο οφειλέτης (Ασφαλιστικά μέτρα) όταν πιθανολογείται ότι η ανακοπή του για την εξαφάνιση της διαταγής πληρωμής είναι βέβαιη,)
ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ – ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ
1) Η κατάσχεση είναι η διαδικασία που ακολουθεί την κοινοποίηση της διαταγής πληρωμής.
2) Για την νομιμότητα της επιβολής της πλην των λοιπών απαιτείται να εγγραφεί μετά από τρεις εργάσιμες ημέρες από την κοινοποίησής της.
3) Τη διαδικασία την κινεί ο δανειστής που ονομάζεται επισπεύδων, ενώ την επιμέλεια εγγραφής και τον ορισμό του πλειστηριασμού τον αναλαμβάνει ο δικαστικός επιμελητής.
4) Για να μπορέσει να επιβληθεί κατάσχεση θα πρέπει να βρεθούν περιουσιακά στοιχεία (κινητά ακίνητα άυλα, χρήματα ακόμη και στα χέρια άλλου, επιχείρηση, ειδικά περιουσιακά στοιχεία) στο όνομα του οφειλέτη είτε είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο-εταιρεία.
5) Η κατάσχεση στη πράξη σημαίνει γνωστοποίηση στον οφειλέτη ότι κάποιο περιουσιακό του στοιχείο έχει προσωρινώς δεσμευτεί από τον δανειστή του, ο οποίος δανειστής θα επιχειρήσει να το εκπλειστηριάσει προκειμένου από την αγορά του σε πλειστηριασμό να ικανοποιήσει την απαίτησή του.
6) Μετά τη κατάσχεση ο δικαστικός επιμελητής ορίζει ημερομηνία πλειστηριασμού και τη γνωστοποιεί στον οφειλέτη και τη δημοσιεύει στις εφημερίδες.
7) Οι πλειστηριασμοί πλέον διεξάγονται στο ειρηνοδικείο της έδρας του εκπλειστηριαζόμενου ακινήτου με κλειστές σφραγισμένες προσφορές.
8 ) για να σταματήσει η διαδικασία του πλειστηριασμού προσωρινά ή μόνιμα πρέπει να γίνουν οι εξής ενέργειες.
8α) Πέντε εργάσιμες ημέρες πριν τον πλειστηριασμό να να κατατεθεί ανακοπή διόρθωσης της τιμής πρώτης προσφοράς. (Με αυτή τη διαδικασία διορθώνεται η πρώτη προσφορά του εκπλειστηριαζόμενου ακινήτου, οπότε και καθορίζεται από το δικαστήριο η αξία του αντικειμένου της διαφοράς. Γιατί την εκτίμηση της αξίας του εκπλειστηριαζομένου την διενεργεί ο δικαστικός επιμελητής.)
8β) Πέντε εργάσιμες ημέρες πριν το πλειστηριασμό μπορεί να ασκηθεί η ανακοπή του άρθρου 1000 ΚΠολΔ. Δηλαδή να ανασταλεί επί ένα εξάμηνο ο πλειστηριασμός με τη προϋπόθεση καταβολής τουλάχιστον του 1/4 της απαίτησης και των εξόδων φυσικά του πλειστηριασμού και εφόσον πιθανολογηθεί ότι θα εξοφληθεί η απαίτηση.
8γ) Πέντε εργάσιμες ημέρες πριν το πλειστηριασμό μπορεί να κατατεθεί η «βαριά αναστολή» που σταματάει τη διαδικασία του πλειστηριασμού μέχρι να συζητηθεί από το τακτικό δικαστήριο η βασιμότητα της ανακοπής για την εξαφάνιση όλων των πράξεων της εκτέλεσης.
Ενδικα Μέσα
Ένδικα μέσα είναι η δυνατότητα του οφειλέτη να αμυνθεί κατά της διαδικασίας της εκτελέσεως (επίδοση επιταγής προς πληρωμή, κατάσχεση, πλειστηριασμός) προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη με τη δυνατότητα της ανακοπής.
Απαγόρευση κατάσχεσης ακινήτου
Δεν επιτρέπεται η κατάσχεση από τράπεζες, ακινήτου οφειλέτη από
καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, το οποίο αποδεδειγμένα αποτελεί τη μοναδική κατοικία του, με τις εξής προϋποθέσεις:
α) Να ασκήσει εγκαίρως εντός 15 ημερών ανακοπή κατά της κατάσχεσης
β) Η απαίτηση της τράπεζας να μην υπερβαίνει το ποσό των 20.000 ευρώ
γ) να μην έχει εγγραφεί στο ακίνητο αυτό προσημείωση υπέρ της τράπεζας, με τη βούληση του οφειλέτη
δ) ο οφειλέτης να μην έχει εκπληρώσει τη συμβατική του υποχρέωση εξαιτίας αδυναμίας για την οποία δεν ευθύνεται.
Προστασία Υπερ-χρεωμένων νοικοκυριών Ν.3869/2010
Ο νόμος 3869/10 που είναι γνωστός και ως νόμος Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τέθηκε σε ισχύ για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2010 και προβλέπει τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.
Ποια χρέη καλύπτει;
Ο νόμος 3869/10 καλύπτει χρέη σε:
όλους τους τύπους στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων (ανοιχτά δάνεια, καταναλωτικά δάνεια, στεγαστικά δάνεια, δάνεια πρώτης κατοικίας, δάνεια πρώτης κατοικίας από τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας (ΟΕΚ), δάνεια πρώτης κατοικίας από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, δάνεια επισκευαστικά κατοικίας κτλ.)
πιστωτικές κάρτες
Ο νόμος 3869/10 δεν καλύπτει χρέη:
που προέκυψαν από εμπορικές συναλλαγές ή αδικοπραξία
προς το Δημόσιο
Πως επιτυγχάνεται η ρύθμιση χρεών;
Βάσει του νόμου 3869/10 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά μπορούμε να εξασφαλίσουμε χαμηλή δόση προς όλες τις τραπεζικές οφειλές, πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια, καθώς και μικρότερη δόση στα στεγαστικά δάνεια ή άλλου τύπου δάνεια που έχουν προσημείωση σε ακίνητο.
Η εξασφάλιση των χαμηλών δόσεων προς όλες τις τραπεζικές οφειλές επιτυγχάνεται με:
Μείωση του επιτοκίου που φτάνει ως και μηδενικό επιτόκιο, δηλαδή με εντελώς άτοκες δόσεις
Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των οφειλών
Διαγραφή χρεών (μερική ή πλήρης απαλλαγή)
Πότε επιτυγχάνεται διαγραφή χρεών;
Σε πολλές περιπτώσεις ανάλογα με την εισοδηματική κατάσταση του δανειολήπτη και τα περιουσιακά του στοιχεία, μπορεί να επιτευχθεί και διαγραφή μέρους του χρέους. Εδώ ο νόμος ευνοεί ιδιαίτερα υπερχρεωμένους πολίτες που δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία (άρθρο 8 παρ. 2).
Τι προβλέπει ο νόμος για την πρώτη κατοικία;
Ο νόμος 3869/10 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά προβλέπει την εξαίρεση της πρώτης κατοικίας του δανειολήπτη από την υπό ρευστοποίηση περιουσία του.
Πότε επιτυγχάνεται ολική διαγραφή χρεών;
Σε εξειδικευμένες περιπτώσεις προβλέπεται πλήρης απαλλαγή από όλα τα τραπεζικά χρέη του δανειολήπτη, όταν συντρέχουν μακροχρόνια ανεργία ή μακροχρόνια προβλήματα υγείας ή άλλα παρόμοιας σοβαρότητας προβλήματα (άρθρο 8 παρ. 5).
Πότε γίνεται αναστολή διαταγών πληρωμής;
Ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, προβλέπει, επίσης, την αναστολή διαταγών πληρωμής από τη στιγμή της κατάθεσης στο ειρηνοδικείο της αντίστοιχης αίτησης.
Πόσο διαρκεί η αποπληρωμή των χρεών μετά την ρύθμιση;
Η αποπληρωμή των τραπεζικών οφειλών μέσω του νόμου 3869/10 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ολοκληρώνεται από 4 ως 20 έτη, ώστε ο υπερχρεωμένος πολίτης να απαλλαγεί από το μεγάλο πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών και της υπερχρέωσης και να επανέλθει στην υγιή συναλλακτική συμπεριφορά με τις τράπεζες.
Ειδικότερα, ο νόμος προβλέπει 4 στάδια ρύθμισης:
1. Εξωδικαστικός συμβιβασμός: προβλέπει την υποχρεωτική απόπειρα του, η οποία αποδεικνύεται με βεβαίωση του φορέα που την έχει αναλάβει. Τον εξωδικαστικό συμβιβασμό μπορούν να αναλάβουν δικηγόροι, ο Συνήγορος του Καταναλωτή, οι καταναλωτικές οργανώσεις, κ.α.
2. Αίτηση στο Ειρηνοδικείο: η αίτηση περιλαμβάνει κατάσταση περιουσίας και εισοδημάτων οφειλέτη και συζύγου, κατάσταση απαιτήσεων πιστωτών, σχέδιο διευθέτησης οφειλών.
3. Συμβιβασμός ενώπιον Ειρηνοδικείου: ο συμβιβασμός επιτυγχάνεται με συμφωνία πιστωτών με απαιτήσεις άνω του 51% των οφειλών.
4. Δικαστική ρύθμιση οφειλών: το δικαστήριο μετά τον έλεγχο, εφόσον κρίνει ότι δεν επαρκούν τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα του οφειλέτη για την αποπληρωμή των χρεών, προχωρά στη ρύθμιση των οφειλών.
Ο νόμος περιγράφει μια περίπλοκη διαδικασία που, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε καταβολή μικρού μέρους των οφειλών και σε οριστική απαλλαγή των υπολοίπων χρεών.
Εκτός όλων αυτών υπάρχει και η δυνατότητα ρυθμίσεων δανείων απευθείας με την τράπεζα. Αυτή όμως η λύση αν και παρέχει μια προσωρινή διευκόλυνση αυξάνει την διάρκεια εξόφλησης του δανείου, καθώς και του τελικού ποσού που θα εξοφλήσει τελικά. Οι λύση των ρυθμίσεων αυτών έχει αποδειχθεί ως θνησιγενείς αφού με στοιχεία των τραπεζών εμφανίζονται ότι 8 στις 10 ρυθμίσεις δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από τον πρώτο κιόλας χρόνο. Επίσης κάποιες κινήσεις για συνεννόηση με τις τράπεζες ώστε να διευκολυνθεί το στρατιωτικό με ειδικές για αυτούς ρυθμίσεις δεν έχουν αποδώσει.
Κατόπιν όλων αυτών που αναφέρθηκαν στο παρόν άρθρο ο δανειολήπτης που πλέον δεν μπορεί να εξοφλήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις έχει πολλά νομικά όπλα ώστε να αντιμετωπίσει τις τράπεζες. Παρότι η άγνοια και η προσπάθεια των ιδίων των τραπεζών να εμφανιστούν ως ‘’ανίκητες’’ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, το αντίθετο μάλιστα, με την επιλογή ενός δικηγόρου που ασχολείται με αυτά τα θέματα η κατάσταση είναι αντιμετωπίσιμη.
Το θέμα των δανείων και των τραπεζών που τα χορηγούν δεν μπορεί να παρουσιασθεί πλήρως μέσα στα στενά όρια ενός άρθρου, όμως ο σκοπός μου είναι η συνοπτική ανάδειξη των καταστάσεων που θα αντιμετωπίσει ο δανειολήπτης και των λύσεων που υπάρχουν ώστε να αντιμετωπίσει τις δύσκολες αυτές καταστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.