Όταν ο εξευτελισμός σου γίνει τέλειος

Δεν ξέρω πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι φαντάζονταν στο μυαλό τους την ιδέα ''Ελλάδα''  2.000 χρόνια μετά.
Αν βρισκόμουν στη θέση τους σε μια κοινωνία όπου είχε ανακαλυφθεί έστω* η δημοκρατία των πολιτών και η άμεση ψηφοφορία, θα φανταζόμουν ο ίδιος λαός μετά από δύο χιλιετίες να έχει κατακτήσει μια κοινωνία συνειδητοποιημένων πολιτών που θα είχαν αγγίξει τον αυτοέλεγχο και δεν θα 'χαν ανάγκη τους θεσμούς. Αντίθετα η Ελλάδα από ''Ιδέα'' μετατράπηκε σε ένα συντηρητικό φοβικό κράτος που δεν πρoάγει καμία εξέλιξη στο ανθρώπινο είδος.

Αν αναλογιστούμε ότι 2.000 χρόνια μετά για το συμφέρον 11.000.000 πολιτών μάχεται στο κοινοβούλιο μια μειοψηφία μόλις 83 ανθρώπων ενάντια σε μια αστική κλίκα 168 αφεντάδων  και 21 σφουγγοκωλάριων ουρακουτάγκων, θα αισθανθούμε τουλάχιστον ντροπή για το έκτρωμα που αφήσαμε να σκιάσει αυτό τον τόπο. 

Μια αστική ελίτ που ένα απόγευμα Κυριακής εκπροσωπώντας συμφέροντα πολυεθνικών, με τη δική μας ανοχή, φόρεσε το φερετζέ της Ρεπάμπλικ και ψήφισε ένα κωλόχαρτο που κρίνει την τύχη 15.000 ανθρώπων. Ακόμα και ο χαρακτηρισμός Ρεπάμπλικ υποβαθμίζει το ζήτημα σε θεσμικό επίπεδο, ενώ το πρόβλημα της χώρας είναι τουλάχιστον πολιτισμικό.

Αν και μοιραία όταν ο εξευτελισμός σου γίνει τέλειος και το καθεστώς αυτό ανατραπεί, αυτό δεν θα πρέπει να μεταφράζεται ως ''άλμα''. Μια τέτοια φυσική καταστροφή δεν συνεπάγεται και μια νέα πορεία. Η όποια νέα κυβέρνηση προκύψει δε θα πρέπει μόνο να υπόκειται σε πλήρη έλεγχο και στήριξη από τον ίδιο το λαό, αλλά να προσδιοριστεί με λαϊκή εντολή η κατεύθυνση της προς μια νέα μορφή διακυβέρνησης, που θα αφήσει πολιτισμικό στίγμα σε αυτό το λαό. Η γνώση και η εμπειρία υπάρχει, είναι καιρός, να επέλθει και η υπέρβαση.

Μαύρος Στυλό για το enstoloi.gr