Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται ...

Του Αντισυνταγματάρχη (ΣΔΓ) Ανέστη Τσουκαράκη

28^η Ιανουαρίου 2013. Επιστρέφω από τη φυσιοθεραπεία μου. Κατά τα συνήθη βλέπω τα e-mails μου. Εκπλήσσομαι από την ποσότητα αυτών και τους αποστολείς που μέχρι τότε δεν γνώριζα. Όλα με οδηγούν σε links με δημοσιεύματα που μας φέρνουν, εμένα και το Γεν. Γραμματέα του Συνδέσμου Υποστήριξης και
Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων, «διοικητικά εγκαλούμενους» από τον ιεραρχικά ανώτερό μας κ. Α/ΓΕΕΘΑ, διότι ως διοικούσα επιτροπή του σωματείου συντάξαμε, εκδώσαμε και εν συνεχεία αποστείλαμε την 26-1-2013, με την ηλεκτρονική αλληλογραφία, έγγραφο με ερωτήματα (για οικονομικά – συνταξιοδοτικά – ασφαλιστικά θέματα) που ταλανίζουν εδώ και καιρό τους εν ενεργεία συναδέλφους μας μέλη μας, προκειμένου να απαντηθούν και να κατευνάσουμε την ανησυχία, τον πανικό και τη σύγχυση στην οποία είχαν περιέλθει αυτοί και οι οικογένειές τους, απόρροια των διαψευσμένων μέχρι τούδε διαβεβαιώσεων ένθεν κακείθεν από τη νέα μορφή ενημέρωσης των στελεχών (twitter, facebook κλπ). Δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι είναι μια από τις επανειλημμένες διαρροές. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Οι στρατιωτικοί (και σε όποια θέση και να βρισκόμαστε) δεν διαρρέουμε εμπιστευτικά έγγραφα και πολύ περισσότερο όταν αυτά είναι προσωπικά και αναφέρονται σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Είναι πειθαρχικό παράπτωμα. Το γνωρίζουμε όλοι. Το διδασκόμαστε στις σχολές μας. Το μαθαίνουμε στην πράξη. Μπα. Δεν νομίζω. Το άφησα.

29^η Ιανουαρίου 2013. Μεσημέρι. Κτυπάει το τηλέφωνο. Από την άλλη γραμμή μια ήρεμη αντρική φωνή με ενημερώνει: «Θα έρθουμε το μεσημέρι στο σπίτι σας για να σας επιδώσουμε διοικητική κλήση σε απολογία, από τον κ. Α/ΓΕΕΘΑ». Ουπς !!! Οι διαρροές επιβεβαιώνονται. Ήταν 16.30΄ περίπου όταν ανώτερος αξκός του ΠΝ, με Ναύτη οδηγό και καμιονέτα ήρθαν στο σπίτι μου για να μου επιδώσουν την από την προηγούμενη ημέρα διαρρέουσα κλήση σε απολογία. Μα τι γίνεται; Διαρροές ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων πριν ακόμη λάβει γνώση το υποκείμενο; Τέλος πάντων. Δεν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς. Άνευ ουσίας. Η ουσία είναι άλλη και κρύβεται αλλού. Το τυπικό της υπόθεσης θα πάρει το δρόμο του και θα κριθεί όπου και όταν πρέπει να κριθεί και να λογοδοτήσει.

Υποβάλλω την απολογία μου, κατά τα προβλεπόμενα.

4^η Φεβρουαρίου 2013. Επιστρέφω από τη φυσιοθεραπεία μου. Κατά τα συνήθη βλέπω τα e-mails μου. Για ακόμη μία φορά εκπλήσσομαι από την ποσότητα αυτών και τους νέους αποστολείς. Όλα με οδηγούν σε links με δημοσιεύματα που φέρνουν αυτή τη φορά να επιβάλλεται, σε εμένα και το Γεν. Γραμματέα του Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων, από τον κ. Α/ΓΕΕΘΑ η πειθαρχική ποινή της 10ήμερης φυλάκισης (και λίγο ήταν όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στα δημοσιεύματα) διότι, με το ανωτέρω έγγραφό μας, επιδείξαμε αυθάδεια, έλλειψη σεβασμού και υπακοής ως κατώτεροι προς ανώτερό μας, προσβάλλαμε την πειθαρχία και την υπηρεσιακή τάξη και προκαλέσαμε ανησυχία και σύγχυση στα εν ενεργεία μέλη των ΕΔ. «Μα τι γίνεται;» σκέφτηκα. Και 2^η διαρροή; Τώρα, μάλλον, είναι φούσκα. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια.Εγώ δεν έχω πάρει κάτι στα χέρια μου.

Προσπαθώ να το ξεχάσω. Δυστυχώς, όμως, το τηλέφωνο δεν λέει να σταματήσει. «Είμαστε μαζί σας». «Υπομονή». «Μπόρα είναι θα περάσει», μερικές από τις φράσεις που ακούγονται από την άλλη μεριά του τηλεφώνου. Πέφτω από τα σύννεφα. Επώνυμα, δεκάδες συνάδελφοι, χωρίς να φοβούνται να μου πουν το όνομά τους (ακόμη και ανώτατοι, ανώτεροι, κατώτεροι, επαγγελματίες οπλίτες). Εκπλήσσομαι απρόσμενα, με τα λόγια τους: «Συνεχίστε». «Δεν πρέπει να παραδώσουμε το κάστρο». «Θα το παλέψουμε όλοι μαζί». «Δεν θα το παραδώσουμε». «Το αφήνουν μόνοι τους αυτοί». «Δεν σκέπτονται». «Δεν μπορώ να πληρώσω το ενοίκιό μου». «Δεν μου φτάνουν τα χρήματα». «Κρυώνει η οικογένειά μου». «Κλαίω μόνος μου τα βράδια για μην με δουν τα παιδιά μου και η γυναίκα μου». «Δεν αντέχω άλλο, τα έξοδα τρέχουν». «Δεν μας υπολογίζει κανείς». «Δεν ξέρω τι να κάνω, άλλο». «Δεν πάει άλλο». «Σήμερα έφαγε η οικογένεια με τάπερ και αύριο και μεθαύριο». «Σκέφτομαι να …….».

Δεν ξέρω τι να πω. Τα λόγια των συναδέλφων επισκιάζουν τις όποιες διαρροές για φερόμενη ποινή μου. Θεωρώ ότι δεν είναι αλήθεια. Θα επικρατήσει η λογική και όχι ο θυμός. Δεν αρμόζει στους στρατιωτικούς ο θυμός. Άλλωστε δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και αυτή η διαρροή. Εάν επιβεβαιωθεί τότε μάλλον κάτι συμβαίνει. Φέρεται (κατά τα δημοσιεύματα) να διενεργείται Ένορκη Διοικητική Εξέταση και προκαταρκτική εξέταση για «διαρροή και διάδοση ψευδών ειδήσεων». Εάν είναι αλήθεια θα έχει ενδιαφέρον να δούμε από ποιον διέρρευσαν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, δηλαδή η κλήση σε απολογία και η φερόμενη ποινή μας. Θα έχει ενδιαφέρον. Δεν είναι πολλά τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Βλέπεται, πρόσβαση στο περιεχόμενο των συγκεκριμένων εγγράφων (εμπιστευτικά - προσωπικά) έχουν 3 πρόσωπα. Ο υπογράφων - εγκρίνων (κάτω δεξιά), ο υπογράφων το ακριβές αντίγραφο (κάτω αριστερά) και ο παραλήπτης. Παραλήπτες στη συγκεκριμένη περίπτωση είμαστε οι εγκαλούμενοι, και στη περίπτωσή μας, αφενός την κλήση σε απολογία τη λάβαμε αμφότεροι μετά τη διαρροή και αφετέρου τη φερόμενη ποινή δεν την έχουμε λάβει κατά το χρόνο σύνταξης του παρόντος. Θα μου πείτε εδώ απόρρητα …….. Κάποιοι ωστόσο βιάζονται. Θα περιμένουμε και θα πράξουμε κατά τα στρατιωτικώς προβλεπόμενα.

Σε κάθε περίπτωση θα έχει ενδιαφέρον η ΕΔΕ. Θα αναμένουμε τα αποτελέσματά της. Στο μέλλον (εγγύς) θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε τί πράγματι κρύβεται πίσω από όλα αυτά και να είστε σίγουροι ότι θα μαθευτεί. Είναι μικρός ο κόσμος μας βλέπεται.

Όπως και να ΄χει, ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Οι στρατιωτικοί οφείλουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας. Ή δεν είναι έτσι. Τι είπατε; Θα δείξει η ιστορία; Τουλάχιστον εμείς θα λέμε με περηφάνια, κάποια στιγμή στα παιδιά μας: «Προσπαθήσαμε». «Το παλέψαμε».