Άρθρο αναγνώστη Τι να κάνουν τις καταλήψεις.

Γράφει ο Μαύρος Στυλός
Στη Βίλλα Αμαλίας δεν σύχναζα ποτέ. Ούτε μπάχαλα επιχείρησα να κάνω. Και δεν έχω πρώτο βαθμό συγγένειας με κανένα απο τους συλληφθέντες . Στήριξη δεν περιμένουμε ποτέ, απο ανθρώπους  που δηλώνουν ότι δεν συμμετέχουν στις  πολιτικές διαδικασίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.  Μάλλον και εγώ όπως  οι περισσότεροι προοδευτικοί πολίτες αυτής τη χώρας, έχουν ερωτική εμμονή με τον αναρχικό χώρο. Όχι, απλά δε μου ''κάθεται'' όταν μια αδίστακτη ακροδεξιά κυβέρνηση, μπορεί να ανταλλάζει κοψοχρονιά τα ολυμπιακά ακίνητα με μοναστήρια, αλλά κόπτεται γιατί κατοικείται και αξιοποιείται ένα ερείπιο από νέους ανθρώπους και συλλογικότητες. Πως μπορεί να ενδιαφέρθηκαν για τα άδεια μπουκάλια, που μπορεί και να γίνουν μολότοφ  όταν δεν νοιάστηκαν που στο κέντρο της Αθήνας  καλπάζουν οι ρατσιστικές επιθέσεις η πρέζα και τα όπλα. Εφόσον η κυβέρνηση απειλεί με πρακτικές που περιορίζουν την ελευθερία του λόγου ενός κοινωνικού -φιλοσοφικού χώρου, εγείρονται  ερωτηματικά για την πορεία που θα πάρει  το τέρας του φασισμού που αμόλησαν  Δεδομένης της επίθεσης  φίμωσης του αναρχικού χώρου, δίνει το παράδειγμα σε όλους, οτι όταν στενέψει  κι άλλο η  βραχυπρόθεσμη κυβερνητική θητεία της, ίσως συνεχίσει την ίδια πρακτική αδιακρίτως. Αν αυτό σημαίνει ότι χαϊδεύω τους αναρχικούς, εγώ θεωρώ ότι δεν αξίζει να τους αφήσουμε να ανοίξουν τις κερκόπορτες του φασισμού για έναν παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό. Ένα ελεύθερο σταθμό σε ένα χώρο για ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Ενδεχομένως δε η ιστορία με τη βίλλα Αμαλίας και τις άλλες καταλήψεις να είναι παγίδα για το ΣΥΡΙΖΑ. Ας είναι και έτσι. Ας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να στιγματιστεί ξανά από τα ΜΜΕ για να προστατέψει τις δημοκρατικές ελευθερίες.