Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Αληθινή χιουμοριστική ιστορία που αφηγείται αμερικανός αστυνομικός



Αληθινή χιουμοριστική ιστορία που αφηγείται αμερικανός αστυνομικός

Τίποτα δε συγκρίνεται με τα νεκροταφεία ....

Μια νύχτα, βρισκόμουν περιπολία σε ένα ορεινό χωριό. Ενώ κινούμουν σε ένα χωματόδρομο που οδηγεί στο  νεκροταφείο σταμάτησα ένα ύποπτο αυτοκίνητο γιατί νόμιζα ότι ο επιβάτης μπορεί να έχει όπλο. Γι 'αυτό και κάλεσα στον ασύρματο και το συνεργάτη μου για ενισχύσεις. Λίγη ώρα μετά, άκουσα το συνεργάτη μου να διαβιβάζει από τον ασύρματο. Βρισκόταν ένα τετράγωνο περίπου πριν σε μένα όταν τον άκουσα στον ασύρματο να λέει, ".....επαναλαμβάνω! ....... δεν ξέρω που να πάω.......'' ***Να πάρει''!!.........." και στη συνέχεια, νεκρική σιγή. Η καρδιά μου σταμάτησε! Tο μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν εικασίες και να μαντέψω τι θα μπορούσε ενδεχομένως να του έχει συμβεί. Τρακάρισμα; Μια ενέδρα; Τι θα μπορούσε να ήταν άραγε...
 Ο κεντρικός εκφωνητής φώναξε αμέσως στον ασύρματο"4-2, είστε καλά;" ...Εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι κάθε αστυνομικός που εργαζόταν και το άκουγε ήταν σε αγωνία. Περιμένοντας  πετάγεται ο συνεργάτης μου ξαφνικά και απαντά! Ακουγόταν λαχανιασμένος και η φωνή του έτρεμε.....''Είμαι εντάξει .. νομίζω ότι... χτύπησα ένα ζώο, αλλά .. δεν. .. δεν ..." Κανένας δεν καταλάβαινε τι έλεγε,αρκεστήκαμε που μας επιβεβαίωσε ότι ήταν καλά. Τελικά σε λίγα λεπτά ο συνεργάτης μου ήρθε και με βοήθησε στον έλεγχο του αυτοκινήτου που είχα σταματήσει ... Όλη την ώρα ήταν αναστατωμένος, σαν να είχε μια σκοτεινή εμπειρία, σαν να  είχε δει φάντασμα.
Μόλις τελειώσαμε με τον έλεγχο, μου εξήγησε τελικά τι είχε συμβεί και στη συνέχεια με οδήγησε στο σημείο που χτύπησε το ''ζώο''. Τα παιδιά που έμεναν σε εκείνο το ορεινό χωριό, πιθανόν βαριόταν και είπαν να περάσουν...κάπως πιο δημιουργικά το χειμώνα. Γιαυτό λοιπόν είχαν φτιάξει χάρτινα ομοιώματα ζώων σε τεράστιες όμως διαστάσεις.Έφτιαξαν τεράστια τσακάλια, σκύλους,γάτες και τα τοποθέτησαν εν συνεχεία στη σειρά κλείνοντας πραγματικά όλο το δρόμο.  Έδεσαν λοιπόν με σκοινιά τα χάρτινα ζώα όπως δένουν τις  μαριονέτες και κρύφτηκαν  πάνω στα δέντρα. Όπως ο συνεργάτης μου  οδηγούσε, τα πιτσιρίκια  τράβηξαν τα σχοινιά και τα τεράστια ζώα φαινόταν σαν να πετάχτηκαν μέσα στη μέση κλείνοντας του το δρόμο!. Πιστεύω ότι η καλύτερη περιγραφή για το μέγεθος των ''χάρτινων ζώων'' που ''τράκαρε'' είναι  τα γεννητικά όργανα  της γάτας! τα οποία  ήταν περίπου 16... "... Καθώς στεκόμουν και κοίταγα το συνάδελφο μου δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω με το σκηνικό. Πάντως  τις τελευταίες 3 ώρες της βάρδιας που φάγαμε για να εντοπίσουμε τα παιδιά...άξιζαν. Κατά τη γνώμη μου, τα παιδιά αυτά, θα πρέπει να πάρουν μια κάρτα ''ελευθέρας εισόδου-εξόδου από τη φυλακή'' λόγω της μεγάλης δημιουργικότητας  τους ...







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.