Οι αγώνες των εργαζομένων είναι η άμυνα στην εξαθλίωση των μνημονίων

Να επιστρατευτούμε στον κοινό αγώνα δράσης, για να αποκρούσουμε την στυγνή μνημονιακή πολιτική που πυρπολεί τη ζωή μας.

 Συνάδελφοι,

Ο τρίτος χρόνος της μνημονιακής επέλασης, συνεχίζει το καταστρεπτικό του έργο τόσο στο εισόδημά μας, όσο και στα εργασιακά μας δικαιώματα και στα με αίμα και αγώνα κεκτημένα μας. Δυστυχώς το λόμπι των κερδοσκόπων των αγορών, των τοκογλύφων και των διαχειριστών της κρίσης, που οι ίδιοι δημιούργησαν, δεν χορταίνει από τις περικοπές, από το σφαγιασμό, από την καταδίκη σε φτώχεια και εξαθλίωση.

Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 αφαίμαξε ότι είχε απομείνει στο φτωχοκάματό μας και μάλιστα αναδρομικά, αλλά προφανώς δεν τους αρκεί. Οι διαρροές ήδη ξεκινήσανε και μιλάνε για ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ στα πλαίσια ενός νέου, δήθεν, μισθολογίου ένστολων, ενώ ακόμα ηχούν στα αυτιά μας, οι δηλώσεις του κ. Στουρνάρα για την αφαίμαξη άλλων 88 εκατομμυρίων ευρώ από το μισθολόγιό μας. Και αυτό το εφιαλτικό σενάριο έρχεται να συμπληρωθεί από την τελευταία απόφαση που θέτει στο σφαγείο το ήδη περικομμένο δικαιούμενο εφάπαξ μας.

Συνάδελφοι,

Οι μνημονικοί εταίροι συνεχίζουν την «ερημοποίηση της χώρας μας και την φτωχοποίηση του λαού μας». Το μόνο που τους φοβίζει είναι η δύναμη των εργαζομένων, η λαϊκή οργή και η οργανωμένη αντίδραση των εξαθλιωμένων νεοφτώχων συμπολιτών μας. Μετά τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων, ακολούθησε σήμερα και η «επίταξη» αγωνιζομένων εργαζομένων στις δημόσιες μεταφορές. Δυστυχώς δεν σφάζουν μόνο το εισόδημά μας, αλλά και τα δικαιώματά μας.

Στέλνουμε τη συμπαράστασή μας στους «επιταγμένους εργαζόμενους». Δεν πάει άλλο. Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Ο εμπρησμός της ζωής μας συνεχίζεται. Θα τους αφήσουμε;

Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε πίσω την κλεμμένη ζωή μας και τα χαμένα μας όνειρα.