1η Μαίου,με τα μάτια και τη πένα ενός εν ενεργεία -εργαζόμενου- στρατιωτικού!

Του Ανέστη Τσουκαράκη

Αντισυνταγματάρχης (ΣΔΓ),
Πρόεδρος Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων.


Όλα ήταν κανονισμένα από πριν. Οι συμμετέχοντες είχαν πάρει τις αποφάσεις τους. Αυθόρμητα ο καθένας. Το ένοιωθαν. Ή τώρα ή ποτέ. «Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα» είπαν. Μας τα πήραν και συνεχίζουν ακάθεκτα να τα παίρνουν όλα. Δικαιώματα. Εργασία. Μισθούς. Περιουσίες. Ελευθερία. Ξεκούραση. Την ίδια μας τη Χώρα. Την πατρίδα μας. Την περηφάνια μας. Τη ζωή μας. Την ύπαρξή μας την ίδια. Άνθρωποι που ζουν με την υποδούλωση άλλων ανθρώπων. Θα το επιτρέψουμε; Και βεβαίως όχι.Η απόφαση διαδόθηκε με ταχύτατους ρυθμούς και με όλα τα μέσα. Σε όλους τους τόπους δουλειάς. Ακόμη και στο πιο απίθανο σημείο. Από στόμα σε στόμα. Χιλιάδες το γνώριζαν. Μικροί και μεγάλοι. Το περίμεναν. Τόπος συνάντησης η συγκεκριμένη πλατεία. Ημέρα Σάββατο. Η συγκεκριμένη ώρα.Έφτασε η ημέρα και η ώρα. Άρχισαν σιγά – σιγά οι οικογένειες να συγκεντρώνονται. Ωραία ημέρα. Περήφανη. Άλλος αέρας. Νέος. Φρέσκος. Πρώτη φορά θα συνέβαινε αυτό. Το πλήθος μεγάλωνε λεπτό το λεπτό. Ηρεμία. Ησυχία. Ειρηνική συγκέντρωση. Πρωτόγνωρη.

διαβάστε τη συνέχεια στο www.onalert.gr